Ιστορίες #Stay home

Ο Δημήτρης δεν τα πάει καθόλου καλά με τη γυναίκα του. Δεν χωρίζουν για τα παιδιά και για κάτι μπερδεμένα περιουσιακά. Αλλά μόλις ενηλικιωθούν τα δίδυμα, θα πάνε για διαζύγιο. Το έχει πει στη Στέλλα πολλές φορές, αλλά εκείνη δεν τον πιστεύει. Αμφισβητεί την ειλικρίνειά του και τον πιέζει να φύγει τώρα, αν πραγματικά το εννοεί ότι την αγαπάει. Δουλεύουν στη ίδια εταιρεία και βλέπονται κάθε μέρα, ανεξάρτητα από τις προσωπικές τους στιγμές στο σπίτι της. Τους αρέσει που κινούνται στον ίδιο επαγγελματικό χώρο. Είναι μια κοινή ζωή, κάτι σαν γάμος. Τώρα με τον κορωνoϊό δυσκόλεψαν τα πράγματα. Η εταιρεία προώθησε την τηλε-εργασία και για τους δύο. Η ειδικότητά τους το «σηκώνει». Τι να έλεγαν; Ότι θέλουν να βλέπονται; Το κλείσιμο στο σπίτι μπορεί να τους διαλύσει. Ο Δημήτρης τσακώνεται συνέχεια με τη γυναίκα του, είναι μέσα στα νεύρα που ούτε στο τηλέφωνο δεν μπορεί να της μιλήσει άνετα, η Στέλλα του κάνει σκηνικά και δεν απαντά όταν την καλεί για να του κόψει την άνεση ότι όποτε μπορεί αυτός, μπορεί και εκείνη. Με όλα κλειστά, από γυμναστήρια μέχρι μπαράκια και με το κλίμα καραντίνας, είναι και δύσκολο να βρει δικαιολογία για να βγει να τη δει. Αν κρατήσει πολύ αυτή η κατάσταση, δεν τους βλέπω καλά. 

Η κυρία Μαρίνα είναι χήρα. Εχει από υπέρταση μέχρι διαβήτη, πέρα από τα 87 της χρόνια. Οχι απλώς ευπαθής ομάδα, πιο ευπαθής δεν γίνεται. Η χαρά της είναι η μπιρίμπα. Μια φορά την εβδομάδα το στρώνουν με τις φίλες της. Αλλά το κοψαν κι αυτό. Δεν παίρνουν ρίσκα. Είπαν ότι θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να προστατευθούν. Τα κεφάλια μέσα και καθεμία μόνη της. Εχει συνέχεια ανοιχτή την τηλεόραση. Βλέπει My Style Rocks, μετά ειδήσεις και μετά τον Κουβαρά. Το πρωί μιλάει στο τηλέφωνο. Έχουν δει και οι φίλες της πολλή τηλεόραση και σχολιάζουν. Τα παιδιά της δεν πολυπηγαίνουν να τη δουν. Έχουν τις δουλειές τους. 

Ο Κωνσταντίνος περίμενε πώς και πώς να κλείσουν τα σχολεία. Μέτριος μαθητής, δυνατός ποδοσφαιριστής και δημοφιλής στο σχολείο, βγαίνει κάθε Παρασκευή και Σάββατο, ασφαλώς και θα ’θελε περισσότερο. Γρήγορα κατάλαβε ότι δεν θα περάσει καλά παρόλο που έκλεισαν τα σχολεία. Υποχρεώθηκε να διαβάζει κάθε μέρα αυτά που του στέλνουν ηλεκτρονικά και τον πρήζει η μάνα του να μένει μέσα για να μην κολλήσει τον παππού που ζει μαζί τους και έχει ΧΑΠ. Στην ίδια κατάσταση είναι και οι περισσότεροι συμμαθητές του. Δεν φτάνει που κλείνουν όλα, έχουν και τους γονείς να τους πρήζουν. Ευτυχώς που υπάρχουν οι βιντεοκλήσεις. Μόνο όταν κοιμάται δεν έχει το κινητό στο χέρι. 

Η Σοφία είναι ταμίας σε σούπερ μάρκετ. Τώρα με τα γάντια είναι πολύ δύσκολο. Άντε να περάσεις το ΑΦΜ για το τιμολόγιο. Μπορείς εσύ να γράψεις στο κομπιούτερ με γάντια; Γιατί να μπορεί αυτή; Έχει κόσμο, περισσότερο απ’ όσο συνήθως, και μεγαλύτερο εκνευρισμό. Δεν βρίσκουν αντισηπτικά γιατί έχουν εξαντληθεί και τους φταίνε όλα. Έχουν και το άγχος μήπως κολλήσουν μέσα στο συνωστισμό, ε δεν είναι θετική η ενέργεια. Η Σοφία ακούει για την τηλε-εργασία των άλλων και ζηλεύει. Ανήκει και η ίδια σε ευπαθή ομάδα, έχει διαβήτη. Θα ’θελε πολύ να δουλεύει από το σπίτι. Αλλά για να της συνέβαινε αυτό θα ’πρεπε να τα ’χει κάνει όλα αλλιώς. Αχ!

Για τον Κώστα το γυμναστήριο είναι η ζωή του. Περνούσε εκεί δύο ώρες κάθε μέρα και μια φορά την εβδομάδα έπαιζε μπάσκετ. Όταν άκουσε ότι κλείνουν τα γυμναστήρια, ζορίστηκε πολύ. Ακόμη και οι παρέες του είναι από αυτόν τον κύκλο. Τώρα, κενό. Οι οικογενειάρχες δεν ξεμυτάνε και αυτός δεν έχει κοπέλα. Μη ρωτάς γιατί, το θέμα είναι πως δεν έχει. Είναι μόνος. Ετσι ήρθαν τα πράγματα και έτσι είναι. Πού να φανταζόταν ότι θα βρεθεί εγκλωβισμένος στην πραγματικότητα του κορωνoϊού; Άρχισε να ψάχνει στο Τinder για ερωτική συντροφιά. Αυτή τη φορά θα δώσει συνέχεια, αν κολλήσει με κάποια. Το αποφάσισε. Μόνο που τώρα έχει πέσει η κίνηση κι εκεί. 

Ο Στέφανος είναι ντελιβεράς. Εκεί να δεις ζόρια! Οι παραγγελίες έχουν αυξηθεί πολύ και το αφεντικό πιέζει. Πιέζεται και ο ίδιος για να μαζέψει κανένα πουρμπουάρ παραπάνω γιατί αύριο-μεθαύριο δεν ξέρεις τι γίνεται, μπορεί να κλείσουν όλα. Έχουν, όμως, αδειάσει οι δρόμοι κι αυτό είναι καλό, κινδυνεύει λιγότερο με το παπί. Μέτρα προφύλαξης δεν παίζουν. Τι να κάνει; Να πλένει τα χέρια μετά από κάθε παράδοση; Και μετά από κάθε παραλαβή; Αυτά είναι για τους άλλους. 

Η Άννα δεν είχε κανένα πρόβλημα να κλειστεί σπίτι. Πριν από έναν περίπου χρόνο διαγνώστηκε με σοβαρό χρόνιο πρόβλημα υγείας, έμαθε τι θα πει ανοσοκαταστολή και αναγκάστηκε να ανατρέψει τον τρόπο ζωής της. Άρχισε αναγκαστικά την τηλε-εργασία, περιόρισε όλες της τις δραστηριότητες, περνούσε πολλές ώρες μόνη. Δεν ήταν εύκολο. Πάλεψε με συνήθειες πολλών χρόνων, με τη δεύτερη φύση της, με τον ναρκισσισμό της. Κατάφερε να αποδεχτεί την ιδέα ότι δεν είναι παντοδύναμη και ότι δεν θα λείψει από κανέναν η υπερδραστηριότητά της. Την έσωσε ότι διάβαζε πάντα πολύ και ότι αγαπιέται με τον σύντροφό της. Πάντα έχουν κάτι να πουν, δεν πλήττουν μαζί, δεν έχουν ανάγκη την πολλή συνάφεια του κόσμου, τις πολλές κινήσεις και ομιλίες. Η Άννα αισθάνθηκε τυχερή που δεν δυσκολεύτηκε να μείνει σπίτι τώρα, με τον κορωνoϊό. Ξέρει πώς να αποσύρεται και έχει μάθει να μετουσιώνει δημιουργικά την απομόνωση. Θα σας πει, αν την ρωτήσετε.