Κυριάκος Κυριάκος: «Ε, όχι και αντιδεξιός ο Τσίπρας!»

Έχει το πιο… περίεργο όνομα στην πολιτική σκηνή. Μετακινήθηκε από το ποδόσφαιρο στην πολιτική και από τον ΠΑΟΚ στο Κίνημα Αλλαγής ως η αιχμή μιας νέας γενιάς στελεχών. Και πιστεύει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του ΚΙΝΑΛ καθώς η οργή έχει υποχωρήσει, ο λαϊκισμός χάνει έδαφος και το κόμμα βρίσκεται σε στάδιο υπέρβασης των παρεξηγήσεων, επαναπατρίζοντας στελέχη που οφείλουν πολλά στην παράταξη.

Mε τον Κυριάκο Κυριάκο (τι όνομα και αυτό!) θα μπορούσα να συζητάω για ώρες. Για μέρες και νύχτες ολόκληρες, ίσως και για μια ζωή. Για μπάλα και για τον ΠΑΟΚ. Από εκεί τον γνώρισα. Όχι μόνο εγώ, αλλά και οι χιλιάδες Θεσσαλονικείς που τον ψήφισαν, αλλά έστειλαν την μπάλα στο δοκάρι και τον ίδιο εκτός Βουλής. Ο Κυριάκος ήταν τα τελευταία (πολλά) χρόνια υπεύθυνος Επικοινωνίας του ΠΑΟΚ και εισήγαγε καινοτομίες που σήμερα διδάσκονται στα σεμινάρια. Τη μέρα που η ομάδα έκανε το πρώτο νταμπλ της ιστορίας της, ο Κυριάκος ανακοίνωσε την αποχώρησή του και την κάθοδο στην πολιτική με το ΚΙΝΑΛ. Δεν εξελέγη για κάτι ψιλά, έφτιαξε βαλίτσες και κατέβηκε στην Αθήνα. Γραμματέας Επικοινωνίας του Κινήματος. Και αυτό μου προσφέρει μία σουρεαλιστική εμπειρία. Κάθομαι απέναντι στον Κυριάκο και βάζω τον ΠΑΟΚ στην άκρη. Συζητάμε πολιτικά. Προσέχω τον τρόπο με τον οποίο μιλάει, τον κώδικα που υιοθετεί. Είναι εξαιρετικά ακριβής και προσεκτικός στις λέξεις. Αυτό θα το κέρδισε από τη θητεία του στο ποδόσφαιρο όπου συχνά καλείσαι να πεις τα χειρότερα πράγματα με τον πιο κομψό τρόπο. Kατά τη γνώμη μου, το ποδόσφαιρο και η πολιτική μοιάζουν. «Καμία σχέση. Το ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο σκληρός χώρος» λέει ο Κυριάκος. Εντάξει, λοιπόν, ας το αφήσουμε στην άκρη.

Ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη;
Οι ρυθμοί. Η Αθήνα σε απορροφά, είναι σαν να βρίσκεσαι επάνω σε ένα διάδρομο γυμναστικής που ανεβάζει συνεχώς ταχύτητα. Αυτό μπορεί να σε εξαντλεί, αλλά σου δίνει και κίνητρο. Η Θεσσαλονίκη δεν λειτουργεί έτσι, δεν σε πιέζει, αλλά και δεν σου δίνει ρυθμό. Επίσης η Θεσσαλονίκη είναι μία ανελαστική πόλη που συχνά ταλαιπωρείται από εμμονές, οι οποίες, καμιά φορά, εξελίσσονται σε φανατισμό. Και τώρα, έτσι όπως μοιράζω τη ζωή μου ανάμεσα σε δύο πόλεις, διαπιστώνω ότι η Αθήνα σού χορηγεί το προνόμιο της ανωνυμίας. Σου επιτρέπει να χαθείς, να κρυφτείς, αν το θέλεις. Στη Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να γίνει αυτό…

Γιατί αφήσατε την πόλη και τον ΠΑΟΚ τη στιγμή της μεγάλης επιτυχίας;
Ακούγεται ελαφρώς παράλογο… Από φόβο και κούραση. Γιατί γνωρίζω πόσο εύκολα αποδομούνται άνθρωποι που μπορεί να δώσουν και τη ζωή τους για ένα σκοπό, αλλά σε ένα στραβό γύρισμα βρίσκονται στο στόχαστρο. Και κουράστηκα να κάνω το ίδιο, δεν είχε να πάω παραπάνω. Πρώτα αποφάσισα να φύγω από τον ΠΑΟΚ και μετά μου προέκυψε η πολιτική, ήταν αποτέλεσμα της απόφασής μου. 

Τι είναι η πολιτική για σας;
Η προσπάθεια, το καθήκον καλύτερα, να φέρνουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας σε κεντρικό επίπεδο. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου ο πατέρας μου άφησε τη δουλειά του για τις ιδέες του, όταν ήταν στο ΚΚΕ. Μπορεί πολιτικά να διαφωνούσα μαζί του, αλλά αναγνώριζα τη στάση του, την προσήλωση στις ιδέες του, ως προσόν.

Και γιατί με το Κίνημα Αλλαγής;
Επειδή θεωρώ τη συνέπεια ως το μεγαλύτερο εφόδιο ενός ανθρώπου. Πάντα ΠΑΣΟΚ ήμουν. Θα ντρεπόμουν να μπω στην πολιτική κάτω από άλλη κομματική σημαία. Το Κίνημα Αλλαγής παράγει ιδέες, δημιουργεί πολιτική.

Ναι, αλλά εμείς δεν τις μαθαίνουμε αυτές τις ιδέες, σωστά;
Σωστά. Είναι ο λαϊκισμός που έχει διαποτίσει σε μεγάλο βαθμό τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Σήμερα οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι το μνημόνιο που έφερε την κρίση. Και στην περίοδο της οργής, τα μέσα ενημέρωσης στάθηκαν γενναιόδωρα μπροστά στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι μία κατάσταση που δεν αντιστρέφεται εύκολα.

Αυτή τη στιγμή, πάντως, το Κίνημα Αλλαγής δυσκολεύεται να ρίξει το καλάμι του στη δεξαμενή των ψηφοφόρων. Το έδειξαν οι εκλογές, το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις.
Ναι, γιατί το πολιτικό κριτήριο του Έλληνα λειτουργεί κυρίως διπολικά, σε μία αντιπαράθεση που έχει στη βάση της το στοιχείο του διχασμού. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και όταν λαϊκίζει, συσπειρώνει ένα πολιτικό ακροατήριο που διακατέχεται από το αντιδεξιό σύνδρομο. Χρειαζόμαστε χρόνο για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Προσωπικά έχω την αίσθηση ότι η παρουσία του Μητσοτάκη φθίνει τα αντιδεξιά αντανακλαστικά μίας μερίδας ψηφοφόρων. Για αυτό και ο δικός μας στόχος είναι να κάνουμε δημιουργική αντιπολίτευση και να αναδείξουμε τις ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας που μπορούν να δώσουν λύσεις και να διευρύνουν ορίζοντες.

Συνεπώς αφήνετε το αντιδεξιό μέτωπο στον Τσίπρα;
Ποιος είναι αντιδεξιός; Ο Τσίπρας; Του Παυλόπουλου και του Καραμανλή; Σήμερα όταν τοποθετείσαι αντιδεξιά πρέπει να καταθέτεις προτάσεις με ιδεολογικό πρόσημο, αλλά σε ρεαλιστική βάση. Βλέπετε τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κάτι τέτοιο; Αλλωστε η σοσιαλδημοκρατία παραμένει ένα παραγωγικό εργαστήριο ιδεών. Σοσιαλιστής γίνεσαι από τις ιδέες σου. Δεξιός γίνεσαι από ιδιοσυγκρασία.

Ναι, αλλά, θεωρητικά τουλάχιστον, ιδεολογικά είστε κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ…
Εγώ προσωπικά έχω πρόβλημα να ταυτοποιήσω ιδεολογικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι Κεντροαριστερά και πάνε με τον Καμμένο; Τους βλέπω ως ένα ευκαιριακό μόρφωμα που καβάλησε το κύμα και προσπάθησε να ελέγξει, με κάθε τρόπο, τους φορείς εξουσίας.

Aπό την άλλη, το ΚΙΝΑΛ ελέγχεται ως ένα κόμμα που είναι πλέον προσωπικό. Το κόμμα της Φώφης… 
Εγώ έχω μια φρέσκια σχέση με το κόμμα, μόλις 7-8 μηνών. Είμαι μια επιλογή της Φώφης, η οποία ούτε με ήξερε, ούτε μου ζήτησε πιστοποιητικά εσωκομματικών φρονημάτων για να με αξιοποιήσει. Το ίδιο συμβαίνει και με μια δεκάδα νέων στελεχών της γενιάς μου που έχουν αναλάβει σημαντικές κομματικές θέσεις. Επίσης οι επιλογές συνεργατών μου ήταν από όλες τις εσωκομματικές τάσεις, απόφαση που υποστηρίχθηκε από την πρόεδρο. Μήπως τελικά δεν κάνει η Φώφη το κόμμα προσωπικό, αλλά έχει μικρύνει η δεξαμενή των «γενναίων» για μια δύσκολη μάχη;

Ο Βενιζέλος έπρεπε να φύγει;
Ο Βενιζέλος δεν έχει φύγει από την παράταξη. Και οι τρεις πρώην πρόεδροι είναι παρόντες. Η επιλογή που έκανε η Φώφη Γεννηματά για τον Βαγγέλη Βενιζέλο δεν μπορεί να αποτιμηθεί ακόμα. Έγινε, πάντως, σε μία περίοδο που η ηγεσία έκρινε ότι έπρεπε να ενισχύσει το λαϊκό προφίλ της παράταξης, ο Βενιζέλος έχει μεγάλο ακροατήριο στην κοινωνική ελίτ και το κόμμα ήθελε να προτάξει το λαϊκό του έρεισμα.

Θα του ζητήσετε να επιστρέψει; Η ερώτηση αφορά και την Άννα Διαμαντοπούλου και άλλους που έχουν απομακρυνθεί.
Είμαστε σε μία διαδικασία συναίνεσης και υπέρβασης των παρεξηγήσεων. Υπάρχει η διάθεση από κάποιους να ξεπληρώσουν το χρέος τους προς την παράταξη.

Η αυθόρμητη αντίδρασή μου στο άκουσμα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου ήταν ένα ζεστό χειροκρότημα

Πιστεύετε ότι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα είναι καλή πρόεδρος;
Ήμουν σίγουρος ότι ο κ. Μητσοτάκης θα έκανε μια ευρείας αποδοχής επιλογή. Στις επιλογές μικρού πολιτικού κόστους φοράει το κοστούμι του συναινετικού. Το έκανε και στην αυτονόητη ανάγκη της ψήφου των αποδήμων. Εμένα η επιλογή της αυτή μου μοιάζει άλλοθι απενοχοποίησης της σκληρά πολιτικής ατζέντας, ένα green wash του νεοφιλελευθερισμού στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Πέρα από αστερίσκους όμως, η αυθόρμητη αντίδρασή μου στο άκουσμα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου ήταν ένα ζεστό χειροκρότημα. Όσο άξια χρειάζεται, όσο προοδευτική είναι η καρδιά της χώρας, όσο συμπαθής και μετρημένη θα ήθελα να φαίνεται η πολιτική. Εύχομαι να γίνει η καλύτερη Πρόεδρος της ιστορίας.

Τι πρέπει να γίνει για να έχουμε, επιτέλους, ένα κανονικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου;
Να σταματήσει το αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ να γίνεται πηγή ανομίας. Δύο πράγματα μπορούν να γίνουν. Είτε η πολιτεία να δώσει όλα τα οργανωτικά στις ΠΑΕ και μετά αυτές, ως ανώνυμες εταιρείες, να το χειριστούν αναλαμβάνοντας και το σχετικό κόστος, είτε η πολιτεία να πάρει τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων. Μέση λύση δεν υπάρχει. 

Εσείς θα επιστρέφατε στο ποδόσφαιρο σε έναν πιο κεντρικό ρόλο;
Επειδή πάσχω από το σύνδρομο του σούπερ ήρωα, αν πίστευα ότι η παρουσία μου θα βοηθούσε να γίνει κάτι καλό, ναι, θα το έκανα.