Lockdown στην ανοησία

Το δεύτερο κύμα της πανδημίας σαρώνει όλη την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο δυτικός τρόπος ζωής, δηλαδή η ανοικτή δημοκρατία, δεν ευνοεί την εφαρμογή των μέτρων περιορισμού που είναι αναγκαία για τη μη εξάπλωση του ιού. Γιατί το μόνο που είχε να κάνει ο πολίτης προκειμένου να περιορίσει το κακό ήταν να τηρεί κάποια απλά μέτρα (μάσκα, πλύσιμο χεριών, αποστάσεις) και να μη συνωστίζεται. Και όμως ο καλοζωισμένος, ευδαιμονικός, φιλελεύθερος ευρωπαίος πολίτης δεν μπορεί να υπομείνει ούτε στοιχειώδεις περιορισμούς της ελευθερίας του. Ακόμα και στη φάση της φονικής πανδημίας δεν μπορεί να αλλάξει τον τρόπο ζωής του και φυσικά το πληρώνει. Με τη ζωή του. 

Στην Ελλάδα κανείς δεν τον εμπόδισε να κάνει διακοπές. Αλλά αυτός ήθελε να πάει και στα beach bars, να χορέψει πάνω στα τραπέζια, ο ένας αγκαλιά με τον άλλον, όπως έκανε κάθε καλοκαίρι. Και όταν του τα έκλεισαν, πήγαινε κρυφά σε ιδιωτικά πάρτι πατείς με πατώ σε, να μη χάσει και δεν τσιμπήσει τους ιούς όλου του κόσμου. Δεν του είπε κανείς να μην παντρευτεί εν μέσω πανδημίας. Αλλά αυτός δεν εννοούσε να μην κάνει και το γνωστό τραπέζωμα σε 1.000 καλεσμένους, γιατί τι θα πουν οι κουμπάροι; Μην τον θεωρήσουν και τσίπη, τον άρχοντα. Για κάποιους, αν δεν κάνουν τραπέζι με όλο τους το σόι, τους φίλους και γνωστούς, είναι σαν να μην παντρεύτηκαν. Για να μην αναφερθούμε στην εξωφρενική εμμονή κάποιων ιερέων να συνεχίζουν τη μετάληψη.

Αν στην πρώτη φάση της άνοιξης ο ιός περιορίστηκε αλλά δεν εξαφανίστηκε, το καλοκαίρι ήταν μια καλή περίοδος για να κυκλοφορήσει και να διαδοθεί ώστε να επιστρέψει στις πόλεις το φθινόπωρο. Μάλιστα πολλοί για να μη χάσουν κάποιες ώρες διασκέδασης έστηναν «κορώνα πάρτι» σε πλατείες και προαύλια εκκλησιών… Ειδικά οι νέοι που διαχρονικά νομίζουν ότι είναι άτρωτοι. Όχι όλοι, αλλά πολλοί, είναι αδύνατον να περιοριστούν ακόμα και όταν ξέρουν ότι μπορούν να μολύνουν τους αγαπημένους τους στενούς συγγενείς και να τους θέσουν σε θανάσιμο κίνδυνο. Αν στη διασκέδαση προσθέσεις τους συνωστισμούς στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τις αβλεψίες στους μαζικούς χώρους δουλειάς, έχεις όλη τη σημερινή εικόνα ανάγλυφη. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Υπάρχει όμως και ένας ακόμα ισχυρός παράγοντας διάδοσης, και είναι οι θεωρίες συνωμοσίας. Η ευρέως διαδομένη αντίληψη ότι ο ιός δεν υπάρχει ή δεν είναι επικίνδυνος. Τα «μια γριπούλα μόνο είναι», «πιο επικίνδυνος είναι ο φόβος» και «όλα γίνονται για να μας καθυποτάξουν», που κυκλοφορούν σε περίσσεια σε όλη την «ψαγμένη Ευρώπη» έκαναν και κάνουν μεγάλη ζημιά. Διότι έχουν πέραση σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Ειδικά στις χώρες που ο αντισυστημισμός έχει πολλούς φίλους. Αυτός είναι ένας παράγοντας που οι ορθολογικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υποτίμησαν και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Διότι εκτός από τον θαυμασμό για τα επιτεύγματα της επιστήμης και τη συμμόρφωση με τις απόψεις και οδηγίες των ειδικών, υπάρχει και το αντίθετο. Η απέχθεια σε κάθε επιστημονική αυθεντία. Η διάχυτη υποψία ότι η επιστήμη είναι όπλο στα χέρια των ισχυρών, των μασόνων, των καπιταλιστών. Ότι οι επιστήμονες φιλτράρουν τις απόψεις τους στον ηθμό των κυβερνήσεων που τους χειραγωγούν, όπως καλή ώρα ακούστηκε και στην Ελλάδα, από ποια άλλη, την εχθροπαθή λαϊκιστική αριστερά.

Οι κυβερνήσεις της Δυτικής Ευρώπης και φυσικά η ελληνική κυβέρνηση δεν ψυχολόγησαν σωστά τους πολίτες τους ούτε έδειξαν την προσήκουσα σοβαρότητα στις δυνατότητες της γελοίας πλην όμως δημοφιλούς ψεκασμένης προπαγάνδας. Δεν μέτρησαν σωστά τη δύναμη της αστικής συνήθειας αλλά ούτε και την ανθεκτικότητα του ιού. Κοινώς την πάτησαν, αδικαιολογήτως. Με πολλαπλάσιες οικονομικές συνέπειες. Πίστεψαν στη λεγόμενη ατομική ευθύνη αλλά και τη δύναμη της γνώσης, που όμως δεν ήταν δεδομένες. Δυστυχώς στην περίπτωση του Covid-19 οι διαθέσιμες ποσότητες γνώσης και ευθύνης δεν αρκούσαν. Έτσι ατόνησαν και μέτρα που δεν θα επέφεραν οικονομικές συνέπειες αν υποθέσουμε ότι η χαλάρωση κοιτούσε πρωτίστως την οικονομία. Η συνεχής υποχρεωτική χρήση μάσκας παντού ή η απαγόρευση εκδηλώσεων συνωστισμού δεν θα είχαν κανένα αρνητικό οικονομικό αποτέλεσμα. Αλλά θα γλίτωναν χιλιάδες ζωές.

Η Ελλάδα σήμερα μπορεί να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από πολλές χώρες της Ευρώπης, αλλά η θέση της δεν παύει να είναι δεινή. Το lockdown άργησε όταν οι μετρήσεις έδειχναν πως ήταν αναπόφευκτο. Προηγήθηκε μια απίστευτη χαλάρωση για την οποία οι αρχές έχουν ευθύνη. Και τεστ γίνονται και γιατρούς έχουμε και ΜΕΘ φτιάξαμε και οι περισσότερες από τις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης δεν έχουν κανένα νόημα. Λέγονται, όχι από ενδιαφέρον για την τύχη των πολιτών, αλλά από μικροκομματική δολιότητα. Οι ίδιοι προέτρεπαν το πλήθος να συμμετάσχει στη διαδήλωση για τη δίκη της ΧΑ. Οι ίδιοι δυσφορούν για την απαγόρευση της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Το θέμα δεν είναι να φτάσεις στην είσοδο της «εντατικής». Αυτοί που καταλήγουν, στην εντατική βρίσκονται. Το θέμα είναι να μη μολυνθείς από τον ιό, γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Ειδικά όταν σε έχουν πάρει και τα χρόνια. Τουλάχιστον ας επιβάλλουμε ένα σκληρό lockdown στην ανοησία που κυκλοφορεί και ας πειθαρχήσουμε στις οδηγίες των αρχών. Εύχομαι να μείνουμε ζωντανοί.