Η πολιτική αριθμητική είναι ανελέητη. Οι δεξαμενές ψηφοφόρων είναι πεπερασμένες. Άρα η στατιστική επιστήμη δεν διαθέτει και πολλές επιλογές. Το ίδιο και ο Σκουρλέτης, ο Τσίπρας και τα άλλα παιδιά.
Από τη δολοφονία του Φύσσα και μετά, τα πράγματα ξεκαθάρισαν. Οι αποκαλύψεις πολλές, εκκωφαντικές, απειλητικές, κρυστάλλινες. Οι 430.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, και αυτοί με τη σειρά τους, επέλεξαν το στρατόπεδό τους και μάλιστα στην κυριολεξία. Ενδύθηκαν τη στολή της παραλλαγής, φόρεσαν το πηλίκιό τους και στάθηκαν συνειδητά μπροστά στην κάλπη. Στην Ελλάδα η αλήστου μνήμης ΕΠΕΝ συγκέντρωνε μεταπολιτευτικά έως και 7,5% της δεξαμενής των ψηφοφόρων. Ομοϊδεάτες τους αλλά «ψυλλιασμένοι» και με ένστικτο αυτοσυντήρησης ακροδεξιοί, είχαν επιλέξει να καμουφλαριστούν κάτω από τις φιλόξενες φτερούγες της Λαϊκής Δεξιάς της Νέας Δημοκρατίας, την πρώην ΕΡΕ των απανταχού Καραμανλήδων, αλλά, και στον εθνικιστικό, τριτοκοσμικό, ανηλεώς συντηρητικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ που «μετέφρασε» το σύνθημα του Ανδρέα «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και το ακόμη απειλητικότερο «Βυθίσατε το Χόρα» ως πεμπτουσία του νεοελληνικού-μεταπολιτευτικού εθνικισμού.
Το άθροισμα των γερόντων πια της ΕΠΕΝ και του εθνικιστικού-λαθρόβιου παρακράτους των ακροδεξιών σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε μία μικρή είναι αλήθεια μερίδα του ΚΚΕ, δίνει με ευκολία τα σημερινά ποσοστά της Χρυσής Αυγής.
Ε, ναι, λοιπόν. Στην ελληνική κοινωνία υφίσταται και δρα ένα ποσοστό από 10 έως 15% ακροδεξιών, όπως σε όλη την Ευρώπη άλλωστε, ποσοστό που αυξομειώνεται ανάλογα και με τις κοινωνικές συνθήκες. Η ψήφος αυτού του ποσοστού είναι συνειδητή. Οι επιλογές ξεκάθαρες. Δεν πρόκειται ούτε για έκφραση οργής ούτε για ψήφο διαμαρτυρίας.
Στον Α΄ Γύρο των εκλογών της περασμένης Κυριακής κατεγράφη μία δραματική μείωση της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στο Λεκανοπέδιο. Πρόκειται για μία μείωση της τάξης του 8% κατά μέσο όρο ανά περιοχή με μέγιστη απώλεια ισχύος στη Δυτική Αττική, Σαλαμίνα, Πέραμα, Κερατσίνι, Ελευσίνα, Ασπρόπυργο, Μαγούλα, Μάνδρα, αλλά και με σαφή οπισθοχώρηση στον Κεντρικό Τομέα της Περιφέρειας, στα Νότια Προάστια και στην Ανατολική Αττική. Σάρωσε ο Παναγιώταρος στα Δυτικά. Επέβαλε η Χ.Α. την παρουσία της στις γειτονιές του Κέντρου, ακόμη και στο Κολωνάκι (13% το ποσοστό του κ. Παναγιώταρου).
Ο πολλά ποιών και ουδόλως μετανοήσας Ηλίας Νικολακόπουλος ψέλλισε ως γνήσιο μέλος της Κουμουνδούρου κάτι περί «λανθασμένης σταθμίσεως του δείγματος» και κάτι περί «εξαιρετικά αιφνιδιαστικής συμπεριφοράς των ερωτηθέντων για τα EXIT POLL», καθώς και για το ότι η ψήφος στη Ρένα Δούρου «υπερεκτιμήθηκε». Τι μας λέτε, κ. καθηγητά; Μα αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο της δουλειάς σας. Αλλιώς και ο Μήτσος από τα Σεπόλια θα ήταν σε θέση να προβεί σε μετεκλογικές εκτιμήσεις επί της κάλπης. Με λίγα λόγια και σταράτα. Οι δημοσκόποι-επιστήμονες επέλεξαν συνειδητά να σταθμίσουν τη Δούρου με τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιουνίου του 2012 και όχι του Μαΐου. Επέλεξαν συνειδητά τη συγκέντρωση ενός μικρού δείγματος για λόγους οικονομίας. Επέλεξαν να εμπιστευτούν τους «εθελοντές» που έσπευσαν να ψηφίσουν στην κάλπη του EXIT POLL. Τελικά το επάγγελμά τους περνά βαθιά κρίση. Τόσο βαθιά όσο και η διαπλοκή τους με το σύστημα. Το όποιο σύστημα. Εκείνο της Χρήστου Λαδά ή εκείνο της Πλατείας Κουμουνδούρου.
Στους δύο πίνακες που ακολουθούν καταγράφεται με ακρίβεια η πτώση της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στο λεκανοπέδιο. Η πηγή είναι βεβαίως ο τηλεοπτικός σταθμός MEGA. Ο αναλυτής που προβαίνει στην εκτίμηση είναι ο Ηλίας Νικολακόπουλος. Σε ρόλο αυστηρού «ανακριτή» ο συνάδελφος Γιάννης Πρετεντέρης.
Η πολιτική, λοιπόν, άλγεβρα είναι ανελέητη. Η επιλογή της Κουμουνδούρου να νομιμοποιήσει την ψήφο στη Χρυσή Αυγή ως ψήφο παραπλανημένου πολίτη ώστε να την ιδιοποιηθεί, είναι κίνηση φορσέ για ένα κόμμα εξουσίας. Είναι εγκληματική για ένα κόμμα της Αριστεράς.
Το επόμενο «wild field» της αναμέτρησης αυτή την Κυριακή θα είναι αυτό του Δήμου Πειραιά. Ο ηθικά άμεμπτος κ. Δρίτσας δεν φταίει σε τίποτε. Τον «άδειασε» το ραντεβού της Ρένας Δούρου - Βαγγέλη Μαρινάκη στην ψαροταβέρνα. Το σκηνικό συμπληρώθηκε από «αριστερά» και με το άδειασμα των Γρηγόρη Ψαριανού και Βασίλη Οικονόμου από τη ΔΗΜΑΡ που στηρίζουν αναφανδόν το ψηφοδέλτιο Μώραλη. Ο πρώτος διότι ξέρει πως ο Μελισσανίδης ψάχνει στήριγμα για το γήπεδο της ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια και άρα οφείλει να «τσιμεντώσει» το ποδοσφαιρικό μέτωπο στο λεκανοπέδιο χωρίς ηθικούς δισταγμούς. Ο δεύτερος διότι ως γνήσιο «παπαδοπαίδι» ψάχνει στηρίγματα για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές πέρα από το μητροπολίτη Μεσογαίας και πασών των Μητροπόλεων στις μάχιμες «θρησκείες» του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.
Φθάνουμε στον Δήμο Αθηναίων. Ο Γαβριήλ Σακκελαρίδης βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση. Η Κουμουνδούρου των Σκουρλέτη - Παππά ψαλλίδισε και την τελευταία ικμάδα αντίστασης του νεαρού βλαστού της Αριστεράς. Πάλεψε ο ταλαίπωρος να είναι τουλάχιστον αξιοπρεπής ως προς την αλίευση της ψήφου των Χρυσαυγιτών. Το βράδυ της Τετάρτης στον τηλεοπτικό σταθμό του Αντένα παρέδωσε το πνεύμα κοιτώντας με απόγνωση στα μάτια την αυστηρή, όντως, Μαρία Χούκλη. Δεν κρατήθηκαν ούτε καν τα προσχήματα. Στο ζάπινγκ ο επίμονος τηλεθεατής θα έπεφτε με μαθηματική ακρίβεια στη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα (alias Antonio Banderas για τις ιταλίδες της Αριστεράς), ο οποίος δεν τραγουδούσε πλέον το Bella Ciao αλλά εντρυφούσε στο «ποίημα» της παραπλανημένης ψήφου του κάθε χρυσαυγίτη. Ευτυχώς, Νίκο Πουλατζά, έφυγες νωρίς για να δεις τα καμώματά τους. Μείνε εκεί διότι και να ξυπνήσεις άδικο κόπο θα κάνεις. Η πολιτική άλγεβρα είναι ανελέητη και «les loups sont deja rentres dans Paris»*
• Γνωστό αντιφασιστικό τραγούδι του μακαρίτη Serge Reggiani.
32°
