Το μάντρα του Έλληνα τηλεθεατή

-Ως είδηση νοείται οτιδήποτε ευνοεί τα πολιτικά, επιχειρηματικά ή νομικά συμφέροντα του ιδιοκτήτη του καναλιού. Όλα τα υπόλοιπα μπορούν και να αποσιωπηθούν. Δεν με αφορούν. Ας τα φάει το μαύρο σκοτάδι.

-Αντιπαθώ τις καινούριες ταινίες. Είναι ακριβές και υπερεκτιμημένες. Προτιμώ να ξαναδώ την «Αλίκη στο ναυτικό» για να την εμπεδώσω.

-Περιμένω πώς και πώς να έρθει το καλοκαίρι για να αρχίσουν οι επαναλήψεις. Αισθάνομαι τόσο ωραία που το κανάλι θα μπορεί να εισπράττει χρήματα δίχως να ξοδεύει μία!

-Νιώθω υπερηφάνεια όταν στα δελτία ειδήσεων βλέπω πλάνα πισινών και ακούω σαχλά σεξιστικά υπονοούμενα. Είναι πολύ τιμητικό να σε θεωρούν λιγούρη.

-Οι σατιρικές εκπομπές μου δείχνουν τρεις και τέσσερις φορές το ίδιο αστείο. Χαίρομαι που με αντιμετωπίζουν σαν αργόστροφο. Γενικά μου αρέσει να υποτιμούν την νοημοσύνη μου. Με βοηθάει να συμβιβαστώ με την ανεπάρκειά μου.

-Τα κανάλια πρέπει να πέφτουν με τα μούτρα σε κάθε τηλεοπτική μόδα. Κάποτε είχαν όλα μαζί τηλεπαιχνίδια γνώσεων. Μετά ριάλιτι, μεξικάνικα σίριαλ, ξεφαντώματα σε ταβέρνες, εκπομπές μαγειρικής, τούρκικα σίριαλ... Η ποικιλία είναι κακό πράγμα. Σε αποσυντονίζει.

-Όταν αισθάνομαι πεσμένος παρακολουθώ μεσημεριανές εκπομπές. Το θέαμα μιας παρέας πενηντάρηδων που κακαρίζουν σε έναν καναπέ μου δίνει κέφι για ζωή. Αντίο προβλήματα! Τώρα ξέρω πώς θα σας αντιμετωπίσω!

-Το να φοράς κουστούμι με ελβιέλες, συνιστά μέγιστη επαναστατική πράξη. Άραγε θα το αποτολμήσω κάποτε κι εγώ;

-Το κέντρο της πόλης είναι μία εμπόλεμη ζώνη. Με το που θα περάσω από το συνοριακό φυλάκιο της Χαριλάου Τρικούπη κινδυνεύω με ανασκολοπισμό. Καλύτερα να μείνω στο σπίτι και να παρακολουθήσω τα Κλεμμένα Όνειρα.

-Τα ελληνικά σίριαλ περιέχουν τρεις τύπους χαρακτήρων: Τον μπουνταλά άντρα, την υστερική γυναίκα και τον ξεφωνημένο ομοφυλόφιλο. Αυτό είναι καλό γιατί αλλιώς θα μπερδευόμασταν εμείς οι τηλεθεατές.

-Η ελληνική επαρχία είναι ένας τόπος αχαλίνωτου σεξ και διαστροφών, όπου οι πάντες κάθονται στον καφενέ και μιλούν με βλάχικη προφορά. Κάθε σοβαρό σίριαλ οφείλει αυτό να το καταδεικνύει.

-Κάθε είδηση που ξεκινά με τις λέξεις «Σύμφωνα με το ρεπορτάζ…» περιέχει περισσότερη αλήθεια από το Ευαγγέλιο, την Παλαιά Διαθήκη και το Κοράνι μαζί. Το γεγονός πως το ρεπορτάζ πρέπει να συμφωνεί με τα πολιτικά, επιχειρηματικά και νομικά συμφέροντα του ιδιοκτήτη του καναλιού, παραβλέπεται.

-Είναι τόσο ωραία όταν οι παρουσιαστές κοροϊδεύουν τα διάφορα σούργελα της σόου μπίζνες! Το γεγονός ότι οι παρουσιαστές είναι ακόμη μεγαλύτερα σούργελα, παραβλέπεται.

-Δεν έχει σημασία πόσο θλιβερή ή φρικιαστική ήταν η είδηση που προηγήθηκε. Αρκεί ο Νίκος Στραβελάκης να χαμογελάσει και να πει «Ας περάσουμε τώρα σε κάτι διαφορετικό» και η χαρά της ζωής φουντώνει ξανά μέσα μου.

-Ο Γιώργος Τράγκας είναι ήρωας του αντιμνημονιακού αγώνα. Ο Στέφανος Χίος ο νέος Κολοκοτρώνης. Ο Γιάννης Πρετεντέρης μας τα έλεγε από παλιά αλλά εμείς είχαμε βουλωμένα τα αυτιά μας.

-Όταν η Όλγα Τρέμη διαβάζει από το ότο κιού, τα μάτια της έχουν κάτι το σαγηνευτικό. Σε υπνωτίζουν και σε μεταφέρουν σε φανταστικούς κόσμους όπου η πεζή πραγματικότητα δεν μπορεί να σε αγγίξει.

-Όταν ο Μπάμπης Παπαδημητρίου κάνει πολιτικές αναλύσεις, η πλάση σωπαίνει και οι σύμβουλοι του Ομπάμα στήνουν αυτί για να κλέψουν ιδέες ώστε να τις χρησιμοποιήσουν για δικές τους.

-Ο Μάικ ο Φασολάκης είναι το καλύτερο βιβλίο του κόσμου. Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος ο σημαντικότερος εν ζωή ποιητής. Φραγκίσκε της Ασίζης μπροστά στην Μαριάννα Βαρδινογιάννη δεν πιάνεις μία. (Και βγάλε επιτέλους αυτό το ράσο. Έχεις δει τη κυρία Μαριάννα να φοράει ράσο;)