- CITY GUIDE
- PODCAST
-
30°
Χρειαζόμαστε την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Πόσοι χρήσιμοι θεσμοί και fora θα έλειπαν από τη χώρα, αν δεν υπήρχε η υποχρέωση ίδρυσής τους;
Η Βάσω Κόλλια, υποψήφια ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, γράφει για την Ευρωπαϊκή Ένωση λίγο πριν τις Ευρωεκλογές.
Από το 1981, η Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα ή ΕΟΚ) αποτελεί μια σταθερά για την Ελλάδα. Είμαστε μέλη της, απολαμβάνουμε τα δικαιώματα που αυτή η ιδιότητα μας δίνει, προσπαθούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας προς τους υπολοίπους εταίρους μας, έχουμε λόγο στα κοινά της και συναποφασίζουμε για το μέλλον των σχεδόν 500 εκατομμυρίων πολιτών που ζουν στις 27 χώρες-μέλη.
Σε λίγες ημέρες οι πολίτες της Ε.Ε. θα κληθούν να συμμετάσχουν σε μια εκλογική διαδικασία, από την οποία θα προκύψουν τα 736 μέλη που απαρτίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κι όμως, είναι μεγάλος ο αριθμός των δημοσκοπήσεων που δείχνουν ότι οι πολίτες (και στην Ελλάδα) δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Μάλιστα, δεδομένου ότι οι ευρωεκλογές συμπίπτουν με το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που δηλώνουν ότι θα προτιμήσουν κάποια παραλία από το να ψηφίσουν.
Παράλληλα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η σημασία αυτών των εκλογών είναι μικρή για τις εξελίξεις στο πλαίσιο της Ε.Ε. Ότι οι δυνατότητες παρέμβασης που έχει το Ευρωκοινοβούλιο είναι μικρές. Ότι τα κέντρα αποφάσεων βρίσκονται μακριά από τους πολίτες και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους. Κάποιοι άλλοι πηγαίνουν το συλλογισμό αυτό ένα βήμα παραπέρα: υποστηρίζουν ότι η ίδια η Ε.Ε. δεν είναι ένας ικανοποιητικός μηχανισμός. Μιλούν για υπερβολική γραφειοκρατία, για «οικονομίστικη» προσέγγιση σε όλα τα ζητήματα, για στόχους που έχουν ως βάση αναφοράς αριθμητικά και στατιστικά μεγέθη και όχι τους πολίτες. Μιλούν για πολιτικές, οι οποίες, όχι μόνο δυσχεραίνουν την καθημερινότητα, αλλά δεν προσφέρουν και καμία ουσιαστική λύση σε μείζονα προβλήματα.
Η εικόνα αυτή μοιάζει να έχει περάσει και σε σημαντικό μέρος των συμπολιτών μας, οι οποίοι δείχνουν μια απορριπτική στάση προς την Ε.Ε. και τις πολιτικές της. Ωστόσο, μερικές φορές διερωτώμαι αν οι άνθρωποι αυτοί έχουν σκεφθεί τι θα είχε συμβεί στην Ελλάδα αν δεν γινόταν μέλος της Ένωσης, αλλά αποφάσιζε να ακολουθήσει το δικό της, μοναχικό δρόμο. Για παράδειγμα, αναρωτιέμαι αν και πού θα είχαν βρεθεί τα χρήματα προκειμένου να γίνουν διάφορα μεγάλα έργα στη χώρα μας (π.χ. η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου), τα οποία κατά γενική ομολογία έχουν βοηθήσει πολύ τη ζωή μας. Αναρωτιέμαι πώς θα γινόταν εφικτό κάθε χρόνο περισσότερα από 80.000 παιδιά, απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να μπορούν να σπουδάσουν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας, χωρίς τη χρηματοδότηση από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης για το «άνοιγμα» των σπουδών.
Πόσο δυνατή θα ήταν η φωνή μιας «μοναχικής» Ελλάδας για τα μείζονα εθνικά μας ζητήματα, χωρίς τη δυνατότητα «ζυμώσεων» και σύναψης «συμμαχιών» στα πολιτικά όργανα της Ε.Ε. Πόσο ανθεκτική θα αποδεικνυόταν η δραχμή μέσα στη θύελλα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης (το ευρώ, πάντως, άντεξε αρκετά καλά). Πόσοι χρήσιμοι θεσμοί και fora (όπως η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, ο Συνήγορος του Πολίτη κ.λπ.) θα έλειπαν από τη χώρα, αν δεν υπήρχε η υποχρέωση ίδρυσής τους από τους κοινοτικούς κανόνες και συμβάσεις… Τελικά, αναρωτιέμαι πόσο θα μπορούσε η Ελλάδα να αντέξει μια πιθανή μοναχική πορεία, μέσα σ’ έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει και όπου οι συμμαχίες και οι ενώσεις λειτουργούν ως ομπρέλα προστασίας από διάφορες κακοτοπιές και «στενωπούς».
Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι, στο πλαίσιο της Ε.Ε., όλα είναι καλώς καμωμένα. Το γνωρίζουμε και ως εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου προσπαθούμε να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις για τις όποιες δυσλειτουργίες παρουσιάζει η Ένωση. Άλλοτε τα καταφέρνουμε, άλλοτε όχι. Όμως η ουσία βρίσκεται στο ότι μέσα από τη συνεργασία και τη συνεννόηση των εκπροσώπων των χωρών-μελών στα όργανα της Ε.Ε. αυτές οι προσπάθειες φέρνουν συχνά αποτέλεσμα, το οποίο αντικατοπτρίζεται στην καθημερινότητα όλων μας. Τέλος, αν κάποιος θέλει μια απτή απόδειξη για το ότι η Ε.Ε. είναι χρήσιμη, δεν χρειάζεται παρά να δει πόσες χώρες ζητούν να γίνουν μέλη της. Λέτε όλοι αυτοί να θέλουν απλώς να δυσκολέψουν τη ζωή τους;…
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Με αφορμή την επίθεση σε υπάλληλο στο αεροδρόμιο
Η απάντηση του πρώην υπουργού και το βίντεο - ντοκουμέντο
Το ...group therapy για τους «Ανώνυμους Αντιμητσοτακικούς»
Αγώνας για τη συλλογή των υπογραφών
Οι καταγγελίες και η τοποθέτηση του Παύλου Μαρινάκη
«Μπορούμε να νικήσουμε την ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, να φέρουμε τη Νέα Αλλαγή»
Ήδη κάνουν δρομολόγια 250 ηλεκτρικά λεωφορεία
Το μήνυμα του πρωθυπουργού από το συνέδριο του Economist
Η συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον Alpha δύο ημέρες πριν την Πολιτική Γραμματεία και τέσσερις πριν την συνεδρίαση της ΚΕ
Απαντήσεις επιχειρεί να δώσει η βουλευτής της Νέας Αριστεράς - Το χρονικό του επεισοδίου
Η συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Mega
Μια ημέρα νωρίτερα θα πραγματοποιηθεί η «εν βρασμώ» συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής
Έντονη αντίδραση από την υπουργό Τουρισμού
«Η υπηρεσία στην πατρίδα είναι να μπορούμε να συζητούμε με τους γείτονές μας», τόνισε
Πώς αξιολογείται ο Νίκος Ανδρουλάκης - Ποια τα ποσοστά των υποψηφίων
«Στόχος μας να κυβερνήσουμε ξανά τη χώρα»
Ο πρωθυπουργός δημοσίευσε μία φωτογραφία στο πλαίσιο της συναυλίας του βρετανικού συγκροτήματος στο ΟΑΚΑ
«Για να αναγεννήσουμε το ΠΑΣΟΚ και να αναγεννήσουμε την Ελλάδα», λέει ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Πότε θα ενεργοποιηθεί ξανά για νέες αιτήσεις
«Όσα είπαν στους θαμώνες του μουσείου προφανώς και αξιολογούνται. Όμως η χώρα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, ούτε στο 1993, ούτε στο 2012, ούτε φυσικά στο 2008»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.