Χρήστος Ταραντίλης: Ένας καθηγητής ειδικός στις «αποφάσεις»

Το 2017 ορίστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας στη ΝΔ. Τότε είχε αναλάβει και την εκπαίδευση των στελεχών στην ενότητα «Ηγεσία και λήψη αποφάσεων» στην Πολιτική Ακαδημία του κόμματος. Με σπουδές Μαθηματικών στην Πάτρα, έκανε μεταπτυχιακό στην Επιχειρησιακή Έρευνα στο London School of Economics κι έλαβε το διδακτορικό του από το ΕΜΠ, ενώ είναι καθηγητής Διοικητικής Επιστήμης και Λήψης Αποφάσεων στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής της ερευνητικής μονάδας «Επιχειρησιακής Έρευνας και Συστημάτων Αποφάσεων» στο ίδιο πανεπιστήμιο. Τώρα έχει τη θέση του βουλευτή Επικρατείας της ΝΔ. Όταν βρεθήκαμε, ερχόταν από μια δουλειά που είχε στα Εξάρχεια, oπότε εύλογη η αρχή για τη συζήτησή μας…

Αν σκεφτούμε ότι τα Εξάρχεια είναι η περιοχή που περιέχει το εξ ορισμού σημαντικότερο αρχαιολογικό μουσείο του πλανήτη, θα έπρεπε και η περιοχή να είναι από τις σημαντικότερες στον κόσμο…
Και όχι μόνο, είναι και δίπλα στο Πεδίο του Άρεως. Ξέρετε, το Πεδίο του Άρεως μαζί με τον Εθνικό Κήπο είναι οι πνεύμονες της Αθήνας. Τα Εξάρχεια περιέχουν επίσης και το Πολυτεχνείο, το οποίο το έχουμε συνηθίσει στην άθλια εικόνα του – αν αποκατασταθεί, σαν χώρος, είναι μαγικός. Και ακόμα, μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια περιοχή με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από αρχιτεκτονικής πλευράς, με κτίρια καταπληκτικά του Μοντερνισμού, του ’60 και του ’70 – η οδός Μαυροματαίων είναι ένα μουσείο αρχιτεκτονικής, όπου πραγματικά κάθε πολυκατοικία εκφράζει και μία διαφορετική περίοδο, τα σχέδια των πολυκατοικιών είναι εντυπωσιακά. Τα Εξάρχεια είναι ένα τεράστιο στοίχημα για τους Αθηναίους.

Και βέβαια, σε σχέση με την ασφάλεια, είναι εμβληματική περιοχή για την κυβέρνηση αλλά και για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή, βέβαια, το κέντρο της Αθήνας έχει τεράστιες περιοχές εγκληματικής δράσης με εμπόριο ναρκωτικών σε κοινή θέα, λαθρεμπόριο και δολοφονίες, όπως είδαμε και στη Μενάνδρου τις προηγούμενες μέρες. Αυτά συμβαίνουν εδώ και δεκαετίες, κανένας υπουργός Δημόσιας Τάξης δεν κρίνεται επιτυχημένος σε αυτό τον τομέα.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι η ασφάλεια αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη χωρίς το οποίο δεν υπάρχει ούτε ελευθερία ούτε κοινωνική πρόοδος. Γι’ αυτό τον λόγο δεν δρα αποσπασματικά και επικοινωνιακά, βάσει της επικαιρότητας, ούτε αποκλειστικά και μόνο στην περιοχή των Εξαρχείων. Αντιθέτως, έχει σχεδιάσει και υλοποιεί ένα συγκεκριμένο, πολυεπίπεδο στρατηγικό πλάνο στον τομέα της αντεγκληματικής πολιτικής. Ενδεικτικά, ήδη βρίσκονται 1.500 νέοι αστυνομικοί στους δρόμους, έχουν  συσταθεί δύο νέες επιχειρησιακές ομάδες για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, ο εξοπλισμός και τα μέσα της ΕΛ.ΑΣ. ανανεώνονται συνεχώς, ενώ ιδρύεται Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με ευρύ πεδίο δράσης. H επανάκαμψη της δημόσιας ασφάλειας και η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στην ελληνική κοινωνία αποτελούν απόλυτη προτεραιότητα αυτής της κυβέρνησης.

Ας πάμε στο μεγάλο θέμα του 21ου αιώνα, που λέγεται Μεταναστευτικό. Μιλώντας για τα δικά μας, οι κάτοικοι δικαιολογημένα δεν εμπιστεύονται την πολιτεία σε αυτά που τους λέει. Δεν θα έπρεπε ήδη να έχουν πάει στα νησιά τα αρμόδια πρόσωπα της κυβέρνησης, να σταθούν μπροστά στους κατοίκους και να τους πουν μπροστά στις κάμερες: «Δεσμευόμαστε ότι θα γίνουν αυτά και αυτά, και απαρέγκλιτα μέχρι αυτή την ημερομηνία. Αν δεν γίνουν, την επόμενη μέρα θα έρθουμε εδώ και θα παραιτηθούμε»;
Η κυβέρνηση συνολικά και η αρμόδια πολιτική ηγεσία δεν κρύφτηκαν από τις τοπικές κοινωνίες. Ακούνε τις προτάσεις και τις διαμαρτυρίες, μελετούν τα δεδομένα και δρουν υπεύθυνα προς το συμφέρον όλων των Ελλήνων. Γι’ αυτό άλλωστε το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου έδωσε διορία μιας ακόμα εβδομάδας στην τοπική αυτοδιοίκηση προκειμένου να συζητηθούν εναλλακτικοί χώροι για τις απαραίτητες, για λόγους προστασίας της δημόσιας τάξης και της δημόσιας υγείας, κλειστές δομές στα νησιά. Την ίδια στιγμή, όμως, δηλώνει ότι είναι όλα έτοιμα για την υλοποίηση του κυβερνητικού σχεδίου, ώστε να κλείσουν οι άναρχες ανοιχτές δομές και να επιταχυνθεί η πολιτική ασύλου και επιστροφών. Στο management λέμε ότι για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη χρειάζεται να είσαι αξιόπιστος, δηλαδή να κάνεις αυτά που λες, όσο και αποτελεσματικός. Προφανώς το ίδιο ισχύει και για την κυβέρνηση. Έχει ανακοινώσει συγκεκριμένο σχέδιο για την αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνόρων, την επιτάχυνση των διαδικασιών του ασύλου, τις επιστροφές και τα κλειστά κέντρα και έχει ξεκινήσει να το υλοποιεί αποτελεσματικά. Ενδεικτικά, από 1η Ιανουαρίου 2020 οι αποφάσεις παροχής ή όχι ασύλου σε πρώτο βαθμό βγαίνουν σε 24 ημέρες, και όχι σε μήνες όπως επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έχουν ήδη πραγματοποιηθεί εννέα αποστολές επιστροφών. Ο άμεσος στόχος είναι ο αριθμός των επιστροφών να αυξηθεί ακόμα περισσότερο. 

Τώρα τρέχει η συζήτηση για το Δουβλίνο 3. Δεν θα έπρεπε να απαιτήσουμε να μπει η Frontex σοβαρά στο παιχνίδι, να βρίσκεται και να ελέγχει τη ροή των προσφύγων από την πλευρά των συνόρων της Τουρκίας;
Πραγματικά αυτό που συμβαίνει, με το καινούργιο σχέδιο της Γερμανίας, είναι σίγουρα μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα ώστε να δείξει σε όλους ότι η τωρινή συμφωνία είναι δυσανάλογη για τα κράτη μέλη και ότι πραγματικά χρειάζεται πλέον να αντικατασταθεί ο ανεπαρκής κανονισμός του Δουβλίνου. Θα σας πω κάτι. Παρά το γεγονός ότι είμαι ένας από τους ένθερμους, προφανώς, υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με είχε πικράνει πάρα πολύ η στάση της στο προσφυγικό. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν ηγετικές συμπεριφορές από τους επικεφαλής των χωρών της Ευρώπης στο θέμα του προσφυγικού.

Οι Γάλλοι, οι οποίοι μετά το Brexit είναι η μόνη πυρηνική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βλέπουν μέσα από τους Τούρκους να έρχονται οι Ρώσοι κάτω από τα πόδια τους. Ο Μακρόν ξέρει ότι αυτό θα δημιουργήσει αντανακλαστικά υπέρ της Λεπέν.
Αυτό ισχύει. Ταυτόχρονα, αυτό που ισχύει είναι ότι η Τουρκία χαρακτηρίζεται τουλάχιστον από μεγαλοϊδεατισμό, κάτι που δεν χαρακτηρίζει την Ελλάδα. Η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα χωρίς να βασίζονται οι διεκδικήσεις της στο διεθνές Δίκαιο, το οποίο είναι τελείως αντίθετο από αυτό που πράττει η Ελλάδα. Έχουμε έναν πρωθυπουργό ο οποίος αναπτύσσει ξεκάθαρα ενεργητική διπλωματία κι είναι πολύ σημαντικό αυτό. Για πρώτη φορά γίνονται κινήσεις από την πλευρά μας, κάτι το οποίο προκαλεί εκνευρισμό στον Ερντογάν. Δεν έρχεται τυχαία ένα γαλλικό αεροπλανοφόρο στην περιοχή, από τη μια μέρα στην άλλη. Υπάρχει μια μεγάλη διπλωματική προετοιμασία από πίσω και εμείς απλά βλέπουμε τους καρπούς που αποδίδει. 

Στην Ελλάδα είμαστε για μια ακόμα φορά πίσω σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε πολιτικούς και πολίτες του 21ου αιώνα, δεν μπορούμε να παραμένουμε σε λογικές και απαιτήσεις 20ού αιώνα.
Κατ’ αρχάς να πω τι θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ, είναι πολύ σημαντικό, ζωτικής σημασίας, το να κάνουμε μεταρρυθμίσεις. Να φτιάξουμε επιτέλους ένα οργανωμένο κράτος το οποίο θα χαρακτηρίζεται από κανόνες, από διαδικασίες, όπου ο πολίτης θα είναι ευχαριστημένος. Κυρίως, όμως, αυτό το κράτος να μην εξαρτάται από κανέναν χαρισματικό πολιτικό για να λειτουργήσει… 

Επομένως χρειαζόμαστε έναν χαρισματικό πολιτικό να δημιουργήσει ένα κράτος το οποίο δεν θα χρειάζεται χαρισματικούς πολιτικούς για να λειτουργεί. Ώστε μετά να μην είναι απαραίτητος ο χαρισματικός, αλλά αυτός που θα τηρεί τους κανόνες.
Όντως χρειαζόμαστε έναν χαρισματικό, θα έλεγα και ικανό πολιτικό, για να φέρει εις πέρας αυτές τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να λειτουργεί το κράτος κανονικά, να είναι γρήγορο και αποτελεσματικό – ταυτόχρονα, να υπάρχουν κανόνες και διαδικασίες ώστε να αντιμετωπιστεί η διαφθορά.

Πρέπει να μάθουμε να είμαστε εμείς το παράδειγμα για ό,τι απαιτούμε. Αυτό κάνουν όλοι οι υπεύθυνοι πολίτες του κόσμου.

Μιλώντας για όλα αυτά, η βασική ευθύνη είναι του πολιτικού γιατί αυτός θέτει το πλαίσιο, και πρέπει να είναι ο ίδιος το παράδειγμα…
Το «lead by example» ισχύει για όλους τους πολιτικούς. Είναι εντελώς απαραίτητο. Όμως πρέπει και ως πολίτες να είμαστε το παράδειγμα για όλα όσα ζητάμε από τους πολιτικούς. Αυτό ισχύει και για το οτιδήποτε ζητάμε από τους φίλους μας και γενικά από τον περίγυρό μας. Πρέπει να μάθουμε να είμαστε εμείς το παράδειγμα για ό,τι απαιτούμε. Αυτό κάνουν όλοι οι υπεύθυνοι πολίτες του κόσμου.