Ο «Σκοτεινός Νουρί» και το θησαυροφυλάκιο του Ερντογάν

Ήταν αρχές καλοκαιριού του 1996 όταν ολοκληρώνονταν τα μαθήματα και οι ειδικές εκπαιδεύσεις στο τέταρτο έτος της Σχολής Ευελπίδων της Τουρκίας. Μαζί με το πτυχίο ένας πολλά υποσχόμενος νεαρός ανθυπολοχαγός έπαιρνε, ως είθισται, και το φύλο πορείας του. Ο «δρόμος» που θα ακολουθούσε είχε ήδη χαραχθεί. Λίγες εβδομάδες μετά τον βρίσκουμε σε στρατόπεδο των Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού στρατού. Η ειδική εκπαίδευσή του τον οδηγεί στον μικρό κόσμο της ΜΑΚ. Πρόκειται για τους επίλεκτους των επίλεκτων. Εκεί τα ίχνη του χάνονται. Προφανώς υπηρετεί σε διάφορες μονάδες στη Νοτιοανατολική Τουρκία για να «ψηθεί».

Τα χρόνια περνούν. Το 2003 ο ισλαμιστής Δήμαρχος Άγκυρας αποφασίζει να κλείσει όλους τους οίκους ανοχής της πρωτεύουσας. Αμέσως, σαν μανιτάρια μετά από έντονη φθινοπωρινή βροχόπτωση, ξεφυτρώνουν στην Άγκυρα διάφορες εγκαταστάσεις σάουνας. Θα καταγραφούν 300 τέτοια κέντρα «ξεκούρασης» και «χαλάρωσης». Τα κέντρα αυτά είναι «φυτεμένα» με κάμερες οι οποίες καταγράφουν τις προσωπικές στιγμές ανώτερων και ανώτατων αξιωματούχων του Κράτους και του Στρατού. Αυτά τα «ιδιαίτερα» στιγμιότυπα αρχειοθετούνται. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας ακολουθούν κατά γράμμα την γνωστή ρήση «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Το μαγνητοσκοπημένο υλικό χρησιμοποιείται από μία ιδιότυπη μαφία για εκβιασμούς. Ιδιότυπη διότι μέσα στην ομάδα διαχείρισης αυτής της «Τράπεζας Πληροφοριών» διαδραματίζει σημαντικό ρόλο ο νεαρός λοχαγός πια των Ειδικών Δυνάμεων. Τότε αρχίζουμε να καταγράφουμε το όνομά του. Nouri Gokhan Bozkir.

Μία ιερόδουλη, η οποία προφανώς τα έχει δει όλα, αποφασίζει να καρφώσει το κύκλωμα. Είμαστε περίπου στο 2006. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γεμίζουν από δημοσιεύματα γύρω από το περιβόητο σκάνδαλο «Operasyon Sauna». Λίγο αργότερα το κατηγορητήριο κατά στελεχών του Βαθέως Κράτους που αφορά στην υπόθεση «Βαριοπούλα» και «Εργκενεκόν», υποθέσεις που έχουν ενορχηστρωθεί από τους ισλαμιστές του Ερντογάν για να χτυπήσουν την καρδιά του Κεμαλισμού στο στράτευμα, όλη αυτή η ίντριγκα βασίζεται και στα μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα από τα SPA της αμαρτίας στην Άγκυρα. Η ιερόδουλη λοιπόν και οι αποκαλύψεις της είναι απλώς η αρχή. Το πουλόβερ αρχίζει να ξετυλίγεται. Η ελίτ του τουρκικού βαθέως κράτους είναι «αιχμάλωτη» των ισλαμιστών.

Ο καιρός περνά και ο Ερντογάν ισχυροποιείται. Είμαστε πια στο 2012 όταν ξεσπά η περιπέτεια της Συρίας. Κάποιοι κινητοποιούνται για να ρίξουν το καθεστώς της Δαμασκού και να εξοντώσουν τη δυναστεία των Άσαντ. Ως «άλλοθι» για όλες τις δουλειές χρησιμοποιείται μία αμφιλεγόμενη στρατιωτική οντότητα, ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός», όρος που περιγράφει πάρα πολλά αλλά και τίποτε. Αυτή η δομή χρησιμοποιήθηκε ως προορισμός διοχέτευσης οπλισμού (παντός είδους και βεληνεκούς) προκειμένου να ισχυροποιηθούν οι στρατιωτικές δυνάμεις που μάχονταν τον Άσαντ και τους ρώσους συμμάχους του. Υποτίθεται πως για τον λόγο αυτόν χρησιμοποιήθηκαν τα δισεκατομμύρια που έστελνε το Κατάρ. Βασικός παραλήπτης και διαχειριστής αυτού του πακτωλού δολαρίων από το Κατάρ ήταν ένας πρώην ανθυπολοχαγός των ειδικών δυνάμεων, ένας «επίλεκτος» των υπηρεσιών ασφαλείας ο οποίος συμμετείχε στην παγίδευση στελεχών του κράτους και του στρατού μέσω των αμαρτωλών χαμάμ και τις φυτεμένες κάμερες. Ο Νουρί. 

Ήταν αυτός που από τα κοντέινερ γεμάτα δολάρια από το Κατάρ (επτά από αυτά έφθασαν στην Τουρκία, σύμφωνα με τις μετέπειτα αποκαλύψεις στις οποίες προέβη ο ίδιος ο σκοτεινός πρωταγωνιστής) γέμιζε βαλίτσες και έπαιρνε σβάρνα τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες για να αγοράσει όπλα. Εκτέλεσε συνολικά 49 αποστολές. Πήγαινε παντού. Όπου υπήρχε διαθέσιμος προς πώληση οπλισμός του σοβιετικού στρατού. Ο ίδιος ο Νουρί κατά δική του ομολογία έπαιρνε 10.000 δολάρια για την κάθε αγορά. Οι λογαριασμοί όμως τελικά ήταν πάντα «φουσκωμένοι». Κατά τον Νουρί, αυτό το «φούσκωμα» ήταν της τάξης των 2 εκατομμυρίων δολαρίων την φορά. Όμως ένα ποσοστό από τα χρήματα προοριζόταν για κάποια άλλη, σημαντική και θεσμικά ισχυρή, τσέπη. Αυτή της ευρύτερης οικογενείας και του περιβάλλοντος του Ταγίπ Ερντογάν.

Η «δουλειά» αυτή πήγαινε από το καλό στο… καλύτερο. Ο Νουρί με τις επαφές του επέκτεινε τον «κύκλο εργασιών». Με τα λεφτά του Κατάρ αγόραζε όπλα, τα οποία όμως τα προωθούσε πια και προς τους ισλαμιστές. Του Χαλιφάτου, βέβαια, με αντάλλαγμα όχι χρήματα αλλά ρευστό, μαύρο, αφορολόγητο και λαθραίο πετρέλαιο. Αυτό το πετρέλαιο διοχετευόταν στην τουρκική αγορά. Αντιλαμβάνεστε τα ποσοστά κέρδους. Οι τσέπες του Νουρί γέμισαν. Οι τσέπες του προεδρικού περιβάλλοντος παραγέμισαν.

Είμαστε πια στο 2015. Οι προστριβές μεταξύ του Ερντογάν και του μέντορά του, Ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, έχουν αρχίσει. Στο επίκεντρο η μοιρασιά της πίτας της εξουσίας. Ο ιμάμης, πέρα από τα δικά του συμφέροντα, εξυπηρετεί και τους «χορηγούς» του. Εκείνους που τον εντόπισαν όταν ήταν νεαρός στην περιοχή του Ερζερούμ και τον ενέταξαν στην περιβόητη οργάνωση «Gladio» του ΝΑΤΟ. Έκτοτε ο Φετουλάχ Γκιουλέν ήταν υπό την προστασία των αμερικανικών υπηρεσιών. Το 2015 λοιπόν κάπου κοντά στα σύνορα με τη Συρία, οι αρχές σταματούν ένα φορτηγό γεμάτο κρεμμύδια που προορίζονταν για τη Συρία.

Οι αρχές ήταν προφανώς «μιλημένες». Οι κακές γλώσσες δείχνουν το κύκλωμα Γκιουλέν και ισχυρίζονται πως είναι οι Γκιουλενιστές που «κάρφωσαν» το cargo με τα αθώα κρεμμύδια. Μόνο που κάτω από τα τσουβάλια βρέθηκαν όπλα και ρουκέτες, όλμοι και νάρκες, κατευθυνόμενα βλήματα και χειροβομβίδες.

Κάποιοι μίλησαν τότε στον «Σκοτεινό Νουρί». Τον συμβούλεψαν να «εξαφανιστεί» για λίγο από την «πιάτσα του θανάτου» στην Εγγύς Ανατολή.

Ο πρώην ανθυπολοχαγός και μετέπειτα πράκτορας, αργότερα έμπορος όπλων και τελικά λαθρέμπορος πετρελαίου, είχε εν τω μεταξύ παντρευτεί μία Ουκρανή. Πήρε των ομματιών του, γέμισε τις βαλίτσες του και έστησε το νέο κονάκι του στο χωριό της γυναίκας του. Στην Ουκρανία. Παστρικά πράγματα. Παρακολουθούσε από μακριά τις εξελίξεις. Κατάλαβε αμέσως τι έτρεχε με το περίφημο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Όμως ξαφνικά αισθάνθηκε την ζεστή ανάσα στου Ερντογάν στο σβέρκο του. Ανακάλυψε πως άνθρωποι του Σουλτάνου αλωνίζουν την υφήλιο και εκτελούν Γκιουλενιστές ή εχθρούς του καθεστώτος. Τα χρειάστηκε λοιπόν. Σήκωσε τα μανίκια του και άρχισε να ομιλεί. Στην κοινή καθομιλουμένη που καταλαβαίνουν οι πράκτορες της διεθνούς πιάτσας. Άφησε να εννοηθεί πως, αν του συμβεί κάτι, τότε θα βγουν στην δημοσιότητα τα πάντα. Video, λογαριασμοί τραπεζών, ονόματα και διευθύνσεις, ποσά και παραγγελίες, τιμολόγια και αποδείξεις. Για μία πρώτη δόση δίνει στη δημοσιότητα ένα video το οποίο αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Μπορείτε να το παρακολουθήσετε πατώντας εδώ. Στο ίδιο link μπορεί ο αναγνώστης να δει ένα από τα κοντέινερ που έφθαναν στην Τουρκία με τα δολάρια του Κατάρ να είναι κρυμμένα στο εσωτερικό τους.

Το σκάνδαλο της Halk Bank είχε ήδη ξεσπάσει στην Αμερική. Κάποιοι άρχισαν να ομιλούν για την εμπλοκή Ερντογάν και του γαμπρού του στην παραβίαση του εμπάργκο κατά του Ιράν από τις ΗΠΑ. Στο μεταξύ κατέφθαναν οι αποκαλύψεις από τα Panama Papers για τις εφοπλιστικές δραστηριότητες του τότε πρωθυπουργού του Ερντογάν, του Γιλντιρίμ. Άρχισαν να έρχονται και τα μαντάτα από τη Μάλτα για τις εφοπλιστικές εταιρείες τούρκων κρατικών αξιωματούχων και κρατικών παραγόντων. Τότε ο Ερντογάν πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ουκρανία. Στις δηλώσεις του μετά τις συνομιλίες αιφνιδίασε τους πάντες. Χωρίς να ερωτηθεί ζήτησε ορθά κοφτά να εκδοθεί στην Τουρκία ο… Νουρί. Τότε όλοι οι παραβρισκόμενοι κατάλαβαν. Ο Νουρί διαθέτει στοιχεία που μπορούν να «κάψουν» τον Σουλτάνο προσωπικά.

Τι πραγματικά φοβάται ο Ερντογάν; Πριν από καιρό, το 2016, δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ ένα βιβλίο με τις αποκαλύψεις επιφανών Τζιχαντιστών του ISIS. Το βιβλίο έχει τίτλο «ISIS Defectors: Inside Stories of the Terrorist Caliphate».

Ανάμεσα στου Τζιχαντιστές που προέβησαν σε αποκαλύψεις και ομολογίες είναι και κάποιος Abu Mansur, γαλλικής καταγωγής, ο οποίος υπηρέτησε ως Πρέσβης του Χαλιφάτου στην Τουρκία. Αυτός ο Abu Mansur αποκαλύπτει λεπτομέρειες που ταιριάζουν απόλυτα με τους ισχυρισμούς του «Σκοτεινού Νουρί». Ο τζιχαντιστής περιγράφει τις σχέσεις μεταξύ Χαλιφάτου-Άγκυρας και την προμήθεια οπλισμού από τούρκους προμηθευτές με την εμπλοκή του τουρκικού κράτους και της ΜΙΤ, της υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας, αλλά με λεπτομέρειες και αποδείξεις. Η σύμπτωση αυτή είναι καταδικαστική για το καθεστώς Ερντογάν ενώ αγγίζει και τον ίδιο τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας. Είναι δυνατόν δηλαδή να κατηγορηθεί για συμμετοχή σε εμπόριο όπλων με τρομοκράτες οι οποίοι προέβησαν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η υπόθεση δηλαδή είναι δυνατόν να πάει πολύ μακριά. Αυτή η λεπτομέρεια τρομοκρατεί τον Σουλτάνο.

Έλα όμως που οι δυτικοί, οι Αμερικανοί κυρίως, εξήγησαν σε όλους τους τόνους στο Κίεβο πως ο Νουρί τούς είναι απολύτως απαραίτητος και άρα δεν μπορεί να εκδοθεί. Έκτοτε ο Ερντογάν έχει χάσει τον ύπνο του. Ο Νουρί επίσης. Μετά τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Τουρκίας και άλλοι πολλοί χάνουν τον ύπνο τους στην Άγκυρα.

Η γιαγιά μου η Πολυξένη από την Ανατολία έλεγε πως «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους πισινούς». Πολύ επιδέξιους όμως, θα συμπλήρωνα. Αυτά προς το παρόν.