Πολιτικη & Οικονομια

Μετά τον κορωνοϊό: Προς αναζήτηση νέας ταυτότητας

Η επιδημία θα τελειώσει και μαζί της θα χαθεί και η ευκαιρία που είχαμε να αφήσουμε στην άκρη εγωισμούς και λαϊκισμούς και να συνεργαστούμε

photo.jpg
Κωνσταντίνος Χαντζόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
koronoios-h-zoi-meta.jpg

Μετά τον κορωνοϊό ο δρόμος της δημιουργίας δύσκολος. Όποιος τον επιλέγει έχει αποβάλλει την ηλίθια οργή που οδηγεί σε ακόμη πιο ηλίθια βία.

Η επιδημία του κορονοϊού ανέδειξε δυστυχώς πολλές από τις παθογένειες που μας χαρακτηρίζουν: θεωρίες συνωμοσίας, μιζέρια, καχυποψία, όλα συμπτώματα μιας βαθιά κομπλεξικής στάσης απέναντι στη ζωή.  Όμως ακόμη και αυτή η επιδημία είναι περαστική, όταν πια χαθεί στο βάθος του χρόνου, μαζί της θα χαθεί και η ευκαιρία που είχαμε να αφήσουμε στην άκρη εγωισμούς και λαϊκισμούς και να συνεργαστούμε για ένα ακόμη καλύτερο μέλλον.

Όλοι μοιάζουμε ανέλπιστα μικτοί σε ένα κόσμο μεγαλύτερο και φωτεινότερο από ποτέ. Απέναντι του έχουμε να προτάξουμε μόνο λέξεις, χιλιάδες, φορτισμένες με κενό πάθος, λέξεις που συνήθως αναλώνονται στο καφενείο των social media. Δυστυχώς, μοιάζουμε πλέον με μια γκρινιάρα γριά που κάθεται σε μια γωνιά, γεμάτη μνησικακία για όλους, θέλει και απαιτεί να ασχολούνται όλοι με την μαυροντυμένη μιζέρια της, αυτό μόνο έχει να επιδείξει πια.

Όσοι τελικά έχουν τη δύναμη, έστω για λίγο, να ανυψωθούν πάνω από αυτή τη μαγική, αρχαία γη, σαν σύννεφο πάνω από τον Λυκαβηττό, θα αντιληφθούνε το τερατώδες κλουβί που κουβαλούν μέσα τους. Και τότε πια δε θα τους αρκούν οι λέξεις αλλά θα χρειάζονται πράξεις. Πράξεις δημιουργίας, ανάτασης του πνεύματος, καλλιέργειας της ψυχής και της γης, πράξεις μικρές και πράξεις μεγάλες, ιδέες για τον πολιτισμό, τον τουρισμό και τη φύση, οργάνωση, εργασία δημιουργική ψυχική και σωματική, τεχνολογικές και βιομηχανικές αναζητήσεις, οράματα περήφανα, μεγάλα. Ο κορονοϊός είναι περαστικός, αυτό που θα δημιουργήσουμε για τις επόμενες γενιές όμως, όχι.

Ο δρόμος της δημιουργίας δύσκολος. Όποιος τον επιλέγει έχει αποβάλλει πια τη μεμψιμοιρία, την κοντόφθαλμη και κονσερβοποιημένη ιδεολογία του «πολέμου κατά πάντων», την ηλίθια οργή που οδηγεί σε ακόμη πιο ηλίθια βία, το εύκολο και γεμάτο σύνδρομα κατωτερότητας μονοπάτι της ισοπέδωσης και του ωχαδερφισμού. Άξιος αυτός που επιλέγει να φύγει και να δημιουργήσει, ακόμη πιο άξιος αυτός που μένει για να δημιουργήσει εδώ, σε αυτές τις συνθήκες, όποιος όμως επιλέγει να καθίσει πίσω απλά για να προσθέσει το μίζερο βάρος του, τότε δεν έχει καμία δικαιολογία. Θα γνωρίζει ότι κανένας δεν ευθύνεται για την κατάντια του, εκτός από αυτόν τον ίδιο, κι ότι σε πείσμα της λογικής του χάους και του τίποτα, ένας πελώριος ήλιος αέναης δημιουργίας θα λάμπει πάντα ψηλά φωτίζοντας τη μικρή, θλιβερή σκιά του. Γι αυτό λοιπόν εύχομαι όταν πια τελειώσει αυτή η δοκιμασία που όλοι περνάμε, να μπορέσουμε να σταθούμε στο ύψος των ιστορικών απαιτήσεων για την ανασύσταση ενός νέου κόσμου με εμάς πρωταγωνιστές, όχι θεατές.  Αυτή είναι η ευχή μου για το 2021, αυτή είναι η παντοτινή ευχή μου.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.