- CITY GUIDE
- PODCAST
-
32°
Η αγωνία του γραφιά πριν από το... post
«Έχει σχέση με αυτό που εν τέλει νιώθουμε, οι επαγγελματίες γραφιάδες, όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον −και καλά− παράδεισο της επικοινωνίας των ανθρώπων»
![59189009_2154225567959075_3788618135297327104_n.jpg 59189009_2154225567959075_3788618135297327104_n.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/59189009_2154225567959075_3788618135297327104_n.jpg)
![logokrisia-social-media.jpg logokrisia-social-media.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2020/07/09/gettyimages-466397280.jpg)
Ο Κώστας Κυριακόπουλος σχολιάζει τα posts που γίνονται στα social media και τη λογοκρισία που ακολουθεί
Όλη αυτή η μυρωδιά καμένου λίπους που βγάζει τον τελευταίο καιρό το Facebook θυμίζει μια μεγάλα ατάκα που κάθε φοιτητής δημοσιογραφίας οφείλει να αποστηθίσει, να την τυπώσει σε θεόρατη γραμματοσειρά και να την κολλήσει στην πόρτα του δωματίου του, πριν καν αποφασίσει καλά-καλά ότι θέλει να κάνει αυτή τη δουλειά: Στις δημοκρατίες το μεγαλύτερο πρόβλημα του δημοσιογράφου δεν είναι η λογοκρισία, η αυτολογοκρισία είναι.
Δεν υπάρχει επαγγελματίας γραφιάς ή άλλος επαγγελματίας του λόγου που να μην υπολογίζει τι μπορεί να προκαλέσει αυτό που θα γράψει, πριν το γράψει. Αν δεν το κάνει απλώς δεν είναι επαγγελματίας και είναι ένας από τους χιλιάδες ερασιτέχνες μπερδεύουν τις δύο αυτές ιδιότητες όπως τα μωρά μπερδεύουν τις συλλαβές. Αυτό, όμως, είναι ένα τεράστιο και διαφορετικό θέμα και απέχει χιλιόμετρα από την καθημερινή ακραία τοξικότητα των −και καλά− κοινωνικών δικτύων. Αυτή που έχει οδηγήσει πολλούς όχι κατ’ ανάγκην στην απόρριψή τους και στο κλείσιμο των λογαριασμών τους, αλλά σε μια ηθελημένη αποστασιοποίηση από τον δημόσιο λόγο βλέποντας εκεί έξω το σκιάχτρο των αφιονισμένων να γιγαντώνεται ολοένα και περισσότερο. Δεν μιλάμε πια για τα καπρίτσια του αλγόριθμου του Facebook. Μιλάμε για τους ανθρώπους, μιλάμε για τα μυαλά τους, τα δάχτυλα και τα πληκτρολόγιά τους. Τα οποία, πλέον, λογίζονται ως ένα και το αυτό.
Όλες αυτές οι μεγάλες ταμπέλες που μπήκαν κατά καιρούς στις άλλοτε φαντασιώσεις μας για τα social media καταρρέουν κάνοντας καθημερινά ολοένα και περισσότερο θόρυβο. Τι «δημοσιογραφίες των πολιτών», τι «ανοιχτά δίκτυα - ανοιχτές κοινωνίες», τι «περισσότερες και καλύτερες δημοκρατίες». Η ελληνική τους, τουλάχιστον, εκδοχή συνιστά μία από τις μεγαλύτερες διαδικτυακές απογοητεύσεις. Το συμπέρασμα αυτό δεν έχει σχέση με τις διάφορες «φυλές» του Facebook, που όλοι έχουμε γράψει κατά καιρούς τους επαγγελματίες επιθετικούς, τους ψευτόμαγκες, τους πετροβολητές, τους αποψάκηδες, τους ξερόλες, τους διαταραγμένους νάρκισσους, τους στραβωμένους, τους τύπους με τις βαριά τραυματισμένες αυτοεικόνες. Έχει σχέση με αυτό που εν τέλει νιώθουμε, οι επαγγελματίες γραφιάδες, όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον −και καλά− παράδεισο της επικοινωνίας των ανθρώπων. Φόβο… Ναι φόβο, όσο αν ακούγεται περίεργο. Είναι ένα είδος προκαταβολικής δύσπνοιας μπροστά στην αρένα όπου περιμένουν οι ετοιμοπόλεμοι με τα σπαθιά ξεθηκαρωμένα.
Ακόμα και αυτός ο φόβος της πιθανότητας να σου επιτεθούν άνθρωποι που πριν λίγο καιρό έπινες μπίρες μαζί τους, είναι αρκετός να σε αποθαρρύνει να γράψεις αυτό που εκτιμάς ότι είναι λογικό, ώστε να συνυπάρχει με αυτό που νομίζουν λογικό και όλοι οι άλλοι. Άσε τις φορές που έχεις γράψει, έχεις αναρτήσεις και δευτερόλεπτα μετά σκέφτεσαι «τι μαλακία έκανα…» και διαγράφεις… Έχει συμβεί σε όλους μας. Ιδίως όταν η επικαιρότητα γαργαλάει τα δάχτυλά σου γεμάτη θέματα, ειδήσεις και ρεπορτάζ αλλά στη social media εκδοχή της μοιάζει με τσίρκο που περιοδεύει από πλατεία σε πλατεία.
Η αγωνία του γραφιά πριν από το πέναλτι του… post είναι το τελευταίο ερμηνευτικό σχήμα που θα έπρεπε να αναλύσουν οι social media experts. Αλλά και πάλι, με τις αναλύσεις δεν άλλαξε κάτι. Μέχρι τότε όλοι όσοι είχαμε κάποτε χειροκροτήσει το νέο αυτό «οικοσύστημα» της ανθρώπινης ελευθερίας και της επικοινωνίας και πέσαμε με τα μούτρα να μάθουμε πολλά για αυτά, διαπιστώνουμε ότι ακόμα και οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις του ανθρώπου όταν μπουν στην κρεατομηχανή των ενστίκτων, η απογοήτευση δεν αργεί. Και τότε αρχίζει να μυρίζει το καμένο λίπος…
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χωρισμένο στα δύο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Η εισήγηση του Στέφανου Κασσελάκη στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Με την εισήγηση του Στέφανου Κασσελάκη ξεκινά στις 10.00
Με αφορμή την υποψηφιότητα της και την νίκη των Εργατικών
Όσα δήλωσε η υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως
Mιλώντας στο οικονομικό συνέδριο Le Cercle des Economistes
Την Επιτροπή Ανταγωνισμού επισκέφτηκε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Τι δηλώνει στην απαντητική της επιστολή η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Τι αποφάσισε η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή
Τι είπε η Υπουργός Εργασίας για την ψηφιακή κάρτα και το επίδομα ανεργίας
«Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να χτίσουμε ξανά τη σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες» είπε ο πρωθυπουργός
Γιατί η εμφάνιση Σαμαρά - Καραμανλή στο Πολεμικό Μουσείο προκάλεσε θυμό σε μερικούς από εμάς
Θα ήταν παράδοξο αν η Ευρώπη έχανε εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που την κάνουν ελκυστική για τους μετανάστες. Τον ανοιχτό δημοκρατικό της χαρακτήρα και την ανεκτικότητα στη διαφορά
Η απάντηση στο ερώτημα αν στηρίζει τον πρόεδρο του κόμματος
Η ανάρτηση του πρωθυπουργού στο Χ μετά την ευρεία νίκη των Εργατικών
Ένας ανώτατος δικαστικός είπε πριν από λίγα μόλις χρόνια πως ο δικαστικός λειτουργός «αγγίζει το θείο». Αυτό μάλλον πιστεύει και ο Υπουργός Δικαιοσύνης
«Προς λάθος κατεύθυνση η πορεία της χώρας», λένε οι πολίτες - Δείτε τα ποσοστά στην εκτίμηση ψήφου
Η παραδοχή και η απάντηση του δικηγόρου
Σε ποιες κατηγορίες προϊόντων καταγράφονται οι μεγαλύτερες μειώσεις
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.