Ο μυστικός «κώδικας» των εμβολίων

Ο σύγχρονος κόσμος, όπως τον ξέρουμε, δεν θα υπήρχε χωρίς τις επιδημίες που προκάλεσαν στην Αμερική τον 16ο και 17ο αιώνα οι Ευρωπαίοι. Όταν ο Χερνάντο ντε Σότο εξερευνούσε τις νοτιοανατολικές πολιτείες, το 1540, βρήκε τον τοπικό πληθυσμό να ζει σε μεγάλες πόλεις. Όταν οι Άγγλοι θαλασσοπόροι έφτασαν στην περιοχή στα τέλη του επόμενου αιώνα, βρήκαν μόνο μερικές διάσπαρτες φυλές!

Οι λεγόμενες «επιδημίες παρθένου εδάφους» (virgin soil epidemics) όχι μόνο σκότωσαν τους ανθρώπους, αλλά και κατέστρεψαν τον πολιτισμό και την ηθική τους. Οι περισσότερες κοινωνίες ιθαγενών ήταν αναλφάβητες χωρίς γραπτή γλώσσα. Κατά συνέπεια, όταν οι μεγαλύτεροι πέθαιναν, μεγάλο μέρος της προφορικής παράδοσης εξαφανιζόταν. Αυτή η απώλεια τροφοδότησε έναν κύκλο απελπισίας και αποθάρρυνσης, υπονομεύοντας την αντίσταση των αμερικανών ιθαγενών και παρέχοντας για τους Ευρωπαίους μια καλή δικαιολογία για επέκταση.

Ο ίδιος λόγος υπήρξε για τους δυτικούς ένα ισχυρό ηθικό άλλοθι για την εδραίωση του δικού τους πολιτισμού. Γιατί θεώρησαν ότι οι «θεόσταλτες» πανδημίες ήταν μία «ανανεωτική» απόδειξη του θεού για την επικράτησή τους!

Πανδημίες όμως υπήρξαν και στην Ευρώπη. Αποδεκατίζοντας πληθυσμούς και δημιουργώντας επίσης, τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές. Με τη διαφορά ότι ποτέ δεν προέκυψε η καταστροφική απειλή του πολιτισμού της.

«Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο, άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν, σαν έρθει ο θέρος» (Σεφέρης). Ικανός να ξεπαστρέψει όλους τους Ινδιάνους της Αμερικής κι άλλο τόσο ικανός να σώσει με την επιστήμη του εκατομμύρια άλλους. Να φτιάξει ιστορία με εγκληματίες και ημίθεους, με σκελετούς και εμβόλια.

«Πολλά γεννούν το δέος· το μέγα δέος ο άνθρωπος γεννά!  Ένας τον άλλο δίδαξε λαλιά, τη σκέψη, σαν το πνεύμα των ανέμων, την όρεξη να ζει σε πολιτείες· πώς να γλιτώνει το χαλάζι μες στ᾽ αγιάζι, την άγρια δαρτή βροχή μέσα στον κάμπο, ο πολυμήχανος· αμήχανος δε θ᾽ αντικρύσει τα μελλούμενα· το χάρο μόνο να ξεφύγει δεν μπορεί· μόλο που βρήκε ψάχνοντας και γιατρειές σ᾽ αγιάτρευτες αρρώστιες.... (Σοφοκλής).

Είναι άλλος ο πολιτισμός των παραδόσεων κι άλλος ο πολιτισμός των επιτευγμάτων. Άλλος ο πολιτισμός της «νιρβάνας»  και άλλος ο πολιτισμός της δημιουργίας. Όπου υπάρχει η βία, η αδικία, το έρεβος, το νείκος, η επινόηση, το κέρδος, η ματαιότητα, το δέος και η ανάγκη. Εκεί που αποθεώνεται η υπέροχη «αχόρταγη» φύση του ανθρώπου!

Η σοφία του θανάτου είναι κοινή για όλους. Και κανένα εμβόλιο δεν θα την περιορίσει ποτέ.

Ξεκίνησε ο εμβολιασμός. Η επιστήμη δίνει την ελπίδα που χρειαζόμαστε. Μπορούμε να πανηγυρίζουμε τον θρίαμβο του ανθρώπου απέναντι στην κακότητα της φύσης. Να ελπίζουμε για άλλη μία νίκη του ορθολογισμού, σε έναν πόλεμο που δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Ο ΠΟΥ όμως προειδοποιεί ότι η πανδημία που προκάλεσε ο Covid-19 δεν θα είναι η τελευταία και οι προσπάθειες να βελτιωθεί η ανθρώπινη υγεία είναι «καταδικασμένες σε αποτυχία» εάν η ανθρωπότητα δεν αντιμετωπίσει κατά μέτωπον την κλιματική αλλαγή και δεν φροντίσει να ευημερεί το ζωικό βασίλειο. Aν οι κυβερνήσεις αρκεστούν μόνο στο να δαπανούν τεράστια ποσά για την αντιμετώπιση της σημερινής και δεν κάνουν τίποτα για να αποφευχθεί η επόμενη.

Ο σημερινός κόσμος δεν αποτελείται πλέον, από «εξιλεωμένους» Ευρωπαίους σφαγείς. Ούτε και από «αγνούς», παραδομένους στις παραδόσεις ιθαγενείς. Διαθέτει πανίσχυρους μηχανισμούς πολιτισμικής επάρκειας για να διασώζει ανθρώπους και κοινωνίες: Τις επιστήμες και την τεχνολογία. Αλλά κυρίως τους θεσμούς και την δημοκρατία.

Ο μυστικός κώδικας των «εμβολίων» είναι γραμμένος με όσα μπορεί ο άνθρωπος να προβλέψει για έναν κόσμο πιο ασφαλή και λιγότερο αβέβαιο. Με λιγότερη πρωτεΐνη στη διατροφή του, με προστασία του περιβάλλοντος, με πρόβλεψη υποχρεώσεων και δικαιωμάτων. Και με δημοκρατίες όπου η ατομική ευθύνη θα αποτελεί την πρώτη και βασική προϋπόθεση για την ιδιότητα του πολίτη.

«Si vis pacem, para bellum». Αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για τον επόμενο πόλεμο. Αφού πρώτα νικήσεις αυτόν…