Γιώργος Καμίνης: «Η Αθήνα είναι sexy. Το ζήτημα είναι να γίνει και λίγο πλούσια!»

Σταθμός Μοναστηράκι. Διασχίζω το δάσος των μπαχαρικών ακολουθώντας την Αθηνάς που βγάζει κατευθείαν στο Δημαρχείο, διασταυρώνομαι με όλες τις φυλές της πόλης. Δεν είναι ούτε όνειρο ούτε εφιάλτης αλλά μια πραγματικότητα η οποία, χρόνια τώρα, επιμένει να ανασαίνει παράλληλα μέσα στον κόσμο μας.

Πάτσης, Μερκούρης, Φιλήμων, Βλαβιανός, Αναπλιώτης με κοιτούν σοβαροί καθώς βαδίζω στο διάδρομο προς το γραφείο του δήμαρχου Αθηναίων, όπου έχουμε το ραντεβού μας. Στον προθάλαμο δύο κοπέλες, η Ρόη με τα μοβ κοντά μαλλιά και η Χριστίνα, σκυμμένες στα χαρτιά τους. «Δεν υπάρχει καλύτερος άνθρωπος», με διαβεβαιώνουν. Δεν είναι οι πρώτες, ούτε οι μόνες. Οι συμμαθητές του από το Κολέγιο Αθηνών τον θυμούνται ευγενικό, ήρεμο, χαμηλών τόνων και εξαιρετικό παιδί. Φλας μπακ στα φοιτητικά χρόνια κάνει και ο μουσικός Γιάννης Κινίνης. «Ο Γιώργος έλεγε όχι στον εύκολο, χωρίς κριτήριο ευδαιμονισμό, έκανε προσεκτικά ανοίγματα. Θα σου πω μια ιστορία χαρακτηριστική. Τελειώναμε τη Νομική, και είχαμε πάει με τον Βασίλη Καρύδη, σήμερα καθηγητή εγκληματολογίας, στο φαράγγι της Σαμαριάς. Κάναμε ώρες να το διασχίσουμε και μόλις φτάσαμε στην Αγία Ρούμελη πτώματα, έπεσε η ιδέα να κάνουμε ειδικό στρέτσινγκ να μην πιαστούμε. Ο Γιώργος είπε, παιδιά, δεν το ξέρω αν είναι καλό αυτό, δεν θα το κάνω. Την άλλη μέρα εμείς δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε, εκείνος ήταν μια χαρά!». Σ’ αυτά τα προσεκτικά βήματα, στους χαμηλούς τόνους, πατάνε οι αντίπαλοι που του χρεώνουν «ανύπαρκτο έργο». Η δημοσιογράφος Λένα Χουρμούζη, που τον παρακολουθεί από την εποχή του Συνήγορου του Πολίτη, δίνει τη δική της εξήγηση. «Ο Καμίνης δεν είναι λαϊκιστής. Όταν ξεκίνησε πριν από 4 χρόνια δεν ήξερε πώς να στηθεί στην τηλεόραση, τι πρέπει να πει και τι να φορέσει, αλλά είχε ένα φοβερό ενθουσιασμό. Είναι ο κλασικός καθηγητής της Νομικής που στο λόγο του επικαλείται τη νομιμότητα. Έτσι αντιμετωπίζει τα πάντα, χωρίς φωνές και επικοινωνιακά τρικ».

Στο γραφείο του στο Δημαρχιακό Μέγαρο, η μέρα είναι δύσκολη. Οι υποχρεώσεις τρέχουν παράλληλα με ένα σκληρό αγώνα με κομματικές υποψηφιότητες και μια κατακερματισμένη κοινωνία αποτέλεσμα της έλλειψης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες. Ξεκινήσαμε την κουβέντα χωρίς πολλές τυπικότητες, γιατί η εγκαρδιότητά του, εκτός από φυσική, αυτόν τον καιρό είναι και μετρημένη σε πολύτιμα λεπτά προεκλογικού χρόνου.

Κύριε Καμίνη, πέστε μας με πέντε λέξεις γιατί να σας εμπιστευτούν οι Αθηναίοι για δεύτερη φορά; Σοβαρότητα, εντιμότητα, σχεδιασμός, διαφάνεια, πολιτισμός. Αν εγκύψουν στο έργο αυτά θα δουν.

Αλήθεια, τι σας αρέσει περισσότερο σε αυτή τη δουλειά; Μου αρέσει ότι πάρα πολύ συχνά βλέπεις αυτό που έχεις σχεδιάσει να γίνεται. Αλλά και εξίσου συχνά αυτό που έχεις έτοιμο να κάνεις να σκοντάφτει σε χίλιους διαβόλους και να μην μπορεί να γίνει, oπότε είναι μία μεγάλη πρόκληση.

Και τι σας αρέσει λιγότερο; Ότι θα πρέπει να απολογούμαι πάρα πολύ συχνά για λάθη ή παραλείψεις άλλων. Δυστυχώς τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, το θέμα της ασφάλειας –δεν υποστηρίζω ότι είναι το μεγαλύτερο, αλλά για πολλούς είναι–, το θέμα των αστέγων, των τοξικοεξαρτημένων, των οίκων ανοχής, προέκυψαν από λάθη και παραλείψεις άλλων φορέων και εξακολουθούν να είναι στην αρμοδιότητα άλλων, αλλά πρέπει διαρκώς ο δήμαρχος να απολογείται. Αυτό είναι το πιο άχαρο, το πιο δύσκολο πράγμα. Οι πολίτες από ένα σημείο και πέρα δεν θέλουν να ακούνε το «Δεν είναι δικό μου θέμα» και έχουν δίκιο. Σου λένε «Είσαι δήμαρχος, κάνε κάτι». Αισθάνονται το δήμαρχο πιο κοντά τους και αυτούς που έχουμε πιο κοντά μας αυτούς παιδεύουμε συνήθως!

Στα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, τι πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να έχετε κάνει καλύτερα; Θα μπορούσαμε να έχουμε καταπολεμήσει το τέρας της γραφειοκρατίας καλύτερα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Έχουμε ένα πολύ μεγάλο διεθνή διαγωνισμό για προμήθεια λαμπτήρων για την πόλη, που άρχισε το Φεβρουάριο του 2013 και ακόμα δεν έχει τελειώσει – αυτή τη στιγμή, είναι στο Ελεγκτικό Συνέδριο για προσυμβατικό έλεγχο. Οκτώ προμηθευτές εγείρουν ενστάσεις μεταξύ τους, πρέπει να πάει στο Υπουργείο Ανάπτυξης, να περάσει από Επιτροπή Προμηθειών, όλα αυτά μας έφαγαν σχεδόν ενάμιση χρόνο. Νομοθετικά θα πρέπει να ελαφρύνουν οι διαδικασίες και τα υπουργεία να προχωρούν ταχύτερα. Δεν είναι δυνατόν κάθε δήμαρχος εκ προοιμίου να θεωρείται απατεώνας, καταχραστής του δημοσίου χρήματος, μιζαδόρος κ.λπ., να του βάζουμε χίλιες διαδικασίες και τελικά να φτάνουμε σε αυτή την παράλογη κατάσταση.

Όταν αναλάβατε το 2010, το ιστορικό κέντρο της πόλης κινδύνευε να χαθεί.Πιστεύετε ότι κερδίσατε το στοίχημα; Η Αθήνα απέφυγε την γκετοποίηση; Η Αθήνα είναι σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι ήταν και στο θέμα της ασφάλειας. Αρκεί μόνο να δει κανείς τα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, είναι εμφανής η αλλαγή και στο θέμα της ψυχολογίας γενικότερα. Άρχισε ήδη εδώ και ένα χρόνο να έρχεται περισσότερος κόσμος στο κέντρο, να ανοίγουν καινούργια μαγαζιά, έχει αρχίσει να αναστρέφεται η κατάσταση. Ελπίζω ότι στο τέλος πια της επόμενης θητείας, εφόσον θα έχουν γίνει και τα μεγάλα έργα, μεταξύ των οποίων και το Re-think Athens, θα έχει αλλάξει ριζικά η εικόνα του κέντρου. Επίσης με όλα αυτά που έχουμε προγραμματίσει και έχουμε βάλει στα σκαριά, θα αλλάξει πάρα πολύ και η κατάσταση στις γειτονιές.

Αναφερθήκατε στο Re-think Athens. Είστε υπέρ της πεζοδρόμησης της Πανεπιστήμιου; Υπέρ των πεζοδρομήσεων γενικά; Δεν είμαι γενικά και αφηρημένα υπέρ ή κατά πεζοδρομήσεων, πρέπει να είναι λειτουργική η πεζοδρόμηση. Εμείς αντιμετωπίσαμε το εξής πρόβλημα. Έκαναν πεζοδρόμους χωρίς να φροντίζουν να αλλάζουν το καθεστώς του δρόμου. Νομικά δηλ. εξακολουθούν να παραμένουν κανονικοί δρόμοι. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να γράψεις κάποιον που έχει παρκάρει στον πεζόδρομο. Και αντίστροφα, υπάρχουν προβλέψεις για πεζοδρόμους που δεν έχουν γίνει. Για το σχέδιο της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου, είμαι υπέρ, γιατί θα δώσει μία μεγάλη πνοή και ζωντάνια στην πόλη.

Τι λέτε σ’ εκείνους που φοβούνται ότι θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο γκέτο στην Πανεπιστημίου; Πάντοτε στα μεγάλα έργα στην πόλη, ειδικά στις μεγάλες πεζοδρομήσεις και της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και της Αποστόλου Παύλου και της Ερμού, υπήρχαν τεράστιες αντιδράσεις. Δεν μπορούμε να ζούμε με το φόβο ότι δε θα κάνουμε έργα στην πόλη για να μη γίνουν γκέτο. Όχι, δε θα γίνει γκέτο η Πανεπιστημίου γιατί η κατάσταση στην πόλη βαίνει βελτιούμενη. Το έργο αυτό αναπτύσσει μία τρομακτική δυναμική, θα αλλάξει τη φυσιογνωμία και περιοχών πέραν της Πανεπιστημίου.

Οι επιχειρήσεις πάντως εξακολουθούν να έχουν πρόβλημα, ειδικά με το παραεμπόριο. Είχατε προτείνει σαν λύση τις ελεγχόμενες πολυεθνικές αγορές… Δεν ήταν σωστή λύση.

Δεν ήταν; Γιατί ονειρευτήκαμε μαζί σας το Αθηναϊκό Camden… Το νέο Camden μπορεί να γίνει, αλλά δε θα είναι η λύση. Εδώ είναι μία ιστορία πραγματικά οργανωμένου εγκλήματος, έρχονται εκατομμύρια αντικείμενα, μπαίνουν παράνομα από τα τελωνεία της χώρας και διοχετεύονται στην εσωτερική αγορά. Ενός τέτοιου μεγέθους παραεμπόριο δεν το καταπολεμάς με το να πάρεις τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας, που είναι κάποιοι μετανάστες, να τους εγκαταστήσεις κάπου και να τους βάλεις να πουλούν άλλα είδη, νόμιμα. Πρέπει να γίνονται σοβαροί έλεγχοι στα τελωνεία της χώρας. Είχαμε αρχίσει να βάζουμε κάποια τάξη στο παρεμπόριο. Είχαμε ανακαλύψει 150 αποθήκες μαζί με την ΕΛΑΣ και καταστρέψαμε εκατομμύρια τέτοια είδη, οπότε μιλάμε μετά λόγου γνώσεως, ξέρουμε το μέγεθος του προβλήματος.

Κάποιες περιοχές της Αθήνας (Σκουφά, πλ. Αγίας Ειρήνης κ.ά) έχουν έχει γίνει αβίωτες με τα ανεξέλικτα κέντρα διασκέδασης. Θα αντιμετωπίσετε κάποτε το πρόβλημα; Κι εδώ δυστυχώς πρέπει να διαχειριστούμε μία κατάσταση, που φούσκωσε με τα χρόνια και τώρα ξέσπασε. Δυστυχώς τα μοναδικά μαγαζιά που ανοίγουν στην Αθήνα είναι κέντρα υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως τα λέμε, μπαρ, εστιατόρια κ.λπ., γιατί είναι τα μόνα που αφήνουν κέρδος. Κανείς μέχρι σήμερα δε φρόντισε να καθορίσει χρήσεις γης, που είναι μία νομική διαδικασία που παίρνει χρόνο, ούτως ώστε να μπορεί ο δήμος να χαρακτηρίζει μία περιοχή κορεσμένη. Από τη στιγμή που δεν έχεις αυτή τη νομική δυνατότητα, όταν σου έρχεται ο άλλος με τα χαρτιά του τακτοποιημένα, από την Πυροσβεστική κ.λπ. είσαι υποχρεωμένος να του χορηγήσεις άδεια.

«Είσαι όμως δήμαρχος, κάνε κάτι», θα σας πουν δικαιολογημένα οι περίοικοι… Αυτό που κάναμε και το περάσαμε με κανονιστική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ότι στις τρεις παραβάσεις, ειδικά στα θέματα θορύβου ή ωραρίου, θα αφαιρούμε την άδεια από το κατάστημα. Ο δήμος θα είναι πάρα πολύ αυστηρός σε αυτό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί μέχρι τώρα το σφράγιζες στις τρεις παραβάσεις, πήγαινε ο άλλος στο δικαστήριο, έπαιρνε προσωρινή διαταγή να παραμείνει ανοιχτός ή, αν δεν την έπαιρνε, άλλαζε αμέσως επωνυμία και ταυτότητα η επιχείρηση το ξανανοίκιαζε. Εμείς κάναμε προσπάθεια με ένα νομοσχέδιο να καθιερώσουμε αντικειμενική ευθύνη και του ιδιοκτήτη, όμως κανείς δεν το υιοθέτησε. Δυστυχώς σε όλα τα θέματα ευταξίας της πόλης, είτε αφορά τραπεζοκαθίσματα, είτε αφορά θόρυβο, έχουν μεταβιβαστεί οι αρμοδιότητες στην ΕΛΑΣ πια. Ήταν έγκλημα το ότι μας πήραν τη Δημοτική Αστυνομία. Πρέπει να επιστρέψει, έστω λιγότεροι αλλά με περισσότερες αρμοδιότητες κι εμείς αναλαμβάνουμε να φέρουμε την πόλη εκεί που είχαμε αρχίσει με μεγάλο κόπο να τη φέρνουμε. Και στα τραπεζοκαθίσματα που μαζεύαμε και στις παράνομες κατασκευές που ξηλώναμε, στου Ψυρρή, στο Γκάζι, στην πλατεία του Αγίου Θωμά στο Γουδί.

Η άποψη σας για τις διαδηλώσεις ποια είναι; Δημιουργούν το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εμπορική κίνηση; Το εμπορικό κέντρο έχει γονατίσει από το φαινόμενο, 50 άνθρωποι να κλείνουν τρεις φορές την ημέρα το κέντρο, προκειμένου να διαδηλώσουν. Αυτή είναι μία παράμετρος του προβλήματος και γι’ αυτό κάτσαμε εμείς και κάναμε τη δουλειά που δεν έκαναν όλοι οι άλλοι τόσα χρόνια, φτιάξαμε ένα νομοσχέδιο που ρυθμίζει το δικαίωμα και το συμφιλιώνει με τα άλλα δικαιώματα. Τεράστια ευθύνη έχει όμως και η Αστυνομία, η οποία θεωρεί σκόπιμο, γιατί είναι η πιο εύκολη λύση–και δεν ξέρω και τι άλλες πολιτικές σκοπιμότητες μπορεί να υποκρύπτει– να κλείνει όλο το κέντρο. Επίσης με το παραμικρό που γίνεται –επειδή δεν έχουν επαγγελματική συνείδηση και ικανότητα– κλείνουν το μετρό ή όπως τώρα, που έχουμε την Προεδρία, που έχει κλείσει όλο το Ζάππειο. Και αυτά έχουν συμβάλει στην εμπορική κρίση του κέντρου. Λοιπόν, αυτές οι υπερβολές πρέπει να σταματήσουν. Θα επανέρθω στο θέμα των διαδηλώσεων, λέγοντας το εξής: οι άνθρωποι που διαδηλώνουν, ειδικά αυτή την εποχή, είναι άνθρωποι απελπισμένοι, είτε γιατί έχασαν τις δουλειές τους είτε γιατί πολλοί φοβούνται ότι θα τις χάσουν είτε γιατί έχουν μειωθεί δραματικά τα εισοδήματά τους και αισθάνονται μία τεράστια ανασφάλεια. Το να τους λέει κάποιος ημίτρελους το θεωρώ ύβρη, το θεωρώ φοβερή επιπολαιότητα, αλαζονεία και πλήρη απουσία οποιασδήποτε επαφής με τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων.

Τα δημοτικά τέλη θα τα μειώσετε; Παλιά, την εποχή της αμεριμνησίας και της φαυλότητας, το πρώτο που έκανε ένας έμπειρος δήμαρχος μόλις αναλάμβανε ήταν να αυξήσει τα δημοτικά τέλη ώστε να τα μειώσει πριν από τις εκλογές. Εμείς τέτοια καραγκιοζιλίκια δεν τα κάναμε. Δεν τα αυξήσαμε αλλά τα κατανείμαμε με μεγαλύτερη δικαιοσύνη, ειδικά στις επιχειρήσεις. Στα καταστήματα που ήταν σε περιοχές οι οποίες είχαν ακμάσει και είχαν παραμείνει χαμηλά τα υψώσαμε, και αλλού τα μειώσαμε. Για παράδειγμα, στη Φωκίωνος Νέγρη, που ήταν απαράδεκτα υψηλά, τα μειώσαμε. Ως σύνολο τα κρατήσαμε ίδια. Τώρα πια, με τις οικονομίες που κάναμε στο δήμο, είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε σε μείωση 20% των δημοτικών τελών μέσα στην πενταετία για να βοηθήσουμε τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις.

Υποστηρίζετε τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές; Ακράδαντα, στο ιστορικό και εμπορικό κέντρο. Από τη στιγμή που εμείς θέλουμε και πάμε να το καταφέρουμε πια να κάνουμε την Αθήνα αυτόνομο τουριστικό προορισμό, δεν νοείται τις Κυριακές να υπάρχει μία εικόνα μελαγχολίας στο κέντρο. Πρέπει να είναι ανοιχτό, πρέπει να είναι ζωντανό. Δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι ανοιχτές οι καφετέριες και να μην είναι ανοιχτά και τα εμπορικά καταστήματα σε εθελοντική βάση.

Παρόλη την τεράστια τουριστική άνοδο που αναμένουμε το 2014, η Αθήνα δεν φαίνεται ικανή να κρατά τους επισκέπτες της περισσότερο από μία-δύο ημέρες. Την κατατρέχει το στερεότυπο «νησιά-μουσεία-κρίση». Πώς θα το αλλάξετε αυτό; Ο δήμος έχει μία τεράστια δράση στο θέμα της τουριστικής ανάπτυξης της Αθήνας, με στόχο να γίνει αυτόνομος τουριστικός προορισμός. Πρώτα απ’ όλα, καταφέραμε η αναπτυξιακή εταιρεία του δήμου, να φέρει στην πόλη τον επόμενο Οκτώβριο την ετήσια συνάντηση που κάνουν οι ταξιδιωτικοί bloggers και συγγραφείς του κόσμου. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τουριστικό γεγονός της πόλης εδώ και πάρα πολλά χρόνια, θα έρθουν 1.000 άνθρωποι. Δεύτερον, από πέρυσι αρχίσαμε το Travel Trade Athens, όπου φέρνουμε τουριστικούς πράκτορες από 22 χώρες του εξωτερικού και διοργανώνουμε συναντήσεις με εγχώριους τουριστικούς παράγοντες, ξενοδόχους, εστιάτορες, tour operators. Πέρυσι διοργανώσαμε 1.200 τέτοιες συναντήσεις, Β2Β, επιχειρηματίας με επιχειρηματία. Φέτος κάναμε 2.000 τέτοιες συναντήσεις. Ήρθε και η υπουργός Τουρισμού, η κυρία Κεφαλογιάννη –και σε προεκλογική περίοδο που καταλαβαίνετε τι ζητήματα θα μπορούσε να ανακινήσει αυτό–, και μαζί κηρύξαμε την έναρξη αυτής της συνάντησης. Θα φέρουμε τους ταξιδιωτικούς bloggers και θα τους κάνουμε μία πλήρη ξενάγηση στην Αθήνα, να αποκομίσουν την εικόνα μίας πόλης πολυδιάστατης, με πάρα πολλές δραστηριότητες σε όλα τα επίπεδα, μίας πόλης με μεγάλο δυναμισμό και ενθουσιασμό, εξωστρεφούς με ασύγκριτα συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως είναι η εγγύτητα στην παραλία, το ωραίο κλίμα, η κουζίνα της, τα μουσεία, τα αρχαιολογικά αξιοθέατα και επίσης μία πολύ ζωντανή πόλη.

Με τα tags που βρωμίζουν και ασχημαίνουν την Αθήνα τι θα κάνετε; Η αποκατάσταση της εικόνας της πόλης απαιτεί δαπάνες, είναι προτεραιότητα για εσάς; Η μουτζούρα πρέπει να φύγει από την πόλη, έχουμε καθαρίσει ήδη 65 κτίρια. Αρχίσαμε πιλοτικά από την οδό Αθηνάς, με χορηγίες και σε συνεννόηση με τους καταστηματάρχες. Προμηθευτήκαμε ειδικά υλικά και με μεγάλη προσπάθεια τα σβήνουμε. Κάναμε όλη αυτή την πρώτη δουλειά και εφοδιάσαμε τους καταστηματάρχες με ένα kit, ώστε να μπορούν να καθαρίζουν. Εκπαιδεύουμε, προστατεύουμε, επιβλέπουμε και συνεχίζουμε με Ερμού, Σταδίου, Πανεπιστημίου, Ακαδημίας. Αυτούς τους τέσσερις άξονες, πέντε, μαζί με την Αθηνάς, ο δήμος θα τους κρατήσει πεντακάθαρους. Έχουμε πια έρθει σε επαφή και με τις μεγάλες επιχειρήσεις του κέντρου, με τράπεζες, με μεγάλα εμπορικά καταστήματα και από τους μεγάλους δρόμους θα επεκταθούμε και στους μικρότερους, έχοντας συνεργασία και με τους κατοίκους.

Με τον Παναθηναϊκό υπάρχει πρόβλημα; Σάς χαρακτήρισαν «το μεγαλύτερο αντι-Παναθηναϊκό δήμαρχο που έχει περάσει ποτέ από την ιστορία της Αθήνας»... Το όνειρο της διπλής ανάπλασης κινδυνεύει να γίνει εφιάλτης; Είμαι υποχρεωμένος να προασπίζομαι τα συμφέροντα της πρώτης ομάδας της πόλης. Γι’ αυτό βοηθήσα πρώτα απ’ όλα να εκδοθούν οικοδομικές άδειες για να επιστρέψει προσωρινά ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο για μία πενταετία, όπως προβλέπει ο νέος νόμος. Πρόσφατα έκανε ανακοινώσεις ο κύριος Αλαφούζος, ο πλέον αρμόδιος, λέγοντας ότι πρέπει να απεμπλακεί αυτή η ιστορία από τον προεκλογικό αγώνα γιατί προσφέρεται για κάθε είδους δημαγωγία, ότι ο δήμος βοήθησε και ότι ο δήμαρχος δεν είναι δημαγωγός. Αυτό είπε, εγώ το κρατώ αυτό. Δεν προτίθεμαι ούτε το ποδόσφαιρο να πολιτικοποιήσω ούτε την πολιτική ζωή να την ποδοσφαιροποιήσω. Από τη στιγμή που νομίμως ο Παναθηναϊκός κάνει κάποιες προσθαφαιρέσεις στο γήπεδο, ο δήμος θα σταθεί δίπλα του. Μου έκανε υποψήφιος παρατήρηση δημόσια γιατί δεν φωταγώγησα την Αθήνα, όταν πήρε το κύπελλο ο Παναθηναϊκός. Αυτά εμένα μου θυμίζουν άλλες εποχές όπου, όταν είχαμε αθλητικές επιτυχίες, στριμώχνονταν οι πολιτικοί δίπλα στους αθλητές, ποιος θα πρωτοαρπάξει ένα κομματάκι από τη δόξα. Αυτά εγώ δεν τα κάνω. Εδώ κάνουμε πολιτική, πρέπει να είμαστε σοβαροί, πρέπει να τιμήσουμε και να βοηθήσουμε τον Παναθηναϊκό. Η μακρινή προοπτική της διπλής ανάπλασης παραμένει, ο δήμος έχει δεσμεύσει λεφτά. Αν δούμε ότι ο Παναθηναϊκός πλέον δεν ενδιαφέρεται, ο δήμος θα κοιτάξει την επένδυση που έχει κάνει στον Βοτανικό να την αξιοποιήσει και πάλι υπέρ του αθλητισμού και γενικότερα της πόλης.

Καταπολεμήσατε τη σπατάλη, επίσης έγινε έργο στο ζήτημα της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης με τα προγράμματα κοινωνικής στήριξης (συσσίτια του Δήμου, κόμβος αλληλοβοήθειας, ξενώνες για αστέγους, κοινωνικά φροντιστήρια)… Πάρα πολύ σημαντικά θέματα.

Πολύ σημαντικά, δεν σας το αμφισβητεί κανείς αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι σας χαρακτηρίζουν έντιμο μεν αλλά απλό διαχειριστή. Ποια είναι η μεγάλη εικόνα; Ποιο είναι το όραμα σας για μία μητροπολιτική Αθήνα; Διαχειριστή πολυκατοικίας, για την ακρίβεια! Αυτός που το είπε συνεχίζει να είναι ασεβής προς τους ανθρώπους οι οποίοι αυτήν την εποχή πάσχουν. Αυτό να το γράψετε, ότι συνεχίζει η ασέβεια, γιατί υπάρχουν χιλιάδες διαχειριστές πολυκατοικίας σε αυτήν την πόλη, οι οποίοι έχουν παλέψει με θεούς και δαίμονες, προκειμένου να διασφαλίσουν πετρέλαιο, να κάνουν τις οικονομίες, να διατηρούν καθαρές τις πολυκατοικίες τους. Εγώ το θεωρώ τίτλο τιμής αυτό. Φυσικά το ξέρω ότι η εικόνα της πόλης δεν είναι αυτή που θέλουμε, αλλά πρέπει ο κόσμος να σκεφτεί, να καταλάβει τι σημαίνει ότι από 11.500 υπαλλήλους με τους οποίους ξεκινήσαμε έχουμε πέσει κάτω από τους 7.000. Αυτό νομίζουν ότι αφήνει το μηχανισμό του δήμου αλώβητο; Όποιος θέλει να μειώσει το ρόλο μου και να με εμφανίσει ως έναν απλό διαχειριστή χωρίς όραμα ας κοιτάξει αυτό που κάναμε, όχι μόνο μία απλή εξοικονόμηση και ένα απλό κοινωνικό έργο, φέραμε για πρώτη φορά 120.000.000 ευρώ στην πόλη. Την προηγούμενη φορά είχαν έρθει μόλις 60.000.000 ευρώ, επί δημαρχίας Μπακογιάννη, κατά βάση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επανειλημμένως πήγα εγώ στις Βρυξέλλες και, προσέξτε, τα φέραμε σε απευθείας συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την Αθήνα. Για πρώτη φορά χορηγείται αυτόνομα σε μία ελληνική πόλη ένα τέτοιο ύψος πόρων. Αυτά τα χρήματα τα απορροφούμε σε χρόνο dt. Γίνονται μεγάλα έργα στην πόλη αυτή τη στιγμή, γίνεται το κολυμβητήριο στο Ρουφ, το Σεράφειο. Με αυτά κάνουμε τώρα τη δημοτική αγορά της Κυψέλης, με αυτά γίνεται η πρώην βίλα Αμαλίας σχολείο.

Μια και αναφερθήκατε στη Βίλα Αμαλίας να πω ότι κατηγορούν και εσάς ότι η περίπτωση αντιμετωπίστηκε με καταστολή… Υπήρχε κατάληψη ενός δημοσίου κτιρίου και μπήκε η Αστυνομία και το άδειασε. Εγώ απλώς όταν ρωτήθηκα, δεν έσπευσα να κρυφτώ. Είπα ότι δεν επιτρέπεται να υπάρχει κατάληψη δημοσίων κτιρίων και κατά μείζονα λόγο όταν θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν γίνει σχολεία. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι το πρώην ιστορικό Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων, που το βρήκαμε σε μία κατάσταση απελπιστική, με λεφτά του ΕΣΠΑ που φέραμε, ο δήμος το φτιάχνει και τη σχολική χρονιά 2015-2016 θα ακουστεί το κουδούνι και θα λειτουργήσει ως σχολείο. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι για μία περιοχή που έχει δοκιμαστεί πάρα πολύ.

Τα χρήματα που φέρατε προορίζονται μόνο για κτίρια ή αναπλάσεις; Δεν σκεφτόμαστε με τη λογική οικοδομικά έργα μόνο. Δίνονται επίσης 25.000.000 ευρώ για την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία στην πόλη, με τους πιο φερέγγυους οικονομικούς παράγοντες. Ο δήμος σε συνεργασία με το ΣΕΒ, με τη ΓΣΕΒΕΕ, με το Επαγγελματικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο, με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο προχωρά σε συνέργειες όπου νέοι άνθρωποι θα εκπαιδευτούν, θα χρηματοδοτηθούν και θα αρχίσουν οι ίδιοι να επιχειρούν. Αυτό δεν το έχει ξανακάνει ο Δήμος της Αθήνας. Λοιπόν, ποιο είναι το όραμα; Το όραμα είναι να σπρώξουμε σε όλα τα επίπεδα την Αθήνα μπροστά. Και πώς συνοψίζεται; Συνοψίζεται στο να επιστρέψουν αυτοί που έφυγαν, είτε κάτοικοι είτε επιχειρήσεις. Η εικόνα είναι Κυριακή πρωί να έρχονται από τα προάστια στην Αθήνα οι γονείς με τα παιδιά τους να ψωνίσουν, να ψυχαγωγηθούν, να φάνε και να περάσουν καλά. Μία εξωστρεφής, δυναμική, σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη.

Θεωρείτε ότι η Αθήνα μπορεί να γίνει μοντέρνα και «sexy» (με την έννοια του να γίνει πιο ελκυστική); Η Αθήνα είναι sexy, το ζήτημα είναι να γίνει και λίγο πλούσια! (με την έννοια της ευημερίας)

Εσείς ποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ζηλεύετε και θα θέλατε να της μοιάζει; Από την κάθε μία κάτι μπορείς να πάρεις. Μπορείς να πάρεις και από τη νεανική ζωντάνια του Βερολίνου, από τα μεγάλα έργα ανάπλασης, τη μεταμόρφωση που έχει γίνει στα docklands στο Λονδίνο, από την αξιοποίηση όλης αυτής της μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς που έχει το Παρίσι, από το σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων στη Βιέννη. Έχω ζήσει και στο εξωτερικό και είμαι σε θέση να πω.

Σε ποιες πόλεις έχετε ζήσει; Έχω ζήσει στη Μαδρίτη δύο χρόνια, στο Παρίσι δύο χρόνια, στη Χαϊδελβέργη ένα χρόνο, στην Οσάκα, στη Νέα Υόρκη. Έχω γεννηθεί στη Νέα Υόρκη, έφυγα πέντε ετών.

Να πάμε λίγο στα εκλογικά. Δημοσκοπικά συγκεντρώνετε περίπου δυόμισι φορές το ποσοστό των κομμάτων που σας υποστηρίζουν. Γιατί θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό και τι σημαίνει για εσάς; Αυτό επιβεβαιώνει περίτρανα ότι ακριβώς είναι μία ανεξάρτητη υποψηφιότητα, πράγμα που το αμφισβητούν άλλοι υποψήφιοι. Επειδή έχουν ένα πλέγμα ενοχής γιατί έχουν βγει από ένα κομματικό θερμοκήπιο θέλουν να με κατεβάσουν στο δικό τους επίπεδο. Εμάς μας υποστηρίζει ένα σύνολο 15 κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί. Από τους φιλελεύθερους της Δράσης και τον Τζήμερο, τους Πράσινους με τον Χρυσόγελο, μέχρι τους Πειρατές, ένα τεράστιο φάσμα δυνάμεων.

Αν οι δημοσκοπήσεις επαληθευτούν, θα είστε πρώτος στο δεύτερο γύρο. Ποιον επιθυμείτε ως αντίπαλο στο δεύτερο και γιατί; Αυτόν που θα αποδειχθεί πιο σοβαρός κατά τη διάρκεια τώρα του προεκλογικού αγώνα μέχρι το δεύτερο γύρο.

Αν εκλεγείτε, θα διεκδικήσετε και τρίτη τετραετία ή πιστεύετε ότι ένας αιρετός πρέπει να έχει όριο στις θητείες του; Αυτή τη στιγμή όπως το βλέπω, νομίζω ότι θα ήταν υπερβολή τρίτη θητεία. Δηλαδή οκτώ χρόνια συνολικά και κάτι μήνες νομίζω ότι κάποιος έχει διαγράψει πλέον τον κύκλο του ως δήμαρχος και πρέπει να αποσυρθεί.

Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος υποστηρίζει τη λογική των τοπικών δημοψηφισμάτων, για το τζαμί και όχι μόνο. Ναι ή όχι στα δημοψηφίσματα; Εντάξει, βρήκαμε άλλη καραμέλα να πιπιλάμε. Εγώ έχω να πω ένα πράγμα, ας πιπιλά ο καθένας την καραμέλα του, αλλά ας την πιπιλά τουλάχιστον σωστά. Όποιος προτείνει δημοψήφισμα για κάτι, λέει ποια είναι η θέση του, είναι το ελάχιστο δείγμα πολιτικής ευθύνης για να μη διολισθήσουμε στο λαϊκισμό. Όποιος ρίχνει το μπαλάκι στον κόσμο και λέει, «ό,τι μου πει ο κόσμος θα κάνω», είναι λαϊκιστής και αντιστρέφει τελείως τη σχέση ενός πολιτικού με ηγετικές φιλοδοξίες και όραμα. Δεν καθοδηγεί αυτός όπως πρέπει τον κόσμο, αλλά αφήνει να καθοδηγηθεί. Είναι μία απεμπόληση ευθύνης, είναι μία παραίτηση και βλέπω ότι δεν γίνεται μόνο στο θέμα του τεμένους, γίνεται και στο θέμα της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου τώρα και να δούμε και πού αλλού.

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης σάς κατηγορεί ότι δεν εναντιωθήκατε σε καμία από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, ότι είστε μνημονιακός δήμαρχος… Πρέπει να μας εξηγήσει επακριβώς τι θα έπρεπε να έχω κάνει. Γιατί συστρατεύτηκα με όλους τους δημάρχους και αντιταχθήκαμε σε μέτρα που ακριβώς έπλητταν την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν μάσησα τα λόγια μου ποτέ, αλλά δεν έκανα και τις υποκρισίες. Δεν είπα θα κλείσω το δήμο, ως τη φοβερή διαμαρτυρία! Πρώτα απ’ όλα, είναι μία υποκρισία γιατί στην ουσία κανένας δήμαρχος δεν έκλεινε το δήμο του και κατά δεύτερο λόγο το να κλείνεις το Δήμο είναι ένα μέτρο το οποίο καμία κυβέρνηση δεν πείραξε, είναι σαν μία μύγα να τσιμπά έναν ελέφαντα. Αντίθετα μετακυλούσαν το βάρος της ευθύνης στους δημότες. Λοιπόν, να είμαστε σοβαροί και να μου πει πολύ συγκεκριμένα ο κύριος Σακελλαρίδης τι έκανα εγώ ως μνημονιακός, σε εισαγωγικά, που δεν έγινε γενικά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Για τι ακριβώς με κατηγορεί, πέρα από ταμπέλες.

Πείτε μου, σας άλλαξαν αυτά τα τέσσερα χρόνια της δημαρχίας; Από μία ηλικία και πέρα, δύσκολα αλλάζει ο άνθρωπος, αλλά νομίζω έγινα πιο ψύχραιμος, περισσότερο συμφιλιωμένος με την αίσθηση του χρόνου. Αν είσαι πολιτικός, είναι δύο πράγματα βασικά: η διαχείριση χρόνου και η διαχείριση των ανθρώπων, που σημαίνει υπομονή, ψυχραιμία, μία καλώς εννοούμενη απόσταση από τα πράγματα. Νομίζω από αυτή την άποψη με ωρίμασε αυτή η δοκιμασία γιατί κατά τα λοιπά είναι μία μεγάλη ψυχική δοκιμασία. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει στο δήμο της Αθήνας. Ξυπνάς κάθε πρωί και πρέπει να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις δράκους.

Η κεντρική πολιτική σκηνή είναι μέσα στο κάδρο; Θεωρώ κεντρική πολιτική σκηνή το δήμο της Αθήνας. Η πρόκληση για ένα δήμαρχο είναι τεράστια και σε εθνικό επίπεδο, γιατί η Αθήνα πρέπει να ανακάμψει. Αν ανακάμψει η πρωτεύουσα θα ανακάμψει όλη η χώρα, οπότε αυτό, όπως και να το ονομάσει κανείς, είναι ένας πρωταγωνιστικός πολιτικός ρόλος.

Θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα στους Αθηναίους μέσα από τις σελίδες της Athens Voice; Ότι είμαστε πια σε μία Ελλάδα διαφορετική, όπου πρέπει να πρυτανεύσει η ευθύνη και η σοβαρότητα, και ότι ως πολίτες δεν έχουμε μόνο δικαιώματα, έχουμε και υποχρεώσεις. Αυτός είναι ο τρόπος να κεφαλαιοποιήσουμε την κρίση. Επομένως, ο σεβασμός τουλάχιστον των κοινών αγαθών, όπως είναι ο δημόσιος χώρος, είναι θέμα περισσότερο πολιτισμού και αγωγής παρά κατασταλτικών μέτρων. Πρέπει να μάθουμε να αυτοπειθαρχούμε. Φυσικά, ο δήμος έχει το γενικό συντονισμό, δίνει το παράδειγμα, οργανώνει, προσφέρει υποδομή, προσφέρει τεχνογνωσία, κάνει καμπάνιες ενημέρωσης, αλλά πρέπει όλοι να αναπτύξουμε ένα αίσθημα πραγματικής αλληλεγγύης.

Ποια νομίζετε ότι θα ήταν η βασική ερώτηση που θα ήθελαν να σας κάνουν οι Αθηναίοι; Νομίζω ότι θα με ρωτούσαν «λες ψέματα;». Κι έχω την απάντηση, είναι κάτι που το σκεφτόμουν πολύ καιρό. Ξέρετε, δεν επιτρέπεται να λέμε ψέματα στους ανθρώπους, αλλά κάτι επιτρέπεται για να μην πω επιβάλλεται: το πώς θα διαχειριστείς το φως και τη σκιά όταν παρουσιάζεις την αλήθεια στους ανθρώπους είναι πάρα πολύ σημαντικό. Μπορεί λοιπόν να φωτίσεις με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση κάποιες όψεις της πραγματικότητας, έστω και για να εμψυχώσεις τον κόσμο. Αυτό δεν είναι ψέμα, αυτό είναι μία σεβαστή απόδοση της αλήθειας με ένα συγκεκριμένο στόχο και βάσει αρχών. Το ψέμα, δυστυχώς, το ζω και τώρα στην προεκλογική εκστρατεία σε βάρος μου και πιστεύω ότι, όπως λέει και ο κόσμος, έχει κοντά ποδάρια.

Εσείς έχετε κάποια ερώτηση να κάνετε στους Αθηναίους; Τι θα ψηφίσουν. [γέλια]

Φωτό: Τάσος Βρεττός

Ο Γιώργος Καμίνης στο έργο του Γιώργου Γιούση, το οποίο έγινε εξώφυλλο στην A.V.