ΗΠΑ - εκλογές: Η ηττοπάθεια των Δημοκρατικών

Δύο περίπου μήνες πριν από την εκλογή του επόμενου ηγέτη του ελεύθερου κόσμου, το Δημοκρατικό κόμμα δείχνει να θέλει απεγνωσμένα να αποδείξει για άλλη μία φορά πως όλα στην πολιτική μπορούν να αλλάξουν –δηλαδή να χαρίσουν τη νίκη στον Τραμπ.

Μονάχα πριν από λίγο καιρό όλα τα δεδομένα έδειχναν πως ο τρόπος που ο Αμερικανός πρόεδρος χειρίστηκε την πανδημία σε συνδυασμό με τη ρητορική και το ύφους του, θα ήταν αρκετά για να αναδείξουν τον Τζο Μπάιντεν σε διάδοχό του. Όμως, για δεύτερη συνεχή εκλογική αναμέτρηση, οι Δημοκρατικοί δείχνουν να αυτοκτονούν πολιτικά. Φυσικά, ήταν αναμενόμενο πως δεν θα υπήρχε μία διαφορά της τάξης των είκοσι ποσοστιαίων μονάδων υπέρ του Μπάιντεν όσο οι εκλογές πλησίαζαν. Οι περισσότεροι περίμεναν όμως, πως οι Αμερικανοί θα οδηγηθούν στις κάλπες με ένα εύλογο προβάδισμα υπέρ των Δημοκρατικών. Αντ’ αυτού, δύο μήνες πριν τις εκλογές, ο Τραμπ ψαλιδίζει συνεχώς τη διαφορά με τάση να την ανατρέψει, τελικά, υπέρ του.

Γιατί έχει συμβεί αυτό; Διότι, ίσως να είμαστε μπροστά σε ένα μάθημα πολιτικών επιστημών 101 με τίτλο «Πώς να χάσεις την προεδρία μέσα από τα χέρια σου». Εξηγούμαι:

Υπόθεση NBA. Το 2016, η Χίλαρι Κλιντον έβγαινε ενθουσιασµένη για την προεκλογική της οµιλία, έχοντας λάβει την προσφώνηση του Λεµπρόν Τζειµς. Η ίδια µπορεί να ήταν ενθουσιασµένη, όμως εκείνους που δεν ενθουσιάστηκε ήταν ο αµερικάνικος λαός, όταν µετά από δεκαπέντε µέρες εξέλεξε τον Τραµπ. Η υπεύθυνη της εκστρατείας του Μπάιντεν, Τζεν Ο’Μάλλι Ντίλλον, όχι μόνο δεν έλαβε το µήνυµα πως δεν λειτουργεί ιδιαίτερα θετικά εκλογικά, όταν αθλητές παίρνουν θέση τόσο οργανωμένα υπέρ ενός υποψηφίου –ας προσθέσουμε και τους σταρ του Holywood- αλλά προχώρησε ένα βήµα παραπέρα. Έτσι, παρατηρούµε πως όλοι µαζί οι αστέρες του ΝΒΑ καλούν τον κόσµο να «αλλάξει την κατάσταση µε την ψήφο του». Φυσικά, ένας αθλητής όπως και κάθε άνθρωπος δικαιούται να εκφέρει δηµόσιο λόγο, όµως το µόνο που κατάφεραν µε µία τέτοια οργανωµένη κίνηση ήταν να ενισχύσουν περαιτέρω το αντισυστηµικό προφίλ του Τραμπ.

Δεύτερον: BLM. Ο ρατσισµός είναι αναντίλεκτα από τα µεγαλύτερα προβλήµατα της αµερικανικής κοινωνίας. Είναι απαραίτητο να ανατραπεί η υπάρχουσα κατάσταση. Όµως ρατσισµό δεν υφίστανται µόνο οι Αφροαμερικανοί. Ρατσισµό στην Αµερική υφίστανται όλες οι εθνικές μειονότητες, από τους Μεξικάνους µέχρι τους Ασιάτες και τους αυτόχθονες Ινδιάνους. Η καµπάνια του Μπάιντενέχει γυρίσει την πλάτη σε όλα τα υπόλοιπα θύματα του ρατσισμού.Και οταν αυτά τα θύματα ρατσισμου παρατηρούν να παραμελούνται σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμο από το δημοκρατικό κόμμα, ειναι επόμενο να γυρίζουν με την σειρά τους την πλάτη σε αυτό. Αυτό, έχει ήδη να αποτυπώνεται εκλογικά με τον Τραμπ να ενδυναμώνει τα ποσοστά προτίμησης του μεταξύ των Ισπανόφωνων και των Ασιατών.

Τρίτον: Covid-19. Η Ντίλον και το Δηµοκρατικό κόµµα έχουν απέναντί τους έναν Πρόεδρο ο οποίος έχει προτείνει την κατανάλωση χλωρίνης για την καταπολέµηση του κορωνοϊού και µετράει στην βάρδια του αµέτρητους θανάτους, καθώς δεν θέλησε να προχωρήσει σε γενική καραντίνα, αλλά δειλά πέταξε το µπαλάκι στην εκάστοτε πολιτεία. Αντί να προσπαθεί να επενδύσει λοιπόν σε αυτό, η καμπάνια του Μπαίντεν επιλέγει καθημερινά να δίδει βάρος στο ζήτημα του BLM, το οποίο αντί να ενώνει την ήδη διχασμένη αμερικανική κοινωνία, την διχάζει περεταίρω.

Τέταρτον: Καµπάνιααντί-Τραµπ. Ο Τραµπ γνωρίζει επικοινωνιακά πώς να αγγίξει τον µέσο Αµερικάνο. Το 2016 οι Δημοκρατικοί έκαναν το λάθος να στηρίξουν ολόκληρη την καμπάνια τους στο πρόσωπο του Τραμπ. Μία καμπάνια που έλεγε στους ψηφοφόρους γιατί να μην ψηφίσουν Τραμπ και όχι γιατί να ψηφίσουν την Κλίντον. Μία καμπάνια αρνητικού προσήμου. Το ίδιο σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει και σήμερα. Έως έναν βαθµό µία τέτοια εκστρατεία είναι εύλογη, άλλωστε πάντοτε στην Αµερική χρησιµοποιείς τα ελαττώματα του αντιπάλου για να καταστρέψεις την εικόνα του στα µάτια του ψηφοφόρου. Όµως και φέτος και το 2016, ο µέσος αµερικάνος δεν γνωρίζει το αναλυτικό πρόγραµµα του υποψηφίου των Δηµοκρατικών παρά μονάχα γενικότητες. Και η εμπειρία έχει δείξει πως εάν υπάρχει κάτι χειρότερο στις αµερικανικές εκλογές από το να είσαι ένας υποψήφιος που φαίνεται αδύναµος στα µάτια του ψηφοφόρου, είναι να είσαι ένας υποψήφιος που ο ψηφοφόρος δεν γνωρίζει, ή ακόµα χειρότερα δεν γνωρίζει τι θέλει να κάνει.

Με αυτές τις τέσσερις κινήσεις, η επικεφαλής της εκστρατείας και ο Μπάιντεν έχουν καταφέρει να χάσουν το ευρύ προβάδισμα που διέθεταν αρχικά. Ας μην ξεχνάμε πως έχουμε μπροστά μας τα debates, που το 2016 φάνηκαν να ευνοούν σε µεγάλο βαθµό τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών. Αν δεν διορθωθούν αυτά τα λάθη, όλα δείχνουν πως το βράδυ της 3ης Νοεμβρίου δεν θα είναι τόσο εύκολα προβλέψιμο...

*Ο Θεμιστοκλής Χατζηιακώβου, είναι τελειόφοιτος πολιτικής και διακυβέρνησης στην Sciences Po Paris, και παράλληλα σπουδαστής στο LUISS Guido Carli, στον τομεα του International Security.