Άννα Διαμαντοπούλου: «εκβιάΖΩ…»

«Αν ηγείσαι και κανείς δεν σε ακολουθεί, τότε απλώς κάνεις βόλτα. Αν δεν κοιτάς εκεί που πρέπει να πας, θα πας απλά εκεί που κοιτάς.

Στην Ελλάδα η πρόταση για μια Νέα Συμφωνία, για ουσιαστικές αλλαγές και η συζήτηση γύρω απ΄ αυτά, δεν έχει σήμερα ισχυρό και με ακροατήριο πολιτικό φορέα να την υποδεχτεί, σέρνεται και αναλώνεται σε προσωπικά παιχνίδια.

Το ΠΑΣΟΚ, ως ο μοναδικός ισχυρός πολιτικός φορέας της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα επί δεκαετίες, συρρικνώθηκε και πολυκερματίστηκε πληρώνοντας το τίμημα των παθογενειών του πολιτικού συστήματος, αλλά και της διαχείρισης της κρίσης και των συμμαχιών του.

Τη διετία που πέρασε έγιναν πολλά εγχειρήματα:

- η διαίρεση της αμοιβάδας

- πολλά μικρά κομματίδια

- η προσπάθεια τεχνιτών συνενώσεων μηδενικής απήχησης μορφωμάτων

- η μεταμοντέρνα κεντροαριστερά με την ψευδαίσθηση της παρθενογένεσης

- η αποστασιοποίηση.

Κοινό χαρακτηριστικό: η έλλειψη εναλλακτικής πρότασης και αξιοπιστίας για την έξοδο από την κρίση - Αισιόδοξη περιγραφή το ΓΟΝΙΜΟ ΧΑΟΣ

Όμως ο προοδευτικός χώρος είναι εδώ. Yπάρχει και δεν μπορεί να εκφραστεί από τις κατακερματισμένες δομές και τα άτομα. Η κοινωνική βάση στην Ελλάδα - εξαιρετικά χτυπημένη από τη κρίση ώριμη και με πολλή μεγαλύτερη αυτογνωσία αλλά πάντα συναισθηματική και ανυπόμονη - περιμένει μία σύγχρονη προοδευτική (Σοσιαλδημοκρατική , Κεντροαριστερή πρόταση).

Να πιστέψει σ΄ αυτή και να βοηθήσει την δημιουργία του «ΝΕΟΥ» το οποίο χρειάζεται πολιτικές ράγες για να τρέξει, άξονες προσανατολισμού, σταθμούς και προορισμό.

Το ζητούμενο είναι μια αξιόπιστη ηγετική πρωτοβουλία με πολιτικούς όρους και πρόταση που να αφορά στην έξοδο από τη κρίση, με δικαιοσύνη. Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για να τρέξουμε μπροστά, κυρίως γιατί υπάρχει ανάγκη ρεαλιστικής εναλλακτικής πρότασης και όχι γιατί οι εκβιασμοί και τα διλήμματα επηρεάζουν πια τους πολίτες».