- CITY GUIDE
- PODCAST
-
27°
Ενσυναίσθηση και λαϊκισμός
Οι λαϊκιστές πολιτικοί μοιάζει να δημιουργούν με ευκολία μια ιδιαίτερη σχέση με τους «αγανακτισμένους» πολίτες
Αμερικανικές Εκλογές 2020: Συμπεράσματα από τις προεκλογικές καμπάνιες των Ντόναλντ Τραμπ και Τζό Μπάιντεν.
Ένα θέμα που απασχολεί συχνά τους πολιτικούς αναλυτές είναι τι ακριβώς κάνουν οι δημαγωγοί για να εξασφαλίσουν μεγάλο αριθμό ψήφων. Είναι δυστυχώς γεγονός ότι οι έντιμοι πολιτικοί, με καθαρό λόγο, που επιθυμούν να αλλάξουν την κοινωνία προς όφελος των πολλών, δεν επιτυγχάνουν συχνά να προσελκύσουν τις ομάδες των πολιτών που νιώθουν αποκλεισμένοι και ανίσχυροι. Οι λαϊκιστές πολιτικοί όμως μοιάζει να δημιουργούν με ευκολία μια ιδιαίτερη σχέση με τους «αγανακτισμένους» πολίτες.
Παρακολουθώντας σκηνές από την προεκλογική καμπάνια του Τραμπ δεν με εξέπληξε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των ομιλιών του απευθυνόταν στους οπαδούς του με τον τρόπο που συνηθίζει ένας πετυχημένος κωμικός να μιλά στο κοινό του: άκουγε προσεκτικά τα σχόλιά τους και όταν συμφωνούσε με κάποιον επικροτούσε ανταλλάσσοντας ατάκες και επαναλαμβάνοντας συνθήματα ή αστεία που είχαν συγκινήσει το πλήθος σε προηγούμενες δημόσιες εμφανίσεις, λικνίζοντας ρυθμικά το κορμί του στον ήχο των συνθημάτων. Αντιδρούσε άμεσα και συντόνιζε τη διάθεσή του με αυτή του κόσμου, προφανώς συλλέγοντας υλικό για την επόμενη ομιλία του.
Ο Μπάιντεν αντίθετα, όπως συνέβη ως έναν βαθμό και με τη Χίλαρι Κλίντον κατά την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση που χάρισε στον Τραμπ την εξουσία, κατά τη διάρκεια του ντιμπέιτ αλλά και στις προεκλογικές εμφανίσεις του δείχνει αμήχανος όταν η συζήτηση απομακρύνεται από θέματα πολιτικής, μοιάζει σφιγμένος ή ανίκανος να συνδεθεί με το ευρύ κοινό συναισθηματικά.
Ο Τραμπ δίνει την εντύπωση ότι ξέρει να ακούει τους πολίτες, να καταλαβαίνει τις ανάγκες, τους φόβους, τον θυμό τους. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό των λαϊκιστών πολιτικών να γνωρίζουν πώς να αντιδρούν στη μερίδα εκείνη των πολιτών που αισθάνονται αδικημένοι ή αγνοημένοι από το «σύστημα» και τις «ελίτ», αλλά και να ξέρουν πώς να χρησιμοποιήσουν τα αρνητικά συναισθήματα των ψηφοφόρων προς δικό τους όφελος.
Η υπόθεση πολλών αναλυτών ότι η απουσία ενσυναίσθησης είναι η κύρια αιτία πίσω από τις ακραίες πολιτικές των λαϊκιστών ή τις επιθέσεις εκφοβισμού εναντίον των αντιπάλων τους δεν μοιάζει να ευσταθεί εφόσον οι λαϊκιστές δεν φαίνεται ότι δρουν εν αγνοία των αρνητικών συνεπειών που μπορεί να έχουν οι πράξεις τους, δεν στερούνται ενσυναίσθησης, απλώς τη χρησιμοποιούν για να καταφέρουν στα θύματά τους τα καίρια χτυπήματα που θα οδηγήσουν στην πολιτική ή ηθική τους εξόντωση.
Δεν υπάρχει άλλωστε επιστημονική τεκμηρίωση υπέρ της θεωρίας ότι οι αδίστακτοι λαϊκιστές στερούνται ενσυναίσθησης. Αντίθετα, φαίνεται ότι όπως οι περισσότεροι θύτες, έτσι και οι δημαγωγοί έχουν την ικανότητα να κατανοούν τι προκαλεί στα θύματα του εκφοβισμού τους (στους πολιτικούς αντιπάλους, στους ανεξάρτητους δημοσιογράφους, ακόμη και στους στενούς συνεργάτες τους) με την προσβλητική συμπεριφορά τους, και πως αυτό ακριβώς είναι που επιδιώκουν.
Αυτό που κυρίως απουσιάζει από τους πολιτικούς όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι η ικανότητα να συμπάσχουν, να μοιράζονται δηλαδή το δυσάρεστο ή επώδυνο βίωμα των συνανθρώπων τους νιώθοντας κι αυτοί πόνο, θλίψη ή αγανάκτηση με την κοινωνική αδικία. Για αυτό τους είναι τόσο εύκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να περνούν από τα κροκοδείλια δάκρυα, στην οργή, τον χλευασμό, τα γέλια, ή τον... χορό.
Δυστυχώς, για αρκετούς ψηφοφόρους δεν έχει σημασία η έλλειψη συγκροτημένης σκέψης και σοβαρού πολιτικού σχεδιασμού, δεν μετράνε τα ψέματα, η διπροσωπία, οι ανακρίβειες, τα λάθη. Το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να είναι οξύθυμος, παρορμητικός, να δείχνει ασέβεια προς τους θεσμούς, να απεχθάνεται τη διαφορετικότητα, να απειλεί και να εκβιάζει, δεν φαίνεται να τους προβληματίζει.
Για τους πολίτες αυτούς, εκείνο που κυρίως μετράει είναι ότι επιτέλους έχουν την προσοχή κάποιου που τους «δικαιώνει» καθώς μοιάζει να σκέφτεται με τρόπο παρόμοιο με τον δικό τους. Οι ψηφοφόροι των λαϊκιστών δεν αναζητούν κάποιον ηγέτη που θα είναι καλύτερός τους, απλώς κάποιον που (υποτίθεται ότι) τους καταλαβαίνει πραγματικά: μία δική τους –μεγεθυμένη από την αίγλη της εξουσίας– αντανάκλαση.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι καταγγελίες και η τοποθέτηση του Παύλου Μαρινάκη
«Μπορούμε να νικήσουμε την ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, να φέρουμε τη Νέα Αλλαγή»
Ήδη κάνουν δρομολόγια 250 ηλεκτρικά λεωφορεία
Το μήνυμα του πρωθυπουργού από το συνέδριο του Economist
Η συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον Alpha δύο ημέρες πριν την Πολιτική Γραμματεία και τέσσερις πριν την συνεδρίαση της ΚΕ
Απαντήσεις επιχειρεί να δώσει η βουλευτής της Νέας Αριστεράς - Το χρονικό του επεισοδίου
Η συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Mega
Μια ημέρα νωρίτερα θα πραγματοποιηθεί η «εν βρασμώ» συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής
Έντονη αντίδραση από την υπουργό Τουρισμού
«Η υπηρεσία στην πατρίδα είναι να μπορούμε να συζητούμε με τους γείτονές μας», τόνισε
Πώς αξιολογείται ο Νίκος Ανδρουλάκης - Ποια τα ποσοστά των υποψηφίων
«Στόχος μας να κυβερνήσουμε ξανά τη χώρα»
Ο πρωθυπουργός δημοσίευσε μία φωτογραφία στο πλαίσιο της συναυλίας του βρετανικού συγκροτήματος στο ΟΑΚΑ
«Για να αναγεννήσουμε το ΠΑΣΟΚ και να αναγεννήσουμε την Ελλάδα», λέει ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Πότε θα ενεργοποιηθεί ξανά για νέες αιτήσεις
«Όσα είπαν στους θαμώνες του μουσείου προφανώς και αξιολογούνται. Όμως η χώρα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, ούτε στο 1993, ούτε στο 2012, ούτε φυσικά στο 2008»
«Ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός»
Το ημερομίσθιό της 6ης ημέρας θα είναι προσαυξημένο κατά 40%
Το χρονικό της δραματικής πρώτης εβδομάδας του Ιουλίου το καλοκαίρι του 2015
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.