Πολιτικη & Οικονομια

Αφροδίτη Αλ Σάλεχ

«Τα λάθη μπορούν να καλυφθούν με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο»

Άρης Γεωργίου
ΤΕΥΧΟΣ 481
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, Υποψήφια ευρωβουλευτής με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη σε μια συνέντευξη στην Athens Voice.

Υποψήφια ευρωβουλευτής με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη

Πόσο Ευρώπη είναι κατά τη γνώμη σας η Ελλάδα και πόσο Ευρωπαίοι οι Έλληνες;

Τι είναι δηλαδή «Ευρωπαίος»; Δεν είναι κάτι διαφορετικό, δεν είναι κάτι από «αλλού». Εμείς είμαστε η Ευρώπη. Όλοι εμείς, οι Ευρωπαίοι πολίτες, διαμορφώνουμε την Ευρώπη.

Η κυβέρνηση λέει πως μνημόνια τέλος. Υπάρχει κίνδυνος να ατονήσει τώρα η μεταρρυθμιστική προσπάθεια χωρίς την επιτήρηση;

Δεν νιώθω καμία οικειότητα με το σύνδρομο Στοκχόλμης. Δεν ανήκω σε αυτούς που ερωτεύονται το βασανιστή τους. Και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως είμαστε «παραστρατημένοι ανήλικοι» που χρειάζονται επιτήρηση για να μπούμε στον ίσιο δρόμο. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης έγινε πολύ σημαντικό έργο. Έγιναν και λάθη, υπήρξαν παραλήψεις, που δικαιολογούνται αν θέλετε από το γεγονός ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μόλις 4 δεκαετιών, η Ελλάδα διένυσε δρόμο που οι άλλες χώρες τον διάνυσαν σε 200 χρόνια, ώστε να γίνει θεσμικά, πολιτικά, κοινωνικά ισότιμη με τα άλλα κράτη τη μέλη του σκληρού πυρήνα της ΕΕ. Αυτά τα λάθη μπορούν τώρα να καλυφθούν με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Όμως η εντολή ανήκει στους πολίτες. Αν επιλέγουν αυτούς που λένε δημαγωγικά «όχι σε όλα» και ψηφοθηρικά ψέματα, τότε τίποτα δεν θα μπορέσουμε να καταφέρουμε και θα βγούμε από την κρίση απλώς για να ξαναμπούμε. Από κει και πέρα, από τη στιγμή που είσαι κράτος μέλος της ΕΕ είσαι σε καθεστώς επιτήρησης βάσει των συνθηκών και των συμφώνων. Αυτό όμως είναι διαφορετικό από την επιτήρηση μιας τρόικας που είναι ένα υβρίδιο, δεν λογοδοτεί πουθενά και επιβάλλει υφεσιακές πολιτικές εκβιάζοντας μια ολόκληρη χώρα. Με τις τρόικες τελειώσαμε.

Μπορεί η Ευρώπη να πάει μπροστά με μόλις 1% του ΑΕΠ για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση;

Η Ευρώπη δεν μπορεί να πάει πουθενά αν συνεχίζει να «αναπτύσσεται» μονομερώς. Υπάρχουν Συνθήκες που εφαρμόζονται με θρησκευτική ευλάβεια, όπως το Σύμφωνο Σταθερότητας και το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο, και άλλες Συνθήκες που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, όπως το Σύμφωνο Ανάπτυξης. Ούτε μπορεί να καταφέρει κάτι αν συνεχίζει να επιτρέπει τη διάκριση των κρατών μελών της σε αυτά που ανήκουν στον «επιμελή» και «αυστηρό» βορρά και σε αυτά που ανήκουν στον «ασυνεπή» και «απείθαρχο» νότο, ο οποίος και τιμωρείται από τον βορρά! Άρα αυτό που διεκδικούμε είναι μια άλλη αφήγηση για την Ευρώπη. Δεν θέλουμε την Ευρώπη της λιτότητας, της ύφεσης, της ανεργίας, των διχασμών. Θέλουμε την Ευρώπη των αξιών, της εργασίας, της ανάπτυξης, της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, την Ευρώπη της σοσιαλδημοκρατίας.

Ποιος είναι ο κύριος αντίπαλος της Ελιάς σ’ αυτές τις εκλογές;

Ο αντίπαλος εδώ και τέσσερα χρόνια ήταν και είναι η οικονομική κρίση, η οποία δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεως Καραμανλή. Στο βωμό αυτής της προσπάθειας γίνονται όλα. Να καταφέρουμε να βγούμε από την οικονομική κρίση και μαζί με την οικονομική να βγει η χώρα μας και η κοινωνίας μας και από την πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική κρίση, και να αποφύγουμε μια πολιτειακή κρίση που είναι ante portas. Από κει και πέρα, αντίπαλός μας είναι το μηδενιστικό συναίσθημα. Η ψήφος αυτή που βασίζεται στο μηδενιστικό συναίσθημα κι όχι στον ορθό λόγο και στη λογική μας. Αυτή η «συναισθηματική ψήφος» στις εκλογές του 2012 έβαλε τους φασίστες (κρυφούς ή φανερούς) στη Βουλή.

Οι εκλογές της 25ης Μαΐου είναι εξαιρετικά σημαντικές και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Δεν νοείται η αποχή, δεν νοείται η χαλαρή ψήφος. Πρέπει να πουν οι πολίτες ποια Ευρώπη και ποια Ελλάδα θέλουν. Την προοδευτική Ευρώπη και Ελλάδα που εκφράζεται από τη σοσιαλδημοκρατία ή τη διχαστική, συντηρητική Ευρώπη που εκφράζεται από το λαϊκά κόμματα, όπως αυτά της ΝΔ και της κ. Μέρκελ;

Καμιά θυσία για το ευρώ, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σχόλιό σας;

Από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας δεν πήγε στο debate των υποψήφιων προέδρων για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για να αναπτύξει και να διεκδικήσει τις θέσεις του, δεν έχει καμία σημασία τι λέει στο εσωτερικό της χώρας. Ο κ. Τσίπρας με την απόφασή του να μη συμμετάσχει στο κορυφαίο ευρωπαϊκό ευρωπαϊκό γεγονός έδειξε ποια θέση διεκδικεί για τη χώρα μας: αυτή του περιθωρίου και της απομόνωσης. Αυτή την Ελλάδα θέλει ο κ. Τσίπρας. Δεν θα το επιτρέψουμε. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.