Φονιάδες των βαρελότων, Αμερικάνοι

Κάθε χρόνο γιορτάζαμε το Ελλήνων το Πάσχα έτσι όπως μας αρέσει: Με βαρελότα, δυναμιτάκια, δυναμιτάρες, ακρωτηριασμούς, βγαλμένα μάτια και όλα αυτά που χάρη στην παράδοσή μας έχουμε μάθει πως είναι απαραίτητα προκειμένου να γιορτάσουμε μια μεγάλη θρησκευτική γιορτή.

Δε θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά φοβάμαι πως όλα αυτά τα ωραία μπορεί να τα απολαύσαμε για τελευταία φορά φέτος. Γιατί φέτος τα σκοτεινά κέντρα της παγκοσμιοποίησης άπλωσαν ξανά τα ελεεινά τους πλοκάμια σε μια ακόμη προσπάθεια να μας βάλουν στη μηχανή του δυτικού κιμά, όπως εγκαίρως είχε καταγγείλει ο μακαριστός ο Χριστόδουλος ο οποίος ως γνήσιος Έλληνας προτιμούσε τον κιμά της Ορθοδοξίας που έχει χαμηλότερα λιπαρά. Από όσα ήδη θα έχετε ακούσει από τους κατά συρροήν συγκλονισμένους παρουσιαστές των ειδήσεων και των ενημερωτικών εκπομπών, στην Οία της Σαντορίνης κάποιοι Αμερικάνοι τουρίστες, στη διάρκεια της Ανάστασης, πήγαν να μπλεχτούν εκεί που κανείς δεν τους έσπειρε και να χαλάσουν ένα μοναδικό ελληνικό γλέντι. Πήγαν και στάθηκαν εκεί που ένας παραδοσιακός Έλληνας θέλησε να γιορτάσει το θρίαμβο της ζωής πάνω στο θάνατο ρίχνοντας τα παραδοσιακά εκρηκτικά του, με αποτέλεσμα 6 άνθρωποι να τραυματιστούν και μια Αμερικανίδα να βρίσκεται στην εντατική, πιθανότατα για να κατανοήσει αυτό το μήνυμα της νίκης της ζωής καλύτερα. Δεν χρειάζεται να σας πω εγώ το τι θα ακουστεί για τη χώρα μας από τα διάφορα ανθελληνικά κέντρα που νυχθημερόν απεργάζονται την εξόντωση του ελληνισμού.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!

Επειδή και αυτή η επίθεση –όπως και όλες οι προηγούμενες– θα είναι συντονισμένη και σκληρή κι επειδή θέλω να σας προετοιμάσω με ακλόνητα αντεπιχειρήματα προκειμένου να βάλετε στη θέση του τον κάθε εκούσιο ή ακούσιο υποστηρικτή της τρισάθλιας παγκοσμοιοποίησης, κάθισα και έγραψα ένα μικρό οδηγό Διατήρησης Εθνικής Ιδιαιτερότητας.

Θα ακούσετε να λένε πως η μετατροπή των προαυλίων των εκκλησιών σε στενό της Δαμασκού ίσως να μην είναι ο καλύτερος τρόπος να εορτασθεί μια θρησκευτική γιορτή. Πιθανόν να φτάσουν στο σημείο να πουν πως οι δυναμίτες δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να γιορτασθεί οτιδήποτε. Σε όλους αυτούς τους ανόητους εσείς θα αντιτάξετε τη λέξη «παράδοση». Μια μαγική λέξη η οποία καθαγιάζει οτιδήποτε ξεκίνησε να συμβαίνει κάποια στιγμή στο παρελθόν και θέλουμε να εξακολουθήσει να συμβαίνει και στο μέλλον. Είναι η ίδια μαγική λέξη που, πολύ αποτελεσματικά, χρησιμοποιούν οι υπέρμαχοι της κλειτοριδεκτομής ή της Σαρίας ή των μπαλωθιών σε διάφορες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας. Κάθε αδούλωτο πνεύμα καταλαβαίνει πως οτιδήποτε είναι παράδοση είναι καλό και αν η παράδοση επιτάσσει να χαθούν μερικές ζωές και μερικά άκρα το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι «στο καλό και να μας γράφουν». Είναι μια πολύ μικρή θυσία στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας.

Αξίζει να θυσιάσουμε την ωραία και παραδοσιακή αυτή εικόνα στο βωμό της προστασίας της ζωής;

Στη συνέχεια οι πονηροί εθελόδουλοι μπορεί να σας πουν πως δεν ταιριάζουν αυτά τα έθιμα σε χώρα που θέλει να λέγεται δυτική. Η πρώτη αντίδραση σε αυτό το επιχείρημα πρέπει να είναι το γέλιο το οποίο πρέπει να ακολουθήσει η επισήμανση πως η συζήτηση γίνεται για την Ελλάδα. Τη μοναδική χώρα της οποίας η κάτοικοι, επειδή δεν είναι τίποτα κορόιδα, έχουν καταφέρει να κρατούν εδώ και δεκαετίες δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη και να τρώνε από όποιο από τα δύο θέλουν, ανάλογα με τη συγκυρία της στιγμής. Αν αυτή η αντίδραση δεν κάμψει την ανθελληνική επίθεση θα πρέπει να κάνετε καθρεφτάκι και να πείτε: «Τους είδαμε και τους δυτικούς που τα παιδιά τους σκοτώνονται στα σχολεία». Στο τελευταίο, σχεδόν ακλόνητο, επιχείρημα οι πονηροί υπερασπιστές της εθνικής ισοπέδωσης μπορεί να σας πουν πως τα παιδιά στα σχολεία της Αμερικής δεν σκοτώνονται στο πλαίσιο μιας παραδοσιακής τελετής με πιστόλια και oύζι ή στο πλαίσιο ενός εορτασμού, πως τα όπλα στα σχολεία δεν αντιμετωπίζονται ως έθιμο αλλά ως έγκλημα, πως τα αμερικάνικα σχολεία δεν είναι προορισμοί που περιμένουν την επίσκεψη τουριστών προκειμένου να επιβιώσουν και πως δεν μπορεί η ψυχολογική διαταραχή κάποιου να είναι δικαιολογία για την εγκληματική ηλιθιότητα κάποιου άλλου. Σε όλα αυτά τα επιχειρήματα εσείς θα απαντήσετε με το επιχείρημα που τελειώνει κάθε διαφωνία με εσάς νικητή και δεν είναι άλλο από το «εμείς έτσι το ’χουμε εδώ». Είναι βέβαιο πως ο πονηρός συνομιλητής σας θα τραπεί σε φυγή και εσείς θα μπορέσετε να κλείσετε τα μάτια και να σιγοτραγουδήσετε ένα πατριωτικό εμβατήριο ή ένα αντάρτικο, ανάλογα με την ομάδα που υποστηρίζετε στο τοπικό πρωτάθλημα.

Δυστυχώς η Δύση έχει χάσει προ πολλού πολλές από τις ωραίες παραδόσεις της,

όπως η καύση των απίστων και των μαγισσών

Νομίζω πως αν όλοι ακολουθήσουμε τον μικρό αυτό οδηγό Διατήρησης Εθνικής Ιδιαιτερότητας θα μπορέσουμε να αποκρούσουμε όλες τις πονηρές επιθέσεις και να γιορτάσουμε πολλές ακόμα Αναστάσεις, αλλά και όλες μας τις γιορτές αν ζούμε στην Κρήτη, με το αίμα και τους ακρωτηριασμούς που επιβάλλει η παράδοσή μας και μπράβο της.