Πολιτικη & Οικονομια

Εικονική πολιτική

Ο ενδιάμεσος χώρο προτιμάει να προτάσσει εκείνα που τον χωρίζουν από εκείνα που τον ενώνουν

48843-108299.jpg
Πέτρος Τατσόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 482
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
67934-151000.jpg

Ο Πέτρος Τατσόπουλος γράφει για τον ενδιάμεσο χώρο.

Βλέπεις έναν εφιάλτη. Κυριολεκτικά, ο εφιάλτης δεν υφίσταται. Υφίσταται όμως το καρούμπαλο, καθώς τινάζεσαι στον ύπνο σου και χτυπάς το κεφάλι σου στο κομοδίνο. Ακόμη και όσοι είχαμε προβληματική ή και ανύπαρκτη σχέση με τα οικονομικά, ψυχανεμιστήκαμε ότι το τσουνάμι του 2008 μετέφερε τα απόβλητα από την εικονική στην πραγματική οικονομία. Η λυπητερή για τη σπέκουλα των golden boys στη Γουόλ Στριτ στάλθηκε στους αδύναμους κρίκους όλου του πλανήτη. Όσο η τάξη πήγαινε καλά, κανένας δεν έδινε προσοχή στον κακό μαθητή. Όταν η τάξη άρχισε να πηγαίνει κατά διαόλου, όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν με μίσος. Εκείνος έφταιγε για όλα. Εκείνος έπρεπε να πληρώσει.

Ανάλογα βλαβερή είναι και η επίδραση της εικονικής πολιτικής πάνω στην πραγματική – μονάχα που είναι προγενέστερη, από τον καιρό που οποιαδήποτε αναφορά σε οτιδήποτε virtual θα ακουγόταν ακατανόητη. Είναι αλήθεια πως ειδικά η ελληνική πολιτική έδειχνε ανέκαθεν μια ιδιαίτερη περιφρόνηση προς τον ορθολογισμό, λες και ήταν απλώς μια ενοχλητική ίωση από την Εσπερία, ενώ ταυτόχρονα εκδήλωνε εξαιρετική δεξιοτεχνία στην κατασκευή ψευτοδιλημμάτων. Εάν εστιάσουμε στην τελευταία τεσσαρακονταετία –και πριν ο δικομματισμός μεταλλαχτεί σε διπολισμό– θα βαρεθούμε ν’ απαριθμούμε εκλογικές αναμετρήσεις όπου η πρόοδος πάλευε με την αντίδραση, το φως με το σκοτάδι, τα τανκς με τον Καραμανλή και τα μοναδικά ερωτήματα που δεν έριχνε ποτέ κανείς στο τραπέζι ήταν εκείνα που αφορούσαν τη δική μας καθημερινότητα. Πολιτική για εθελότυφλους. Πολιτική για υπνοβάτες.

Σήμερα, πιστοί στη λαμπρή αυτή παράδοση, οι δύο βασικοί μονομάχοι κόβουν και ράβουν τον αντίπαλο στα δικά τους ιδεολογικά μέτρα. Κατασκευάζουν τον εχθρό που θα ήθελαν ν’ αντιμετωπίσουν – και αν η κατασκευή τους δεν συνάδει με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Η Νέα Δημοκρατία φαντασιώνεται πως έχει απέναντί της γιαλαντζί τρομοκράτες, ενώ ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς μια ντεκαφεϊνέ Χρυσή Αυγή. Στο χώρο της οικονομίας, το κόμμα του Σαμαρά αφηγείται ένα success story δυσδιάκριτο και από τους ίδιους τους υποστηρικτές του. «Ξέρω όμως επίσης ότι οι άνθρωποι που βλέπουν τους μισθούς και τις συντάξεις τους να κόβονται ή εκείνοι που έχασαν τη δουλειά τους» σημειώνει στο «Βήμα της Κυριακής» ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, «δεν βλέπουν ακόμη πρόοδο». Τουτέστιν; Μην προσδοκάς, Αντώνη, ότι θα παραμυθιάσεις τον άνεργο του 2010, που παραμένει άνεργος το 2014 και κατά πάσα πιθανότητα θα παραμένει άνεργος και το 2018. Στον αντίποδα, ο Τσίπρας κάνει φασίνα κάθε πρωί και κρύβει κάτω από το  χαλί όσα μαστορεύουν αποβραδίς οι μαθητευόμενοι μάγοι της Κουμουνδούρου. Ανοίγει μετά την μπαλκονόπορτα και παριστάνει ότι τα πάντα λαμπικάρουν.

Από τη στιγμή που ο διπολισμός παραμένει καχεκτικός στις δημοσκοπήσεις, θα περίμενε κανείς ότι οι εκφραστές του ενδιάμεσου χώρου θα γράπωναν την ιστορική ευκαιρία, θα ένωναν τις δυνάμεις τους και θα όρθωναν το ανάστημα της πραγματικής πολιτικής αντίκρυ στην εικονική. Αμ, δε. Εδώ είναι Βαλκάνια. Το ονόρε έχει σταθερό προβάδισμα από την ουσία. Ο ενδιάμεσος χώρος, πολυδιασπασμένος και αλληλοχλευαζόμενος, προτιμάει να προτάσσει εκείνα που τον χωρίζουν από εκείνα που τον ενώνουν, με την αυταπάτη ότι το εκλογικό σώμα θα δώσει το μήλο όχι στην πιο όμορφη μα στη λιγότερο άσχημη και, πρώτα ο Θεός, μετά τις ευρωεκλογές, μια μαγική γομολάστιχα θα σβήσει όλες τις πικρές κουβέντες. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι; Όπως φαίνεται, δεν το εμπεδώσαμε ακόμη. 

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.