Πολιτικη & Οικονομια

Καταλάβατε πόσο χρήσιμες είναι οι κάμερες ή ακόμα;

Όσο πιο έντονη η απουσία του νόμου τόσο ευνοούνται οι δυνατοί

Μάνος Βουλαρίνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για το πόσο χρήσιμες είναι οι κάμερες με αφορμή το περιστατικό με τον αστυνομικό και το 12χρονο στο Μενίδι.

Να κάνουμε ένα διάλειμμα από την επιθεώρηση με τίτλο «Η κανονικότητα ζει και βασιλεύει, παράγοντες και οπαδούς κανακεύει» και την προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει την πάνα της που λερώθηκε στην διαφαινόμενη πιθανότητα να εφαρμοστεί νόμος και να δυσαρετηθεί μια ομάδα και οι οπαδοί-ψηφοφόροι.  Παραμένοντας στο πιο κρίσιμο για τη χώρα θέμα που είναι η εφαρμογή των νόμων,  να πάμε σε δύο περιπτώσεις που βρίσκονταν ψηλά στην επικαιρότητα πριν την κυβερνητική υποχώρηση: Τον τραμπούκο αστυνομικό που σφαλιαρώνει ανήλικο και τον τραμπούκο μαθητή που απειλεί καθηγήτρια.

Οι δυο υποθέσεις, πέρα από το προφανές, πέρα δηλαδή από το ότι ως πρωταγωνιστές έχουν δύο ανθρώπους με κοινή νοοτροπία (τόσο κοινή που ο μαθητής δεν αποκλείεται σε λίγα χρόνια να είναι εργαζόμενος στην ΕΛ.ΑΣ.), έχουν και ένα άλλο κοινό: Δεν θα τις παίρναμε χαμπάρι χωρίς τις κάμερες που κατέγραψαν την δράση των δύο νταήδων. Δεν είναι χάρη στις καταγγελίες, δεν είναι χάρη σε κάποιο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, δεν είναι χάρη στις διωκτικές αρχές, είναι χάρη στις κάμερες που γίναμε μάρτυρες του αστυνομικού και του μαθητικού τραμπουκισμού. Είναι χάρη στις κάμερες, που κανείς δεν μπορεί να τις διαψεύσει, που κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για ψευδείς καταγγελίες ή για υπερβολές.

Στην περίπτωση του αστυνομικού μάλιστα μάθαμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που σηκώνει το βαρύ χέρι του. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, το είχε κάνει άλλες δύο φορές οι οποίες όμως πέρασαν στο ντούκου και δεν τον εμπόδισαν να εργάζεται σε μια δουλειά την οποία φανερά δεν πρέπει να κάνει. Και δεν τον εμπόδισαν γιατί σε καμία από τις προηγούμενες περιπτώσεις δεν υπήρχε κάμερα να καταγράψει τα κατορθώματά του.

Στο σημείο αυτό, επικεντρώνοντας στον νταή ένστολο που ως περίπτωση κατάχρησης εξουσίας είναι κάπως πιο σημαντική, θέλω να θυμίσω πως σχεδόν όλες οι περιπτώσεις αστυνομικής βίας τις οποίες έχετε συζητήσει τα τελευταία χρόνια δεν κουκουλώθηκαν για έναν και μόνο λόγο: τις κατέγραψε μια κάμερα. Αν έχετε μια ιδέα, ας πούμε, για τις αστυνομικές αυθαιρεσίες στις ΗΠΑ την έχετε χάρη στις κάμερες των περιπολικών. Αν τιμωρούνται αστυνομικοί για κατάχρηση εξουσίας είναι επειδή η κάμερα δεν επιτρέπει σε κανέναν να αρνηθεί τα γεγονότα. Αν υπάρχει περίπτωση οι νταήδες, με ή χωρίς στολή, να σκέφτονται μια και δυο φορές πριν σηκώσουν το χέρι, αυτή είναι να φοβούνται κάποια κάμερα από την οποία να μην μπορούν να κρυφτούν.

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, εδώ και πολλά χρόνια διάφοροι πονηροί προσπαθούν να σας πείσουν ότι η κάμερα στον δημόσιο χώρο είναι καταπίεση. Προσπαθούν να σας πείσουν ότι με τις κάμερες στους δημόσιους χώρους κινδυνεύουν τα δικαιώματα σας. Στην πραγματικότητα η κάμερα στους δημόσιους χώρους είναι καταπίεση μόνο για τους εγκληματίες και το μόνο που κινδυνεύει από αυτές είναι η άνεσή τους να κάνουν ό,τι γουστάρουν όπου γουστάρουν.

Ό,τι συμβαίνει με τον Νόμο, που όσο πιο έντονη είναι η απουσία του τόσο περισσότερο ευνούνται οι δυνατοί (αυτοί δηλαδή που μπορούν να επιβάλουν μόνοι τους το συμφέρον τους), το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις κάμερες: αυτοί που ευνοούνται από την απουσία τους είναι οι ισχυροί. Αυτοί που όταν η δράση τους καταγγέλεται έχουν μαρτυρία πιο «ισχυρή» από αυτού που τους καταγγέλει. Αυτοί που ξέρουν πως η μαρτυρία τους δεν θα έχει και τόση ισχύ μπροστά στην εικόνα. Αυτοί που προτιμούν να δρουν στο σκοτάδι γιατί στην πρώτη στραβή θα μπορούν να το περιγράψουν όπως θέλουν.

Για να το πω πιο απλά, αν σκεφτείτε ότι από τις δολοφονίες πολιτών από αμερικάνους αστυνομικούς μέχρι την κλωτσοπατινάδα στο κεφάλι του Ζακ και από την υπόθεση της ζαρτινιέρας μέχρι τις προχτεσινές σφαλιάρες στον ανήλικο, τίποτα δεν έχει βοηθήσει στο να λογοδοτήσουν οι πραγματικοί ένοχοι όσο οι κάμερες, θα καταλάβετε ποιοι και γιατί δεν τις θέλουν καθόλου. Θα καταλάβετε ποιοι τις φοβούνται και ποιοι πονηρά φωνάζουν εναντίον τους. Και μπράβο σας.