Οι πρόσφατες παρεμβάσεις του Νίκου Καρανίκα και της Θεοδώρας Τζάκρη προκάλεσαν την αντίδραση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκουν στους «53»
Συνεχίζονται οι αντεγκλήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τα ελληνοτουρκικά αλλά και την ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα για την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πέρασαν απαρατήρητες δύο παρεμβάσεις από τον χώρο της τάσης των «53», που στόχο είχαν να απαντήσουν στις επιθέσεις που θεωρούνται ότι δέχονται από το στρατόπεδο των προεδρικών. Αννέτα Καββαδία και Πάνος Λάμπρου. Τα δύο στελέχη, χωρίς πάντως να αναφέρονται ονομαστικά, με αναρτήσεις τους στο Facebook «φωτογραφίζουν» Τζάκρη και Καρανίκα, κάνοντας λόγο για δυσοσμία φανατισμού και χυδαιότητα που ξεπερνά τα όρια.
Από τη μία η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας στο άρθρο της Θ. Τζάκρη, στο οποίο αναφέρεται σε «αριστερίστικες εκκρεμότητες εντός ΣΥΡΙΖΑ», αλλά και στους χαρακτηρισμούς του Νίκου Καρανίκα περί «θηλαστικών και παράσιτων», κάνει λόγο για «βαθμό χυδαιότητας που να φτάνει στο σημείο να κατηγορεί ανθρώπους που επί χρόνια έχουν ταχθεί στον κοινό αγώνα, για υπόγεια γραμμή επικοινωνίας με τα υπόγεια του Μαξίμου».
Από την άλλη, ο Πάνος Λάμπρου, απαντώντας ουσιαστικά στον Νίκο Καρανίκα, κάνει λόγο για «δυσοσμία του φανατισμού και της χυδαιολογίας», υποστηρίζοντας ότι η περίοδος των εκκαθαρίσεων στην Αριστερά έχει παρέλθει.
Η ανάρτηση της Αννέτας Καββαδία
Εκκρεμότητες έχω πολλές στη ζωή μου, ποτέ όμως δεν θεώρησα «εκκρεμότητα» συντρόφους και συντρόφισσές μου.
Ποτέ -στο όνομα οποιασδήποτε εσωκομματικής «διαμάχης»- δεν διανοήθηκα χαρακτηρισμούς όπως «αμόρφωτα, κομπλεξικά, θηλαστικά, παράσιτα» και «ανιστόρητοι μηδενιστές σεχταριστές», στους οποίους, μάλιστα, δείχνουν κάποιοι και την πόρτα της εξόδου (αλήθεια, ποιος και από πού διώχνει κάποιους άλλους, άραγε;).
Ποτέ δεν διανοήθηκα τέτοιο βαθμό χυδαιότητας που να φτάνει στο σημείο να κατηγορεί ανθρώπους που επί χρόνια έχουν ταχθεί στον κοινό αγώνα, για «υπόγεια γραμμή επικοινωνίας με τα υπόγεια του Μαξίμου».
Και δεν το διανοήθηκα γιατί στην οπτική πολλών -μα πάρα πολλών- στην Αριστερά, η αλητεία δεν έχει θέση.
Επιλέγω, λοιπόν, στη χυδαιότητα και στην κάθε λογής ασχήμια, να απαντήσω με ομορφιά. Και μπορεί να μην είμαι σίγουρη ότι «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι οι ύβρεις χαρακτηρίζουν όσες και όσους τις εκστομίζουν. Και επιστρέφουν πάντοτε σε αυτούς.
ΥΓ. Είναι, πράγματι, απορίας άξια η χρονική στιγμή και η ένταση της επίθεσης. Αναρωτιέμαι γιατί…
Η ανάρτηση του Πάνου Λάμπρου
«Είμαι λίγο μακριά, ίντερνετ με το ζόρι, αλλά η δυσοσμία του φανατισμού και της χυδαιολογίας έφτασαν μέχρι εδώ. Κρίμα... Η αριστερά, η δική μας αριστερά, έχει μάθει να ακούει, να κουβεντιάζει, να στοχάζεται και να αναστοχάζεται. Ή, αυτή την εντύπωση είχα και αυτή την επιθυμία συνεχίζω να έχω.
Θα το παλέψουμε! Ο διάλογος, ο σεβασμός στη διαφορετική άποψη, ο αναγκαίος πλουραλισμός δεν θα ηττηθούν και δεν θα εξαφανιστούν μέσα στην ομίχλη της μονοφωνίας, του φανατισμού και της λεκτικής χυδαιότητας.
Σε αυτό το συναρπαστικό και φουρτουνιασμένο ταξίδι χρειαζόμαστε όλες και όλοι. Η περίοδος των εκκαθαρίσεων, των διώξεων, των... εκκρεμοτήτων (θου κύριε), έχει παρέλθει.
Ή, πρέπει να παρέλθει οριστικά αν θέλουμε να παραμείνουμε αριστερές και αριστεροί, αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο».
Η ανάρτηση του Νίκου Καρανίκα που προκάλεσε αντιδράσεις
Ο αντικοινωνικός αθεϊσμός δεν σημαίνει Αριστερά ούτε και πολιτισμό. Αντιθέτως θυμίζει αμόρφωτο και κομπλεξικό μηδενισμό.
Κάτι αστείες υπάρξεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ και της νεολαίας που ενοχλήθηκαν με τον Αλέξη Τσίπρα, που χαιρέτισε με σεβασμό την μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού, ως πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενός κόμματος της αριστεράς με παράδοση και μνήμη, καλύτερα να παρατήσουν την αριστερά και να πιάσουν αριστερό στασίδι στην δημαγωγία και την απραξία των μικροαστών δημοσιοσχετιστών με τις συναισθηματικές σαλιάρες, στις ταβέρνες και τα bar.
Ο Άρης Βελουχιώτης όσο αποτελεί αριστερό και λαϊκό σύμβολο τόσο θα σας θυμίζω ότι δεν είμαστε μηδενιστές και άσχετοι με τις παραδόσεις του λαού. Δίχως να αναπαράγουμε τις μεταφυσικές ανησυχίες τους, σεβόμαστε τον πολιτισμό της διαφορετικότητας. Στεναχωριέμαι που στο όνομα της αριστεράς κάτι θηλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ και της νεολαίας μιλάνε με ύφος μηδενιστών και γνώσεις κουραμπιέ του πρωτοετούς αμόρφωτου αριστεριστή, κατηγορούν τον Τσίπρα έχοντας όμως ως θηλαστικά τον αέρα του ελαφρόμυαλου μέλους, θα τις / τους έλεγα ότι είναι καλύτερα να φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ και να συνεχίσουν την πορεία τους σε γκρουπες των αριστεριστών ώστε να περνάνε όμορφα μεταξύ τους λέγοντας σαχλαμάρες ανιστόρητες.
Υ.Γ. (στην ώρα του)
Τα παραπάνω είναι προσωπικές μου απόψεις και η ένταση της γραφής είναι λόγω της αίσθησης άδικου προς την ιστορία, το κόμμα και τον πρόεδρο.
Το άρθρο της Θ. Τζάκρη περί «αριστερίστικων εκκρεμοτήτων»
Υπενθυμίζεται ότι με άρθρο της στην «ΕφΣυν» για τα ελληνοτουρκικά, η Θεοδώρα Τζάκρη έκανε λόγο για «υποφώσκουσα σύγκλιση δυνάμεων της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, που έχει πατρίδα της μόνο την εξουσία και το χρήμα, με ορισμένες “αριστερίζουσες” δυνάμεις» αφήνοντας, μάλιστα, αιχμές ότι ορισμένοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούν την επάνοδο του κόμματος στην εξουσία: «Με αυτές τις θέσεις η μεγάλη προοδευτική παράταξη κυβέρνησε τη χώρα για δεκαετίες προς όφελος του ελληνικού λαού και διαφύλαξε τα εθνικά συμφέροντα. Και αυτές οι δυνάμεις θα κυριαρχήσουν ξανά είτε το θέλουν είτε όχι οι αριστερίζουσες εκκρεμότητες, διότι ο προοδευτικός κόσμος έχει και πατρίδα και γνώση και διάθεση να πάει τη χώρα μπροστά».
20°
