Ο Μανδραβέλης και το tweet της παράνοιας

Κουφοντίνας, Σάββας και τα άλλα τα «παιδιά» απολαμβάνουν πρωτόγνωρες ελευθερίες έκφρασης. Βιβλία, απομνημονεύματα - σε λίγο και συνταγές επιτυχημένης έκρηξης. Ο άλλος άφαντος, κυκλοφορεί ελεύθερος. Παραδόξως, το πρόβλημα φαίνεται ότι το έχουν αυτοί που δεν έχουν υποπέσει σε παραπτώματα, δεν έχουν φυλακιστεί για δολοφονίες αλλά επιχειρούν να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους.

Ο Πάσχος Μανδραβέλης ανήκει στην τελευταία κατηγορία. Διατυπώνει απόψεις, με τις οποίες δεν είναι ανάγκη, σώνει και καλά, να συμφωνούμε. Λέει πράγματα που ενοχλούν. Τι να κάνουμε, κι εμείς ενοχλούμαστε με κάποια φιντάνια, ψεκασμένους, εξωκοινοβουλευτικούς «αστέρες», αλλά δεν πάμε όταν κάνουν μια ομιλία να τους κόψουμε το λόγο. Ούτε βγαίνοντας νιώθουμε την ανάγκη να σπάμε το αυτοκίνητο του δυσάρεστου ομιλητή.

Όσο γι αυτούς που ακόμη και τώρα σιωπούν, ας αναλογιστούν πού μπορεί να οδηγήσει η λογική «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών». Σοφόν το σαφές;

Όσο για εμάς, ας αποκτήσουμε πιο γρήγορα αντανακλαστικά. Χωρίς δισταγμό και χρονοκαθυστέρηση, να απαιτήσουμε ουσιαστική ελευθερία έκφρασης. Αλλιώς είμαστε χαμένοι. Όπως το tweet χάθηκε από έναν παράφρονα ηγέτη στη γειτονική μας χώρα- στο όνομα της δημοκρατίας...