Σπύρος Πέγκας

Ο Σπ.Π. είναι εντεταλμένος σύμβουλος Τουρισμού και Δημοσίων Σχέσεων του Δήμου Θεσσαλονίκης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό του Γ. Μπουτάρη

Από την πρώτη σας θητεία ποια στοιχήματα κερδίσατε; Ποια είναι τα έργα στον τουρισμό και τον πολιτισμό που βελτίωσαν την κατάσταση;

Προτεραιότητά μας ήταν να σπάσουμε τον κύκλο της εσωστρέφειας και να τοποθετήσουμε τη Θεσσαλονίκη στον παγκόσμιο χάρτη προβάλλοντας την πολυπολιτισμική της κληρονομιά και τα σύγχρονα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Με τουριστική πολιτική σε στοχευμένες αγορές αυξήσαμε εντυπωσιακά τον αριθμό των ξένων επισκεπτών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο αριθμός των επισκεπτών από τη Ρωσία αυξήθηκε τα τρία τελευταία χρόνια κατά 371%, από το Ισραήλ κατά 358% και από την Τουρκία κατά 266%. Διεκδικήσαμε και φιλοξενήσαμε μεγάλες διοργανώσεις διεθνούς εμβέλειας, όπως την Μπιενάλε Νέων της Μεσογείου και της Ευρώπης και τη Womex, ενώ δημιουργήσαμε τα εργαλεία και τις απαραίτητες δομές που υποστηρίζουν την τουριστική προβολή της Θεσσαλονίκης και παράλληλα παρέχουν καλύτερες συνθήκες εξυπηρέτησης και φιλοξενίας των επισκεπτών. Στόχος μας όμως ήταν να επαναπροσδιορίσουμε και τη σχέση των πολιτών με την πόλη. Με έμφαση στη συμμετοχικότητα φέραμε τον κόσμο στο προσκήνιο και επενδύσαμε στους πολίτες που ενεργούν, επιχειρούν και δίνουν παλμό και ζωή στη Θεσσαλονίκη. Φύγαμε από τη λογική που ήθελε τον πολιτισμό να εξαντλείται στις φιέστες και στις δράσεις διασκέδασης και περάσαμε στη βιωματική καλλιέργεια πολιτιστικής συνείδησης. Ανοίξαμε τους χώρους της πόλης και τους αποδώσαμε και πάλι στους πολίτες. Καθιερώσαμε νέους θεσμούς και αντιμετωπίσαμε τις διοργανώσεις με άλλη ματιά και με μία διαφορετική αισθητική, ενώ παράλληλα δώσαμε προτεραιότητα στη σωστή διαχείριση με σεβασμό στα οικονομικά του δημότη.

Αν εκλεγείτε πάλι, ποιες θα είναι οι πρώτες προτεραιότητες;

Μια σύγχρονη δημοτική αρχή οφείλει να μην επικεντρώνεται μόνο στις διαχειριστικές πολιτικές, αλλά να εφευρίσκει διαρκώς νέες αναπτυξιακές στρατηγικές. Χρησιμοποιώντας το θετικό παράδειγμα της ανάπτυξης της τουριστικής οικονομίας στην πόλη, η «Πρωτοβουλία» οφείλει να υιοθετήσει ανάλογη στρατηγική και σε άλλους τομείς της τοπικής οικονομίας. Πολιτικές πρωτοβουλίες σε συνδυασμό με τη βούληση της επιχειρηματικής και δημιουργικής κοινότητας της πόλης μπορούν να οδηγήσουν σε θεαματικά αποτελέσματα. Απαιτείται μόνο η πολιτική πρωτοβουλία που θα συνθέσει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης και στη συνέχεια θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την προώθηση και προβολή τους στο διεθνές περιβάλλον. Θα είχε ενδιαφέρον μια αντιδημαρχία που θα στόχευε σε όλα τα παραπάνω, θα στήριζε και θα προωθούσε την καινοτομία, θα έδινε έμφαση και θα ενθάρρυνε τη συμμετοχή των πολιτών και θα προωθούσε τη Θεσσαλονίκη ως μητροπολιτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Παράλληλα πρωτότυπες ιδέες, όπως «Τρίτη βράδυ τρώμε έξω με 10 ευρώ» και «Παρασκευή απόγευμα ψωνίζω 1+1» δημιουργούν νέα κινητικότητα στην τοπική αγορά. Με αυτή τη λογική μπορούμε να προωθήσουμε και νέες, μικρές ιδέες εύκολα όμως εφαρμόσιμες, όπως «Κάθε Πέμπτη απόγευμα παρκάρω φθηνά», «Κάθε Κυριακή πεζοδρομούμε μια κεντρική αρτηρία», «Κάθε Σάββατο γεμίζουμε ένα πάρκο με οικογενειακά πικ-νικ» και «Κάθε Τετάρτη - Μέρα χωρίς Σκουπίδια». Ιδέες που κανουν τη διαχείριση της καθημερινότητας ευκολότερη για όλους.

Τι προσέφερε τελικά η «περίοδος Μπουτάρη» στη Θεσσαλονίκη; Άλλαξε η ψυχοσύνθεση της πόλης;

Θα έλεγα ότι αυτή ακριβώς ήταν και η σημαντικότερη αλλαγή που συνέβη με την ανάληψη της διοίκησης της πόλης από την «Πρωτοβουλία». Λένε πολλοί ότι φύσηξε ένας δυνατός άνεμος ανανέωσης που έδιωξε μακριά το συντηρητικό σύννεφο που είχε καθίσει για χρόνια πάνω από την πόλη δημιουργώντας μια βαριά ατμόσφαιρα. Άλλαξε η ψυχολογία, άλλαξε η αισθητική, άλλαξε η λογική. Η Θεσσαλονίκη ανοίχτηκε σε όλους και έγινε μια πόλη των πολιτών. Όλων των πολιτών και όχι μιας μικρής μερίδας που συμμετείχε μέχρι πρότινος. Παράλληλα ανοίχτηκε και προς τα έξω προβάλλοντας τους πολύτιμους θησαυρούς της και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Πάνω από όλα επένδυσε στη δημιουργικότητα των πολιτών της και κέρδισε το στοίχημα της εξωστρέφειας. Αυτή την περίοδο μπήκαν οι βάσεις και στήθηκε η υποδομή έτσι ώστε το επόμενο διάστημα η Θεσσαλονίκη να προχωρήσει ακόμη περισσότερο και να επιχειρήσει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός που μπορεί και πρέπει να κάνει.

Σε ποια ξένη πρωτεύουσα θα θέλατε να μοιάζει η Θεσσαλονίκη, ποια ζηλεύετε;

Η Θεσσαλονίκη έχει τα φόντα να γίνει η ίδια μια πόλη-πρότυπο. Μια πόλη μεσαίου μεγέθους που θα ξεχωρίζει και θα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Αυτός είναι ο στόχος μας και προς αυτή την κατεύθυνση δουλεύουμε. Είναι όμως εξαιρετικά χρήσιμο να μελετάς πετυχημένα μοντέλα και να αξιοποιεις ιδέες που μπορούν να βρουν εφαρμογή στη δική μας πραγματικότητα. Αν θα έπρεπε να επιλέξω μια πόλη, στην οποία συναντά κανείς πολλά στοιχεία που εφάπτονται με ένα υλοποιήσιμο σχέδιο για τη Θεσσαλονίκη, θα έλεγα ότι αυτή είναι η Βιέννη. Μια πόλη σχετικά μικρού μεγέθους αλλά τεράστιας φήμης. Μια πόλη που αποτελεί σταυροδρόμι πολιτισμών και διαθέτει μια μακραίωνη ιστορία που αναδεικνύει επιτυχώς. Μια πόλη σύγχρονη, φιλική, που παρέχει υψηλή ποιότητα ζωής στους κατοίκους αλλά και στους αμέτρητους επισκέπτες της.

Πώς ονειρεύεστε τη Θεσσαλονίκη το 2019, σε 5 χρόνια;

Φαντάζομαι τη Θεσσαλονίκη ως μια πόλη που έχει κλείσει τις πληγές της από την οικονομική κρίση και στέκεται με σιγουριά στα δικά της πόδια έχοντας εφαρμόσει ένα αναπτυξιακό σχέδιο. Μια δημιουργική πόλη, όπου οι άνθρωποι θα αποτελούν τον βασικό πυρήνα και θα υιοθετεί αξίες για τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για όλους τους πολίτες, αλλά και για τους επισκέπτες, τις επενδύσεις και τις επιχειρήσεις. Μια πόλη που θα επενδύει στη γνώση, την καινοτομία και τον πολιτισμό, που θα προσφέρει τις δυνατότητες για δημιουργική έκφραση και ενασχόληση των πολιτών. Μια πόλη που θα παντρεύει αρμονικά το παλιό με το νέο. Που ο πολιτισμός θα είναι πρωταγωνιστής και θα συνδέεται άμεσα με τον τουρισμό. Μια πόλη με έναν πολεοδομικό σχεδιασμό που θα εξετάζει πώς οι άνθρωποι µπορούν να σκέφτονται, να σχεδιάζουν και να δρουν δηµιουργικά µέσα σε αυτήν. Μια πόλη βιώσιμη και ζωντανή, που αξιοποιεί την ανθρώπινη φαντασία και το ταλέντο των πολιτών της. Μια πόλη που ολοι θα θέλουν να ζουν. «Μια πόλη του κόσμου», όπως λέω και στο σύνθημά μου.