Ο λάκκος της καθόλου αθώας τροπολογίας για τους ΟΤΑ

Δεν ξέρω αν είστε ενήμεροι, αλλά προς το τέλος της περασμένης εβδομάδας έσκασε ένα θέμα το οποίο φάνηκε κάπως να εκθέτει την κυβέρνηση: σε ένα άσχετο νομοσχέδιο (αν δεν κάνω λάθος είχε να κάνει με την ιθαγένεια) του υπουργείου των Εσωτερικών,του συναγωνιστή Θεοδωρικάκου δηλαδή, ο συναγωνιστής Κακλαμάνης κατέθεσε μια τροπολογία σύμφωνα με την οποίο έπαυε οποιαδήποτε ποινική δίωξη για όλα τα στελέχη της τοπικής της αυτοδιοίκησης για κάποια ζητήματα οικονομικής φύσεως.

Πιο συγκεκριμένα η τροπολογία, την οποία ψήφισαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι το ΚΙΝΑΛ (που έβγαλε το θέμα στην επιφάνεια), έλεγε:

«Αίρεται το αξιόποινο των πράξεων αιρετών και υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού οι οποίες αφορούν πληρωμές ενταλμάτων που έλαβαν χώρα μέχρι 31.07.2109 και οι οποίες διενεργήθηκαν επί τη βάση ελέγχων των Υπηρεσιών Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΥΔΕ) και του Ελεγκτικού Συνεδρίου και παύουν οριστικά οι πειθαρχικές και ποινικές διώξεις των προσώπων αυτών, καθώς και κάθε διαδικασία καταλογισμού σε βάρος τους.»

Ομολογώ ότι όταν την είδα δεν κατάλαβα πολλά πράγματα πέρα από το ότι τέτοια φάβα είναι δύσκολο να μην έχει κάποιο λάκκο. Για την ύπαρξη του λάκκου σιγουρεύτηκα όταν άκουσα τον συναγωνιστή Κακλαμάνη να απαντάει άλλα λόγια να αγαπιόμαστε στην ερώτηση γιατί κατετέθη μια τροπολογία  που θα μπορούσε(;) να είναι μια διάταξη σε σχετικό νομοσχέδιο. Σιγουρεύτηκα ακόμα περισσότερο όταν τον άκουσα να υπερασπίζεται την τροπολογία με τη φράση «η τροπολογία λέει ακριβώς ό,τι και ο νόμος».

Ακόμα και κάποιος που δεν είναι ιδιαιτέρως ευφυής μπορεί να καταλάβει πως μια τροπολογία που λέει ό,τι και ο νόμος δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αναγκαστικά η τροπολογία αναφέρεται σε κάτι που δεν προβλέπει ο νόμος και η αλήθεια είναι πως κανένας νόμος δεν είναι δυνατόν να προβλέπει την παύση της ποινικής δίωξης σε ανθρώπους που, για να το πω ευγενικά, μπορεί να μην έχουν διαχειριστεί το δημόσιο χρήμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η σιγουριά μου έγινε απόλυτη βεβαιότητα όταν άρχισα να διαβάζω τις «ναι μεν αλλά» και «παρεξηγήσατε τις καλές προθέσεις μας» ανακοινώσεις του υπουργείου Εσωτερικών.

Η φάβα είχε σίγουρα λάκκο και οι υπερασπιστές της τροπολογίας προσπάθησαν να τον κρύψουν τονίζοντας διαρκώς τον έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο: «Γιατί να πάει στα δικαστήρια μια δαπάνη που έχει ελεγχθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο;» έλεγαν και οι αδαείς, όπως εγώ, σκέφτονταν ότι όντως δεν μοιάζει λογικό. Αλλά αυτό μόνο επειδή οι αδαείς, όπως εγώ, νόμιζαν ότι ο έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου γίνεται κατόπιν των καταγγελιών που θα δίκαζε το δικαστήριο, το οποίο όντως σε αυτή την περίπτωση θα έμοιαζε περιττό.

Αλλά όχι. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι και ευτυχώς το εξήγησε ο σύντροφος Χρηστίδης από το ΚΙΝΑΛ ο οποίος ενημέρωσε τους αδαείς, δηλαδή και εμένα, ότι ΟΛΕΣ οι δαπάνες των ΟΤΑ ελέγχονται από το ελεγκτικό συνέδριο ΠΡΙΝ γίνουν (δαπάνη χωρίς τέτοιο έλεγχο είναι κλοπή και δεν είναι αυτές οι περίπτωσεις που βρίσκονται στον λάκκο της τροπολογίας). Οι ποινικές διώξεις τις οποίες θέλει να σταματήσει η τροπολογία έχουν να κάνουν με τον τρόπο που έγινε η δαπάνη ΜΕΤΑ τον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με λίγα λόγια ο έλεγχος από το ελεγκτικό συνέδριο ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ δεν είχε με το αδίκημα για το οποίο θα δικάζονταν οι συμπολίτες αιρετοί και οι συμπολίτες υπάλληλοι της τοπικής αυτοδιοίκησης. 

Για να το εξηγήσω όσο πιο απλά (μέχρι και εντελώς απλοϊκά) μπορώ:

Ένας δήμος θέλει να αγοράσει 100 παγκάκια και γι αυτό τον σκοπό σκοπεύει να ξοδέψει 100.000 ευρώ. Στέλνει μια μελέτη (ή ό,τι άλλο στέλνει) στο Ελεγκτικό Συνέδριο στην οποία περιγράφεται το ποσό που θα ξοδευτεί, πώς θα ξοδευτεί και γιατί θα ξοδευτεί. Το Ελεγκτικό Συνέδριο εγκρίνει το έξοδο, αλλά μετά την έγκριση ο δήμος μπορεί π.χ. με τις 100.000 αντί να παραλάβει 100 παγκάκια να παραλάβει 80. Ή μπορεί να αποκαλυφθεί ότι η τιμή 1.000 ευρώ ανα παγκάκι είναι περίεργα υψηλή. Γίνεται καταγγελία καιαν η καταγγελία είναι κάπως βάσιμη ακολουθεί ποινική δίωξη. Ποινική δίωξη την οποία η τροπολογία θέλει να παύσει.

Αλλά γιατί κανείς να το θέλει αυτό;

Δεν είναι κάπως περίεργο μια κυβέρνηση και μια αξιωματική αντιπολίτευση να θέλουν να μην διερευνηθεί δικαστικά μια τέτοια υπόθεση και  - επεμβαίνοντας πολύ άτσαλα στο έργο της δικαιοσύνης – να ζητούν να παύσει ΚΑΘΕ σχετική ποινική δίωξη; Θέλω να πω πως ενώ είμαι βέβαιος πως πολλές από αυτές τις ποινικές διώξεις θα είναι της πλάκας, είμαι ακόμα πιο βέβαιος πως κάποιες θα αφορούν πραγματική κακοδιαχείριση δημοσίου χρήματος. Δεν είναι περίεργο που κυβέρνηση και αντιπολίτευση θέλουν να μείνει ατιμώρητη η κακοδιαχείριση αυτή;

Στην πραγματικότητα όχι και τόσο.

Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση έχουν κάθε συμφέρον να χαϊδέψουν δημάρχους και δημοτικούς υπαλλήλους και να τους κάνουν τη χάρη να τους γλιτώσουν από τη δικαστική ταλαιπωρία και την καταδίκη που μπορεί να συνεπάγεται μια κάπως χαλαρή αντίληψη για τη διαχείριση της περιουσίας των δημοτών. Είναι καλό να σου χρωστάνε οι δήμαρχοι και οι δημοτικοί υπάλληλοι την ταλαιπωρία και το λευκό ποινικό τους μητρώο γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστείς κι εσύ τη βοηθεια τους.

Και αυτός φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι είναι ο λάκκος της τροπολογίας για την οποία προσπαθούν με αγωνία να μας πείσουν ότι είναι εντελώς αθώα. Κάποιοι στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση (φυσικά πιο πολύ στην κυβέρνηση που κάνει κουμάντο και έχει την πλειοψηφία) κάνουν μια χάρη στους ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για κάποιους αυτή η χάρη σημαίνει ότι γλιτώνουν μια ταλαιπωρία, αλλά για κάποιους άλλους σημαίνει ότι γλιτώνουν μια καταδίκη. Και ποιός δεν θέλει να του χρωστάει κάποιος που τον έχει γλιτωσει από καταδίκη; Και μπράβο του.  

ΥΓ. Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο τη χάρη στους αιρετούς και τους δημοτικούς υπαλλήλους να την κάνουν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση (φυσικά πιο πολύ η κυβέρνηση που κάνει κουμάντο και έχει την πλειοψηφία) με την καλή της καρδιά γεγονός που βρίσκω ιδιαιτέρως συγκινητικό αλλά εξίσου προβληματικό.