Ο (συνταγματικός) λαϊκισμός βλάπτει σοβαρά την υγεία

Η Δημοκρατία δεν είναι ποτέ δεδομένη. Η κατοχύρωση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων απαιτεί αγώνες και θυσίες. Στην Δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν μόνο δικαιώματα. Υπάρχουν και υποχρεώσεις. Που απαιτούν κι αυτές αγώνες και θυσίες. Δίκαιο και ηθική αποτελούν τα συστατικά του Συντάγματος.

Στην Ελλάδα, η «παραβίαση του Συντάγματος» είναι μια βαρύγδουπη κατηγορία. Προτάσσεται και απ’ αυτούς που (θα έπρεπε να) γνωρίζουν εξ επαγγέλματος, και από αυτούς που αγνοούν τα στοιχειώδη αλλά είναι πτυχιούχοι της ανώτατης σχολής των socialmediα. 

Το δεύτερο κύμα πανδημίας είναι ισχυρότερο για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων είναι η κόπωση των πολιτών, που τους καθιστά λιγότερο συμμετοχικούς στην εφαρμογή των μέτρων. Η εκμετάλλευση της δυσαρέσκειας των πολιτών που αποσκοπεί στην δημιουργία κλίματος ανυπακοής εν μέσω πανδημίας, χάριν δήθεν της προστασίας του Συντάγματος, αποτελεί την χειρότερη μορφή λαϊκισμού. Του συνταγματικού λαϊκισμού. Δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται παραβίαση του Συντάγματος, καθετί με το οποίο διαφωνούμε πολιτικά.

Κάθε 20 λεπτά «φεύγει» ένας άνθρωπος από την πανδημία και ακόμα να συμφωνήσουμε σαν οργανωμένη κοινωνία, αν τα περιοριστικά μέτρα είναι κατάλληλα για την προστασία της ζωής, του εννόμου αγαθού που αποτελεί προϋπόθεση για την απόλαυση όλων των άλλων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Ζούμε σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία, στην οποία η αξία της ανθρώπινης ζωής έχει σχετικοποιηθεί. Κι αυτό είναι το πλέον σοκαριστικό. Η ατομική και εγωκεντρική πρόσληψη της ζωής έχει παραμορφώσει (;) την ηθική μας.

Μάλλον συμφωνούμε, οι περισσότεροι ότι η Πολιτεία έχει νομική υποχρέωση να σεβαστεί και να προστατεύσει την ζωή κάθε ανθρώπου. Αναρωτιέμαι, αν οι περισσότεροι από εμάς -ως πολίτες- αναγνωρίζουμε ότι έχουμε ηθικό καθήκον να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στην κοινότητα και στις ζωές των άλλων. Για όσα λέμε και γι’ όσα κάνουμε.Να συμπεριφερόμαστε πιο σοβαρά -σαν να είμαστε φορείς του ιού-, ακόμα και αν δεν είμαστε.

Σίγουρα πάντως, έχουμε χρέος να θυμόμαστε γιατί το Πολυτεχνείο αποτελεί το πιο διαχρονικό σύμβολο αντίστασης στην Δικτατορία. Γιατί κάποιοι λίγοι, ανέλαβαν την ευθύνη για όλους στην κοινότητα.