Θεοδωράκης: Θα ήταν υπέρ μου αν διάλεγα ομάδα στην ευρωβουλή

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84 ο Σταύρος Θεοδωράκης μίλησε για την απόφαση να μην επιλέξει ομάδα στην ευρωβουλή, για το ενδεχόμενο συνεργασιών με άλλα κόμματα, για τον λαϊκισμό, τις Βρυξέλλες που «πολεμούν τις γενικές μπαρούφες» και θέλουν καθαρές απαντήσεις αλλά και για τις κυβερνητικές συμφωνίες που γίνονται πάντα για τις «καρέκλες».

Μεταξύ άλλων είπε:

«Το πρώτο μεγάλο ντιμπέιτ για την Ευρώπη έγινε χτες. Ο κ. Τσίπρας έλειπε στο εξωτερικό… Ζηλεύεις το ντιμπέιτ για δύο λόγους. Αρχικά για τους δημοσιογράφους, για τα σαφή ερωτήματα. Το νιώθεις αυτό. Όταν πήγα στις Βρυξέλλες, πριν από δέκα ημέρες, το ένιωθες. Σου έθεταν ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα, όχι γενικολογίες. Ήταν αμέσως έτοιμοι να σου ανταπαντήσουν σ” αυτό που τους έλεγες. Αν ήταν μια γενική μπαρούφα -σαν και αυτές που λέμε στην Ελλάδα-, αμέσως την πολεμούσαν. Ζηλεύεις, λοιπόν, πρώτα για τους δημοσιογράφους και μετά για τον σαφή λόγο των πολιτικών. Δεν αρκούνται στις γενικεύσεις και τις απλουστεύσεις. Και νομίζω ότι αυτό είναι το νέο είδος λαϊκισμού. Ο λαϊκισμός δεν είναι μόνο όταν καταδεικνύεις ένα πρόβλημα και ότι θα το λύσεις εύκολα. Λαϊκισμός είναι όταν μιλάς μ” έναν τρόπο, που ο καθένας μπορεί να βρει εκεί μέσα μια ταυτότητα».

«Ο κ. Σκουρλέτης έκανε πρώτα την πρόσκληση σε εμάς και είπε ότι θέλει ντιμπέιτ με όλους. Εμείς είμαστε εδώ. Ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται ότι δεν δέχεται. Έχει μία υπεροπτική στάση απέναντι σε αυτά. Δεν το έχει ξανακάνει. Ο Αλέξης Τσίπρας και εγώ, που δεν έχουμε υπεροπτική στάση, μπορούμε να κάνουμε ένα ντιμπέιτ. Γιατί να μη γίνουν αυτά πράγματα; Γιατί να μη συζητήσουμε; Πρέπει να βγάλει συμπέρασμα ο κόσμος για τις συνεργασίες που μπορεί να προκύψουν αύριο. Αν υπάρχει έδαφος να συνεχίζουμε την παλιά πολιτική ή αν πρέπει να πάμε σε μία νέα πολιτική. Άρα, πριν φτάσουμε στο παρά πέντε του αδιεξόδου αύριο, ας δοκιμαστούμε σήμερα. Ας αντιπαρατεθούμε, ας συζητήσουμε».

«Υπάρχουν πολλά “καλάμια” στην πολιτική και δεν θέλω να είμαι και εγώ ένα από αυτά. Το σίγουρο είναι ότι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, πρέπει το Ποτάμι να μπει για τα καλά στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι καθαρά τρίτη δύναμη. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για την κοινωνία».

«…να δεχτείτε ότι αν είχα ξεκαθαρίσει σε ποια ομάδα θα ανήκα, θα έκανα πιο εύκολο προεκλογικό αγώνα, διότι οι ομάδες αυτές ενισχύουν τα κόμματα που δίνουν αγώνα υπέρ τους. Δηλαδή, θα παίρναμε κάποια χρήματα από το σοσιαλιστικό ή το φιλελεύθερο κόμμα. Όπου είχαμε πει “ναι”, θα μας βοηθούσαν στην προεκλογική μας καμπάνια. Εμείς αρνηθήκαμε αυτή τη βοήθεια. Έχουμε επαφές με τρία κόμματα, με το Σοσιαλιστικό και τον κ. Σουλτς, με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους, από την πρώτη στιγμή. Συζητάμε, ανταλλάσσουμε απόψεις για πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Οι τρεις αυτές ομάδες δέχτηκαν ότι θα ήταν ανεύθυνο ένα κόμμα που δημιουργείται, σε είκοσι ημέρες, να πάρει θέση σε ποια ομάδα θα είναι. Εμείς θα πάρουμε θέση. Δεν “φλερτάρουμε” με όλο το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Είναι πολύ συγκεκριμένες οι ομάδες με τις οποίες συζητάμε. Σε ξεχωριστό επίπεδο, κάθε ομάδα έχει κάτι να μας προσφέρει. Εκτιμήσαμε ότι είναι καλύτερο και για τη χώρα και για την αξιοπιστία μας, να κάνουμε αυτή την τελική συζήτηση μετά τις εκλογές. Την ημέρα των εκλογών, για να είμαι ακριβής. Δεν θα ρίξουμε λευκό στην ψήφο του ευρωκοινοβουλίου. Από την πρώτη ημέρα και με τις τελευταίες επαφές που έχουμε, θα ξεκαθαρίσουμε ποια ομάδα θα υποστηρίξουμε».

«Δεν έχω ανταλλάξει τίποτα με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Έχω ανταλλάξει βολές πολιτικές. Δεν είναι εχθρός μου ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και δεν έχω εχθρούς στο πολιτικό σύστημα, εκτός από τους δεδομένους εχθρούς. Έχω αντιπάλους. Έχω, σε διαφορετικές συγκεκριμένες στιγμές, σε διαφορετικές θέσεις, αντιπάλους. Δεν ονοματίζω κανέναν εχθρό και δεν το κάνω, γι” αυτόν το λόγο ακριβώς, γιατί πρέπει να μπει στο DNA μας η συνεργασία… Η συνεργασία για τα άλλα κόμματα είναι το χάπι. Είναι δηλαδή “τι να κάνουμε, δεν καταφέραμε”…»