Πολιτικη & Οικονομια

Οι Παπάδες και οι μάσκες

Παραφωνία από την αρχή μέχρι σήμερα είναι το εκκλησιαστικό κατεστημένο

Σταύρος Κωνσταντινίδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι παπάδες εξακολουθούν να μην φορούν μάσκες σε μια επίδειξη αντίστασης εμμονικής και μεταφυσικής.

Καθόλη τη διάρκεια της πανδημίας λίγο έως πολύ συνεχίζει η χώρα και τα πηγαίνει σχετικά καλά. Μπορεί να υπήρχαν και παραλείψεις ή καθυστερήσεις αλλά κανείς νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί παρά να δεχτεί ότι υπήρξαν ισχυρά και έγκαιρα αντανακλαστικά και ότι η επιχειρησιακή δομή που φτιάχτηκε είναι αξιόλογη. Μόνη παραφωνία απο την αρχή μέχρι σήμερα είναι το εκκλησιαστικό κατεστημένο, που λες και κάνει τη δική του αντίσταση. Μία αντίσταση βλακώδης, εμμονική, μεταφυσική.

Επιχειρεί η Εκκλησία άλλες φορές επισήμως και άλλες ανεπισήμως, και κυρίως μέσω ενός αφελούς συμβολισμού, να πείσει ότι αυτή η παγκόσμια δημοσιουγειονομική απειλή δεν ακουμπάει τα του οίκου της. Στην πραγματικότητα δεν το νομίζει αλλά θεωρεί την πανδημία ως ευκαιρία να αναδείξει μία δήθεν υπερκοσμική επενέργεια που διαθέτει η πίστη στο Θεό, τόσο ικανή ωστε να αντιμετωπίσει ακόμη και μια επιδημία που σαρώνει την υφήλιο. Και ας βγαίνει ο προσγειωμένος Πατριάρχης Βαρθολομαίος ή ο νουνεχής Αρχιεπίσκοπος Αμερικής με μάσκα στη λειτουργία. Ούτε αυτό τους αφορά. Ο επίμονος εξαιρετισμός της ορθοδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας. Πριν λίγες μέρες ο μασκοφόρος Πρωθυπουργός συναντούσε το γυμνό πρόσωπο του μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης, σε πανελλήνιας εμβέλειας ενσταντανέ, και σήμερα στην μεγάλη δοξολογία του Αγίου Δημητρίου, του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, ολόκληρη η πολυμελής συνοδεία του Μητροπολίτη, ήταν η εξαίρεση στον κανόνα της μάσκας. Η Προεδρος της Δημοκρατίας παρούσα και συνεπής. Η κυβέρνηση δια του κυβερνητικού εκπροσώπου ψέλλισε αλλά δεν βρήκε τη δύναμη να ασκήσει ανοιχτή κριτική.

Δεν θελουμε ούτε ψελλίσματα, ούτε υπαινιγμούς, ούτε σεμνότυφα φύλλα συκής. Όσες μεταρρυθμίσεις και αν γίνουν στη χώρα, το μεγάλο ζητούμενο θα παραμένει η μετατροπή μας σε ένα κοσμικό κράτος το οποίο αναγκαστικά θα πρέπει να επιβληθεί στην εκκλησιαστική ασυδοσία, στους πνευματικούς εξαιρετισμούς, στην εντέλει προκλητική συμπεριφορά απέναντι στην κοινωνία. Οι εικόνες της γιορτής της Θεσσαλονίκης, που έκαναν τον γύρο της Ελλάδας, είναι η ντροπή της καθυστέρησης και πρόκληση στη νοημοσύνη όλων μας.