Το ερώτημα είναι, θα μπορούσε η Ελλάδα να στήσει μια παγκόσμια καμπάνια με τίτλο «Work from Greece»;
Παραφράζοντας την τόσο διαδεδομένη έκφραση της εποχής του Covid19, «work from home», θα τολμούσα να αντιτείνω την έκφραση «work from Greece». Αυτό μπορεί να γίνει το νέο μότο μιας συνδυστικής καμπάνιας του Υπουργείου Ανάπτυξης και του Υπουργείου τουρισμού για τα επόμενα χρόνια που φαίνεται να αλλάζει το εργασιακό μοντέλο.
Βρισκόμουν στο Λονδίνο before it was cool. Βρέθηκα και κατά την εκτόξευση της οικονομίας αλλά και του καμουφλαρισμένου recession της τελευταίας τριετίας. Πήρα την προτελευταία πτήση επαναπατρισμού αφήνοντας με πόνο καρδιάς κλειστά τα καταστήματα που με τόσο κόπο φτιάξαμε. But that’s life.
Από τις 24 Μαρτίου, λοιπόν που επέστρεψα παρατηρώ και μελετώ από μια ασφαλής απόσταση την εξέλιξη του εργασιακού μοντέλου που φαίνεται να εξελίσσεται σε μεγάλη ένταση στο Λονδίνο. Παρόμοιες καταστάσεις φαντάζομαι πως βιώνουν και άλλες μεγάλες πόλεις του κόσμου. Συνηθίζω να ονομάζω αυτή την κατάσταση την «επανάσταση του tenant» μια και φαίνεται πως στη Μεγάλη Βρετανία λόγο της μεγάλης πίεσης που ασκούν οι Landlord σε ιδιώτες και επιχειρήσεις φαίνεται πως έχει δημιουργήσει μια σχέση αγάπης και μίσους. Δεν είναι λίγες οι εταιρείες που όπως φαίνεται αδειάζουν τους ακριβοπληρωμένους ορόφους σε City και Soho (οι τιμές μερικές φορές φτάνανε και 200.000 λίρες το χρόνο για έναν όροφο) και φαίνεται πως προσαρμόζονται σε έναν διαφορετικό τρόπο εργασίας. Προχωρούν σε εκμίσθωση πολύ μικρότερων γραφείων, κυρίως για τα μεγάλα στελέχη, και μελετούν προσεκτικά την αποδοτικότητα των εργαζομένων τους από το σπίτι.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ενώ οι περισσότερες εταιρείες ήταν αρνητικές στο να φύγουν οι εργαζόμενοι από το Λονδίνο, είδαμε πως μετά τον Ιούνιο άλλαξε άρδην αυτή η πολιτική. Πήραν τον δρόμο της επιστροφής, αρκετοί Έλληνες, Ισπανοί και Ιταλοί που εργάζονται το ίδιο αποδοτικά από το «πατρικό» τους πίσω στην πατρίδα συνεχίζοντας να παίρνουν μισθό Μεγάλης Βρετανίας. Αν αυτό μπορεί να συνεχιστεί θα το αναλύσουμε παρακάτω. Με ένα σμπάρο δηλαδή δυό τριγώνια. Και η «μαμα εταιρία» χαρούμενη αλλά και ο «εργαζόμενος χορτάτος».
Το ερώτημα είναι, θα μπορούσε η Ελλάδα υπό την καθοδήγηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έχει βιώματα εξωτερικού, να στήσει μια παγκόσμια καμπάνια με τίτλο «Work from Greece»; Ιδού η απορία. Μια καμπάνια που θα δίνει κίνητρα τόσο στις εταιρείες αλλά κυρίως στους εργαζόμενους να εργαστούν από την Τήνο, τη Σύρο ή και την ορεινή Ναυπακτία; Έχουμε για παράδειγμα καλό σταθερό ίντερνετ σ’αυτές τις περιοχές, no matter what;
Και γιατί να επιλέξει ο εργαζόμενος την Ελλάδα και όχι το Capri; Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε κίνητρα γι’ αυτή τη νέα σχέση εργασίας που έρχεται όπως θα ήταν οι φορολογικές ελαφρύνσεις των εργαζομένων; Οι υποδομές σε κάποιες από αυτές τις περιοχές είναι αρκετές; Και αν όχι, μπορούμε να δράσουμε γρήγορα.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για το πως μπορεί να αλλάξει η μικροοικονομία ενός τόπου. Σκεφτείτε για παράδειγμα την Τήνο και ας υποθέσουμε πως θα έρχονταν 200 καλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι. Στην πραγματική οικονομία λοιπόν του νησιού θα πέφτανε επιπλέον 300χιλ. ευρώ το μήνα. Οι ανάγκες από γιατρούς και καθηγητές μέχρι κομμωτές θα αυξανόταν σε υψηλό ποσοστό. Και πόσα άλλα.
Εν κατακλείδι, δεν είναι λίγες οι φορές, που έχουμε γίνει μάρτυρες του θαυμασμού των ξένων επισκεπτών κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών και το πόσο θα ήθελαν να εργάζονται από κάποιο από τα μακρινά νησιά μας.Τώρα είναι η ευκαιρία μας.
Μια προσπάθεια να σκιαγραφηθεί η εικόνα της πλέον εύλογης και πιθανής απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, στην υποθετική περίπτωση κοινής ελληνο-τουρκικής προσφυγής σε αυτό
Κανείς δεν θα εκπλαγεί αν οι εποχιακοί πυροσβέστες που μπουκάραν στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας πάρουν μέρος στον επόμενο διαγωνισμό για τις προσλήψεις εποχιακών, προσληφθούν ή μονιμοποιηθούν
16°
