Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να έχει αποφασίσει να στείλει επιστολή στην Φώφη Γεννηματά και οι γέφυρες επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ με το Κίνημα Αλλαγής.
Να κάνουν ένα debate πρότεινε, μεταξύ σοβαρού και αστείου, o Aλέξης Τσίπρας στη Φώφη Γεννηματά από το βήμα του Forum των Δελφών.
Με έμμεσο τρόπο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε επί της ουσίας από την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου. Δεν ανέφερε, ωστόσο, τίποτα περισσότερο ούτε ανέπτυξε το σκεπτικό του, ενώ δεν είναι ξεκάθαρο αν η συγκεκριμένη πρόταση ήταν σχεδιασμένη ή προέκυψε από τον διάλογο που είχε με τη δημοσιογράφο Όλγα Τρέμη.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και καιρό ο κ. Τσίπρας έχει αντιληφθεί ότι ήταν λανθασμένη η τακτική της υφαρπαγής στελεχών από το Κίνημα Αλλαγής. Στελέχη που παίζουν έναν ενδιάμεσο ρόλο, όπως είναι ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μετέφεραν στην Κουμουνδούρου το μήνυμα ότι οι μετεγγραφές αποτελούν casus belli για την κυρία Γεννηματά. Κάπως έτσι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε τους τελευταίες μήνες να διακόψει αυτή την πρακτική και να επιλέξει τη μέθοδο της απεύθυνσης στην ίδια την Φώφη Γεννηματά.
Τα πρώτα σημάδια λιωσίματος των πάγων είχαν διαφανεί με το ραντεβού του Αλέκου Φλαμπουράρη με τον Κώστα Γείτονα. Η πανδημία, όμως, του κορωνοϊού φρέναρε τις όποιες κινήσεις και μάλιστα η επιθετική στάση κάποιων στελεχών ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ: του Πολάκη και άλλων) έναντι του Σωτήρη Τσιόδρα «ξενέρωσε» ακόμα και στελέχη του Κινήματος Αλλαγής που είχαν προσπαθήσει να φέρουν τις δυο πλευρές πιο κοντά.
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, φαίνεται ότι θέλει να αναθερμάνει τις διαδικασίες και να ενεργοποιήσει τις γέφυρες επικοινωνίας με το Κίνημα Αλλαγής.
Τώρα, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, φαίνεται ότι θέλει να αναθερμάνει τις διαδικασίες και να ενεργοποιήσει τις γέφυρες επικοινωνίας με το Κίνημα Αλλαγής. Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί, δε, ότι η συζήτηση αυτή τον βοηθάει για να προετοιμάσει και σε εσωτερικό επίπεδο τις σχετικές ζυμώσεις στην πορεία προς το δεύτερο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ -πιθανότατα τον Φεβρουάριο-, όπου θα πρέπει να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για την πορεία του κόμματος. Επιπλέον, πρόσωπα που είναι κοντά του και έχουν πολιτικό μυαλό (π.χ. ο Νίκος Μπίστης) έχουν αντιληφθεί ότι από τη στιγμή που οι επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, θα είναι με το σύστημα της απλής αναλογικής, θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να πει επισήμως ποιο κόμμα είναι ο δυνητικός κυβερνητικός του εταίρος.
Σύμφωνα με απολύτως διασταυρωμένες πληροφορίες ο κ. Τσίπρας έχει αποφασίσει, πιθανότατα το φθινόπωρο, να στείλει επιστολή στη Φώφη Γεννηματά όπου θα της προτείνει προγραμματικό διάλογο!
Πριν από αυτό, όπως λέει στενός του συνεργάτης, «θα κάνουνε στενό μαρκάρισμα στην κυρία Γεννηματά στη Βουλή για κοινές πρωτοβουλίες». Λένε, για παράδειγμα, στον ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να βρεθεί άμεσα πεδίο συνεννόησης σε μια σειρά από θέματα, όπως είναι οι εργασιακές σχέσεις, ο τουρισμός, το ΕΣΥ κ.ά.
Σε πρώτο στάδιο ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης και στο πλαίσιο αυτό δεν ήταν τυχαία η αναφορά του στην ΝΔ και τις ευθύνες της στη χρεοκοπία της χώρας. Έβγαλε, δηλαδή, από το κάδρο το ΠΑΣΟΚ και τις περιόδους του Κώστα Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου, σε αντίθεση με τη ρητορική που είχε ο ίδιος και τα στελέχη του για πάρα πολλά χρόνια. Όπως λένε συνεργάτες του, η κίνηση αυτή ήταν ένα σαφές κλείσιμο του ματιού προς την Χαριλάου Τρικούπη.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα των πρωτοβουλιών που θα πρέπει να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ θα τεθεί επί τάπητος στις 28 Ιουνίου, οπότε θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης. Στην ατζέντα είναι και το ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών του κόμματος.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί πως στην παρούσα φάση δεν αναμένουν στην Κουμουνδούρου ότι θα έχουν (επισήμως) θετική ανταπόκριση από την κυρία Γεννηματά. Όπως και έγινε, άλλωστε, με τις αρνητικές διαρροές που υπήρχαν χθες από την Χαριλάου Τρικούπη σε σχέση με την πρόταση του κ. Τσίπρα για debate.
Αυτό που στη δημόσια διοίκηση θα έπρεπε να είναι μία υποπαράγραφος καθηκοντολογίου, καταλήγει τηλεοπτικό σοσιαλ-μιντιακό ρεπορτάζ περιθωριακών προφίλ και site
Αν για το υβριστικό μέρος του συνθήματος για την Τουρκία υπήρξε κάποιου είδους αντιπαράθεση, για το κομμάτι που αφορούσε στο Κυπριακό ζήτημα δεν προβλημάτισε σχεδόν καθόλου τον δημόσιο διάλογο
11°
