Η διαπραγμάτευση με την τρόικα –υποτίθεται η τελευταία– είναι εξαιρετικά διδακτική για το πώς η κυβέρνηση πορεύεται χωρίς σχέδιο και πώς η χώρα δεν διαθέτει πυξίδα για το αύριο. Ας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας.
Πριν από λίγες εβδομάδες, η τρόικα ήταν περίπου ξεχασμένη υπόθεση. Η κυβέρνηση είχε ήδη αρχίσει, διά στόματος του πρωθυπουργού, να μοιράζει το πρωτογενές πλεόνασμα (που ακόμα δεν ξέρουμε το ακριβές ύψος του). Όμως, οι εξαγγελίες –ενόψει των εκλογών– για ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας, των στρατιωτικών, των χαμηλοσυνταξιούχων, μαζί με καμιά δεκαριά χιλιάδες διορισμούς στο τρέχον έτος, έγιναν προεκλογική ατζέντα της κυβέρνησης.
Όταν έφταναν οι μέρες άφιξης των τροϊκανών, πάλι η σιγουριά και η αισιοδοξία της κυβέρνησης ξεχείλιζε. «Μέχρι τις 10 Μαρτίου», μας έλεγαν, «η συμφωνία με την τρόικα θα έχει κλείσει και η τελευταία δόση θα εκταμιευτεί κανονικά και εφάπαξ».
Όμως τα πράγματα στράβωσαν. Η τρόικα ζητούσε τα δικά της, δυο-τρεις υπουργοί ήταν υπέρ της «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ αλλά οι περισσότεροι συνάδελφοί τους εναντίον, οι τράπεζες έγιναν μήλον της έριδος και η ενιαία τιμή του βιβλίου υπέρτατο εμπόδιο για την επίτευξη συμφωνίας.
Καθώς πλησίαζε η 10η Μαρτίου, το κλίμα άλλαζε. Η κυβέρνηση μετέτρεπε την ανικανότητά της για επίτευξη συμφωνίας με την τρόικα, σε υπέρ πάντων αγώνα σκληρής διαβούλευσης για τα ιερά και όσια. Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, που λένε. Ο πήχης χαμήλωσε, στο μεταξύ. Τώρα, μας ενημέρωναν από το Μαξίμου πως αυτό που ζητούν είναι μια πολιτική δήλωση προόδου της χώρας σε σχέση με τους συμφωνημένους στόχους. Στο μεταξύ η μοιρασιά του πλεονάσματος συνεχιζόταν, ενώ κάποιοι μιλούσαν για για εκ νέου χορήγηση επιδόματος στις άγαμες θυγατέρες, ενώ υπουργεία ζητούσαν το κάτι παραπάνω σε χορηγίες ενόψει εκλογών.
Η 10η Μαρτίου πέρασε και τώρα ζούμε ένα ακόμη δράμα: Έχουμε προθεσμία, τώρα, μέχρι την Κυριακή να κλείσουμε συμφωνία με την τρόικα. Αλλιώς, η διαπραγμάτευση θα παραταθεί και η δόση θα εκταμιευτεί σε... δόσεις. Η απάντηση της κυβέρνησης, την επόμενη μέρα; Το 70%του πρωτογενούς πλεονάσματος θα μοιραστεί κανονικά, οι λογαριασμοί των δικαιούχων θα δουν το μέρισμά τους στις πληρωμές του Απριλίου! Κι ενώ ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι η συμφωνία θα επιτευχθεί μέχρι την Κυριακή, αξιωματούχοι της κυβέρνησης λένε στο παρασκήνιο ότι πάμε για ρήξη με την τρόικα. Ποιον να πιστέψουμε;
Περιμένοντας τη μοιραία Κυριακή δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε πως η κυβέρνηση ενόψει εκλογών «γλιστρά» σε αντιμνημονιακή ρητορική και παροχολογία, ανήμπορη να αντικρίσει το πραγματικό πρόβλημα, που δεν είναι η τρόικα, αλλά η ανικανότητα προώθησης βασικών διαρθρωτικών αλλαγών εδώ και μήνες. Γι’ αυτό άλλωστε σηκώνουν κεφάλι οι συντεχνίες, διεκδικώντας τα «δεδουλευμένα» τους. Στο μεταξύ οι φόροι βαραίνουν την οικογένεια, τις επιχειρήσεις, τα χρέη πνίγουν την αγορά. Κι αντί η κυβέρνηση να κάνει μόνη της τα αυτονόητα, δηλαδή να διοχετεύσει μέρος του πλεονάσματος στην ανάπτυξη και να εξοφλήσει μέρος των τεράστιων χρεών του κράτους σε ιδιώτες, ενοχλείται που της τα θυμίζουν οι δανειστές! Τέτοια μακρόπνοη πολιτική μάς οδήγησε από τις βεβαιότητες για συμφωνία στις κοκορομαχίες και τους ανένδοτους ενόψει εκλογών.
Και με την ευκαιρία: αυτή τη δήλωση προόδου την πήραμε; Γιατί εμείς δεν πήραμε χαμπάρι.
Το ΠΑΣΟΚ σε λίγο καιρό θα έχει νέα ηγεσία και θα κληθεί από τα πράγματα να γίνει η αξιωματική αντιπολίτευση του τόπου πέρα από τα ποσοστά που θα του δίνουν οι δημοσκοπήσεις
27°
