Παπαγγελόπουλος, Παππάς και αυτά του συνέβησαν στο Μέγαρο Μαξίμου με εκδότη και επιχειρηματία το 2016
Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2015. Δύο μήνες μετά το δημοψήφισμα, ένα μήνα μετά την επικύρωση από τη βουλή του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Υπουργός Δικαιοσύνης στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου είναι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Η εφημερίδα «Δημοκρατία» κυκλοφορεί με τον τίτλο: «Λίστα Λαγκάρντ - Κύμα αποκαλύψεων με κινήσεις λογαριασμών πολιτικών(;) και “σκοτεινών” ofshore - Τέσσερις ανυπότακτοι εισαγγελείς σε μυστική αποστολή». Λίγο πιο κάτω η εφημερίδα σημείωνε: Ο πρωταγωνιστής της λίστας Στ. Παπασταύρου ποντάρει στην κάλυψη του (αφελούς;) Μεϊμαράκη...».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην κορυφή της πρώτης σελίδας η εφημερίδα διαφήμιζε τις συνεντεύξεις των Μεϊμαράκη, Καμμένου και Μιχαλολιάκου. Ήταν η μόνη εφημερίδα που έδινε βήμα στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής.
Την επίσκεψη των εισαγγελέων στο Παρίσι αξιοποίησε μέσα στην προεκλογική περίοδο και ο Πάνος Καμμένος. Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «Αντέννα» ανέφερε ότι «οι εισαγγελείς πήραν κατάθεση από τον κ. Φαλτσιανί και σύμφωνα με πληροφορίες προσκομίζουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η λίστα Λαγκάρντ διευρύνεται καθώς φαίνεται ότι υπάρχουν περισσότερα ονόματα τα οποία “κόπηκαν” από το αντίγραφο της Λίστας που είχε παραδοθεί στην Ελλάδα».
Μέσα από τις διαδικασίες της επιτροπής της βουλής για την υπόθεση Novartis πληροφορούμαστε για δύο από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ιστορίας: τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και τον εκδότη της εφημερίδας «Δημοκρατία» Γιάννη Φιλιππάκη να συμμετέχουν το 2016 σε συνάντηση στο μέγαρο Μαξίμου με τον επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, που είχε δικαστικές εκκρεμότητες με τον Φιλιππάκη. Στη συνάντηση πήρε μέρος και ο τότε υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς.
Δεν υπάρχει λόγος να σταθούμε στις καταγγελίες του επιχειρηματία για χρήματα που του ζητήθηκαν, καθώς δεν είναι επιβεβαιωμένες και αποτελούν μέρος μιας ποινικής διαδικασίας, που βρίσκεται σε εξέλιξη και για την οποία ο ελεγχόμενος διατηρεί το τεκμήριο της αθωότητας. Όμως η συνάντηση και το αντικείμενό της δεν διαψεύστηκε από κανέναν εμπλεκόμενο. Δύο υπουργοί στο γραφείο του πρωθυπουργού μεσολαβούσαν σε δύο πολίτες που είναι αντίδικοι με μηνύσεις και αγωγές.
Υπάρχει και κάτι ακόμη. Σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής ο εισαγγελέας Παναγιώτης Αθανασίου κατέθεσε για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο ότι «Ως υπηρεσιακός υπουργός της κας Θάνου τον Αύγουστο του 2015 διαβίβασε μια επιστολή του Φιλιππάκη που έλεγε ότι οι Μιωνής, Παπασταύρου, κλπ είχαν συστήσει μια εγκληματική οργάνωση με χρήματα που κατέληγαν σε πολιτικά πρόσωπα. Ο κ. Παπαγγελοπουλος αντί να διαβιβάσει την επιστολή σε μένα που ερευνούσα την υπόθεση, την διαβίβασε στον προϊστάμενο εισαγγελίας πρωτοδικών κ. Ζαγοραίο και εκείνος τη χρέωσε στην κ. Τουλουπάκη. Εγώ δεν ενημερώθηκα που ήμουν ο καθ ύλην αρμόδιος. Και η κ. Τουλουπάκη με βοηθούς μετέβησαν στο Παρίσι με απόλυτη μυστικότητα. Ε, δε νομίζω ότι αυτό είναι σωστό. Οι εισαγγελείς έπραξαν σε συνεννόηση με μέλος της εκτελεστικής εξουσίας και όχι της δικαστικής. Εγώ ερευνούσα την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Σε μένα αυτή η επιστολή έπρεπε να έρθει πρωτίστως. Εγώ με έκπληξη τα διάβασα όλα αυτά από τον Τύπο».
Ας κρατήσουμε τα παραπάνω και ας δούμε τι δήλωνε στη βουλή την 1/2/2017, πολλούς μήνες πριν οι προστατευόμενοι μάρτυρες καταθέσουν για χρηματισμό πολιτικών προσώπων από τη Novartis, ο Αλέξης Τσίπρας: «Και, βεβαίως, τώρα ανοίγει και μια άλλη υπόθεση, η Novartis, που θα δούμε και αυτή τι θα μας φέρει, όπως και τα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα. Το τι μίζες έχουν μπει στα "μαύρα" ταμεία των κομμάτων που κυβερνούσαν σαράντα χρόνια τώρα τη χώρα -χρήματα του ελληνικού δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων-, είναι κάτι που μένει να το ψάξουμε όλοι για να το βρούμε…».
Δεν αποκλείονται υλικά κίνητρα στα δημοσιεύματα της εφημερίδας «Δημοκρατία». Το σίγουρο είναι ότι τόσο αυτά όσο και ο χειρισμός της υπόθεσης Novartis από τον Αλέξη Τσίπρα και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στόχευαν στην εκμετάλλευση της διάχυτης, στην ελληνική κοινωνία, αντίληψης ότι για την χρεοκοπία φταίνε οι μίζες και τα χρήματα της πολιτικής διαφθοράς. Αρκετοί πολίτες είναι εκ των προτέρων έτοιμοι να δεχτούν τις πληροφορίες και τους ισχυρισμούς που ενισχύουν την συλλογική καχυποψία.
Φυσικά και υπάρχουν και μίζες και διαφθορά. Όμως κάθε περίπτωση πρέπει να αποδεικνύεται με στοιχεία και να ακολουθούνται οι κανόνες του δικαίου με σεβασμό της διάκρισης των εξουσιών. Διαφορετικά οι υποθέσεις υπαρκτής διαφθοράς ενώνονται με συκοφαντίες και δημιουργούν έναν πολτό, που στα χέρια των λαϊκιστών και των δημαγωγών γίνεται επικίνδυνος για την δημοκρατία- το πολίτευμα, όχι την... εφημερίδα.
18°
