Ο Σταύρος Θεοδωράκης στο podcast του pod.gr για τη δίκη της Χρυσής Αυγής και τον «τρέντι αντιφασιστμό».
Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλάει στο podcast του pod.gr για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση, για τη «συνταρακτική» όπως δήλωσε συγκέντρωση στην Αλεξάνδρας αλλά και τον «τρέντι αντιφασισμό» ο οποίος «θα πρέπει να παράγει αληθινά αντισώματα».
«Ναι, η συγκέντρωση στην Αλεξάνδρας ήταν συνταρακτική.
Και τα νέα παιδιά -τα πολύ νέα παιδιά- που δάκρυσαν στο άκουσμα της λέξης "ένοχοι", θα το έχουν να το διηγούνται. Δεν είναι η γενιά που ψήφιζε Χρυσή Αυγή, είναι η γενιά που έβαλε την Χρυσή Αυγή στην φυλακή.
Ο αγώνας τη Μάγδας και του Τάκη Φύσσα, των φίλων του Παύλου αλλά και όσων αγωνίστηκαν για να φωνάζει μια κοινωνία "δεν είναι αθώοι", έπιασε λοιπόν τόπο.
Ας φρενάρουμε όμως λίγο. Γιατί τις τελευταίες ώρες, αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς κάποια δημοσιεύματα και κάποιες αναρτήσεις, θα πιστέψει ότι ο τράχηλος του Έλληνα φασίστα δεν υπομένει. Και στην TV οσονούπω θα προσθέσουν στα reality καλλιστεία… για το ποιος πολιτικός και ποιος δημοσιογράφος ήταν πιο σκληρός με την Χρυσή Αυγή στα χρόνια της παντοδυναμίας της.
Η λογοδιάρροια μάλιστα ορισμένων πολιτικών αρχηγών στις κάμερες -ελληνικές και ξένες- που είχαν στηθεί στο Εφετείο, κινδυνεύει να γίνει θέμα έκθεσης σε κάποιες επόμενες πανελλαδικές εξετάσεις.
Οι φασίστες όμως ΔΕΝ έπεσαν με αλεξίπτωτο στα Πετράλωνα -και σκότωσαν τον Σαχζάτ- και μετά, με αλεξίπτωτο ξανά, στο Κερατσίνι – και σκότωσαν τον Φύσσα. Υπήρχαν και δρούσαν πολύ πριν».
Στο σημείο αυτό, ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρθηκε στην εποχή που έκανε την εκπομπή «Πρωταγωνιστές» και είχε ασχοληθεί με το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Μιλά για τις εικόνες που είχε φέρει στο φως η εκπομπή, οι οποίες όμως δεν είχαν την αναπαραγωγή που θα έπρεπε, από το άλλα μέσα, Παράλληλα μίλησε για τη συνέντευξη που είχε κάνει ο ίδιος στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο.
«Θυμίζω τα πλάνα των "Πρωταγωνιστών" με τις αιματηρές συγκρούσεις έξω από το παλιό Εφετείο της Σωκράτους, το 2009. Για πρώτη φορά τότε καταγράψαμε τους στρατιωτικούς σχηματισμούς της Χρυσής Αυγής, που είχαν στόχο τους μετανάστες που είχαν καταλάβει το παλιό Εφετείο. Ήταν, και θα το ομολογήσω, μία από τις χειρότερες σε τηλεθέαση εκπομπές των «Πρωταγωνιστών», με ελάχιστη αναπαραγωγή από άλλα ΜΜΕ, καθότι «στο ξεβρόμισμα της Αθήνας» -έτσι το έλεγαν πολλοί- χωρούσε και λίγο ξύλο από τους «αγανακτισμένους πολίτες» με τα μαύρα.
Τα πλάνα λοιπόν στους "Πρωταγωνιστές", με τους ροπαλοφόρους να κατεβαίνουν την Αγίου Κωνσταντίνου, με κράνη και ασπίδες με κέλτικους σταυρούς -η απόδειξη δηλαδή της ύπαρξης Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής- άργησαν πολύ να παίξουν στα Δελτία Ειδήσεων.
Τρία χρόνια αργότερα, το 2012, επισκέφθηκα ο ίδιος τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στον σταθμό Λαρίσης και πήρα συνέντευξη από τον αρχηγό της Μιχαλολιάκο. Όχι «πώς είστε και τι κάνετε» αλλά ερωτήσεις για όλα αυτά που μέχρι τότε δεν είχε ρωτήσει κανείς. Για τους ναζιστικούς χαιρετισμούς του, για τον ύμνο που είχε γράψει στον Χίτλερ, για το μένος του εναντίον των ομοφυλόφιλων, για τις 40 μεραρχίες που απειλούσε να κατεβάσει στο Σύνταγμα, για τις νυχτερινές επιδρομές στις γειτονιές και τον ξυλοδαρμό των μεταναστών.
Όλα αυτά δηλαδή που θα απασχολούσαν την κοινή γνώμη, πολύ αργότερα. Στην ίδια εκπομπή προβάλαμε έναν ολοκληρωμένο αντίλογο στη φασιστική θεωρία και δράση, συζητώντας με τον Στέλιο Κούλογλου, τον Πέτρο Μάρκαρη και τον Διονύση Σαββόπουλο. 2012, θυμίζω. Εποχή που πολλοί στη δημόσια σφαίρα χαριεντιζόντουσαν με τους ναζιστές και ραδιόφωνα και τηλεοράσεις διαφήμιζαν lifestyle συνεντεύξεις για το ανθρώπινο πρόσωπο -και τις κηπουρικές επιδόσεις!- των πρωτοπαλίκαρων της Χρυσής Αυγής. Κάποιοι από αυτούς -τους παρουσιαστές δηλαδή- ξεκινούσαν την εκπομπή τους με τον ύμνο των Ες Ες, δήθεν χιουμοριστικά!
Και ερχόμαστε στο Φθινόπωρο του 2013.
Αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα κάναμε δύο επεισόδια στους "Πρωταγωνιστές". Ήταν οι πρώτες συνεντεύξεις της Μάγδας και του Τάκη Φύσσα. Όλους μας συντάραξαν. Δεν μείναμε όμως μόνο σε αυτό, στον πόνο των γονιών. Αποκαλύψαμε με έρευνα και μαρτυρίες ότι δεν είχαμε μια "τυχαία σύγκρουση χουλιγκάνων", όπως πολλοί ψέλλιζαν τότε, ακόμη και μεγάλα Μέσα, αλλά ήταν μια σχεδιασμένη δολοφονία εγκληματικής οργάνωσης. Μάλιστα, ο βασικός αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας του Παύλου, μίλησε πρώτα στους "Πρωταγωνιστές", και μετά κλήθηκε από τις ανακριτικές αρχές για να βοηθήσει στην υπόδειξη των ενόχων.
Η δολοφονία, κι ας αφήσουμε τα ψέματα, δεν μας συντάραξε όλους. Την μεγάλη της εκλογική επιτυχία του μισού εκατομμυρίου ψήφων την έζησε η Χρυσή Αυγή 9 μήνες μετά την δολοφονία του Φύσσα. Οι συναυλίες στο Κερατσίνι και οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις στην Παναγή Τσαλδάρη ήταν ακόμη υπόθεση λίγων και το ’14 και το ’15 και το 16 και το ’17 και το ’18 και το ‘19. Λέω μία-μία τις χρονιές για να συνειδητοποιήσουμε πόσες χρονιές περάσαμε με σιωπή.
"Όσοι σωπαίνουν είναι ασυμπτωματικοί φασίστες", έλεγε χθες ένα χειρόγραφο πλακάτ στην Αλεξάνδρας. Έξυπνο, αν και υπερβολικό.
Ο τρέντι αντιφασισμός θα παράγει τα δικά του βάιραλ αυτό το Φθινόπωρο. Πολλά λάικ και πολλά σέαρ. Πολύ καλοδεχούμενα.
Αρκεί να παράγει και μερικά αληθινά αντισώματα.
Για τους επόμενους φασίστες που κάποια στιγμή θα θελήσουν να εμφανιστούν ξανά οργανωμένοι.
Αλλά κυρίως – αντισώματα- για τους μικρούς καθημερινούς φασισμούς που ανεχόμαστε και κάποιες φορές αναπαράγουμε. Είτε από άγνοια είτε γιατί «εκεί πάει το ρεύμα».
