Η αναγνώριση του γάμου ομοφύλων και της ομογονεϊκότητας σε ολοένα και περισσότερες χώρες της Ευρώπης αποτελεί μια εκ βάθρων κοινωνική αλλαγή η οποία δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστα τα εκπαιδευτικά συστήματα στις χώρες αυτές. Το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού (bullying) δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Την ίδια στιγμή η αντιμετώπιση εντός του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών που σε ευαίσθητη ηλικία συνειδητοποιούν τη διαφορετικότητά τους ή εκείνων που μεγαλώνουν με ομογονεϊκές οικογένειες μετατρέπεται σε μία πρόκληση που οι ιθύνοντες της εκπαιδευτικής διαδικασίας δεν μπορούν πλέον να αγνοήσουν.
Στο συμπέρασμα αυτό έχουν καταλήξει οι υπεύθυνοι του βρετανικού υπουργείου Παιδείας καθώς –μετά την πρόσφατη θέσπιση του γάμου ομοφύλων στη Μεγάλη Βρετανία– οι δάσκαλοι έρχονται αντιμέτωποι με τις σχετικές απορίες και τα ερωτήματα των μαθητών ήδη από το Δημοτικό. Πόσο μάλλον που οι σχετικές έρευνες δείχνουν ότι από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τη λέξη «γκέι» με αρνητικό πρόσημο σε βάρος συνομηλίκων τους πριν ακόμα συνειδητοποιήσουν καλά-καλά τι ακριβώς σημαίνει. Για τον σκοπό αυτό έχουν καταρτίσει ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης των μαθητών σχετικά με τη διαφορετικότητα, χρησιμοποιώντας μια σειρά είκοσι βιβλίων γραμμένων και εικονογραφημένων ειδικά για παιδιά.
Ένα από αυτά τα βιβλία έχει τίτλο «Ο βασιλιάς και ο βασιλιάς» και είναι δημιούργημα δύο ολλανδών συγγραφέων. Το βιβλίο αφηγείται με τη μορφή παραμυθιού την ιστορία ενός πρίγκιπα που απορρίπτει όλες τις πριγκίπισσες που προσπαθεί να του προξενέψει η βασίλισσα μητέρα του μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει και ερωτεύεται τον αδελφό μίας από αυτές. Το παραμύθι τελειώνει με τον γάμο των δύο πριγκιπόπουλων που πλέον γίνονται «Βασιλιάς και Βασιλιάς» και... έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Στη συνέχεια του βιβλίου που έχει τίτλο «Ο βασιλιάς και ο βασιλιάς κάνουν οικογένεια» το ζευγάρι ταξιδεύει στη ζούγκλα και παρατηρούν πως όλα τα ζώα μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Αυτό τους δημιουργεί την επιθυμία να μεγαλώσουν κι αυτοί ένα παιδί. Η επιθυμία τους γίνεται πραγματικότητα όταν ανακαλύπτουν ένα κοριτσάκι που έχει κρυφτεί στις αποσκευές τους και αποφασίζουν να το υιοθετήσουν.
Ένα αντίστοιχο γερμανικό βιβλίο γραμμένο ειδικά για παιδιά έχει τίτλο «Ο συγκάτοικος του μπαμπά». Διηγείται την ιστορία ενός αγοριού που οι γονείς του έχουν χωρίσει και ο πατέρας του ζει πλέον με έναν άλλο άντρα.
Παραπάνω μπορείτε να δείτε μερικά αποσπάσματα. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ιστορία εδώ.
Δυστυχώς δεν έχουν λείψει και οι ηχηρές αντιδράσεις απέναντι στις προτεινόμενες αλλαγές από οργανωμένες ομάδες «ανησυχούντων» που με τη βοήθεια της οικονομικής κρίσης προσπαθούν να μεταφέρουν στην Ευρώπη το κλίμα κοινωνικού διχασμού που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια για το συγκεκριμένο θέμα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Στη Βρετανία θρησκευτικές οργανώσεις επιτέθηκαν στα καινούρια προγράμματα με εκφράσεις όπως «παιδική κακοποίηση» και «προπαγάνδα που έχει σκοπό να δημιουργήσει στα παιδιά θετική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλία.»
Στη Βάδη-Βυρτεμβέργη της Γερμανίας (ομόσπονδο κρατίδιο στα νοτιοδυτικά της χώρας με ισχυρή βιομηχανία και πρωτεύουσα τη Στουτγάρδη) η πρόθεση των αρχών να εισάγουν στα σχολεία ένα πρόγραμμα για την αποδοχή της διαφορετικότητας στα πλαίσια όχι της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης αλλά της αγωγής του πολίτη, προκάλεσε επίσης την οργή οργανώσεων «ανησυχούντων γονέων». Οι τελευταίοι συγκέντρωσαν 200 χιλιάδες υπογραφές μέσω διαδικτύου και έχουν ήδη προχωρήσει σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στη Στουτγάρδη και την Κολωνία. Όσο για τον δημόσιο λόγο τους, δεν διστάζουν να εκτροχιαστούν φτάνοντας στο σημείο να μιλάνε για «πλύση εγκεφάλου» ή ακόμα και για «προώθηση της παιδοφιλίας»...
Αλλά και στη Γαλλία οι οργανώσεις που πρωτοστάτησαν πέρσι στις κινητοποιήσεις εναντίον του γάμου ομοφύλων ξαναχτυπούν φέτος διοργανώνοντας παράνομες «ημέρες αποχής» των μαθητών από τα δημόσια σχολεία. Με αυτό τον τρόπο διαμαρτύρονται για το πρόγραμμα «Η Αλφαβήτα της Ισότητας» μέσω του οποίου οι μαθητές καλούνται να συνειδητοποιήσουν τα κοινωνικά στερεότυπα σε σχέση με το φύλο και πως αυτά επηρεάζουν τη συμμετοχή σε δραστηριότητες της ηλικίας τους όπως το παιχνίδι και ο αθλητισμός. Για τους αντιδραστικούς πρόκειται για μια ακόμα συνωμοσία που έχει σκοπό την κατάργηση των δύο φύλων και την προώθηση της ομοφυλοφιλίας...
Όσο για την Ελλάδα, όπως έχουμε δει πρόσφατα σε αυτή εδώ τη στήλη, τα σχολικά προγράμματα αποσιωπούν κάθε αναφορά σχετικά με την ομοφυλοφιλία, φτάνοντας σε σημείο να λογοκρίνουν την ελληνική ιστορία και λογοτεχνία προκειμένου να το πετύχουν. Την ίδια στιγμή κάποιοι αρκούνται να ψελλίζουν ευχολόγια περί «συμφώνου συμβίωσης» και «ωρίμανσης της κοινωνίας στο μακρινό μέλλον». Προσπαθώντας να αποφύγουν τις επώδυνες ρήξεις με ότι μέχρι πρότινος θεωρούσαν αυτονόητο ειδικά στον χώρο της παιδείας, στρουθοκαμηλίζουν απέναντι σε μια κοινωνική ανάγκη που μπορεί να παραμένει βουβή αλλά γίνεται ολοένα πιο πιεστική και επείγουσα κάθε μέρα που περνάει...
14°
