Το post της ημέρας: Βασίλης Στεργίου

«Πώς γίνονται τα Μπέργκαμο;

Με την κατάσταση πλέον, τι να πρωτοκράξεις και τι να πρωτοπείς.
Στη Θεσσαλονίκη πάντως εδώ και εβδομάδες, τα κρούσματα δεν ήταν πλέον κρούσματα της τηλεόρασης, δηλαδή ανώνυμοι αριθμοί. Ήταν η μαμά συμμαθητή κάποιου μαθητή μου. Ο φίλος φίλου που έπρεπε να μπει σε καραντίνα. Με τα κρούσματα ολοένα να ζυγώνουν και να 'περικυκλώνουν'. Πρόσωπα κοντά στον περίγυρο του καθενός και τα μαντάτα να έρχονται όχι από ειδήσεις αλλά από προσωπικές μαρτυρίες. Και τώρα πλέον και οι θάνατοι δεν είναι πια αριθμοί στις ειδήσεις. Είναι η ξαδέλφη φίλης μας, που μας το ανακοίνωσε κλαίγοντας, όχι μόνο για την απώλεια της ξαδέλφης της, αλλά και για το ότι θάφτηκε 'σαν το σκυλί'-δικά της λόγια- χώρις την παρουσία συγγενών. Όπως αυτά που βλέπαμε σε άλλες χώρες.
Γιατί έτσι γίνονται τα Μπέργκαμο.
Και θέλω να είμαι δίκαιος.
Τον κάθε ευσυνείδητο επαγγελματία της αγοράς που κριτικάρει ή διαμαρτύρεται γιατί αφήνανε τους αριστερούς, τις εκκλησίες και τα πάρτυ ή γιατί άλλοι επαγγελματίες ήταν ανεύθυνοι ή γιατί δεν γίνανε στην ώρα τους πράγματα που έπρεπε να γίνουν, δεν μπορώ να τον τσουβαλιάσω με τον κάθε γιούχου συνομωσιολόγο, τον αρνητή κάθε μέτρου ή όποιον έλεγε ότι προστατεύει η Θεία Χάρη από τους ιούς.

Αλλά όσον αφορά συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, δημοσιογράφους, έντυπα, ανθρωπότυπους, δεξαμενές διάδοσης απόψεων αγωνιστικής ανυπακοής και χάους, εσείς είστε ασυγχώρητοι.
Μην έχετε αμφιβολίες.
Μας χαντακώσατε όπως και το καλοκαίρι του '15, με το "πουτάνα όλα".
Οι ίδιοι είστε.

Τα έλεγε και ο Γεωργελές από το '15.
"Όταν δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί και παπάδες λένε τα ίδια, πρόσεχε.
Έχε το νου σου"».