Την περασμένη Δευτέρα έγινε γνωστό σε απάντηση που έδωσε σε ερώτηση μου ο Επίτροπος της ΕΕ Αλμούνια ότι τα δύο κυβερνητικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, δεν εξυπηρετούν κανονικά τα δάνειά τους. Η Νέα Δημοκρατία, διά του κ. Μουρούτη, στενού συνεργάτη του κ. Σαμαρά, επιχείρησε να ψελλίσει κάτι περί κανονικής εξυπηρέτησης, αλλά μετά όταν τους ζητήθηκε να δώσουν λεπτομέρειες σιώπησε αιδημόνως. Το ΠΑΣΟΚ προτίμησε να σιωπήσει εντελώς. Τα περισσότερα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν ανέφεραν καν το θέμα.
Γιατί να ασχοληθούν όμως; Τι σημασία έχουν 270 εκ. ψωροεκατομμύρια που θα κληθεί να πληρώσει ο φορολογούμενος! Ισοδυναμεί με ένα φόρο 100 ευρώ το μήνα σε πενήντα χιλιάδες π.χ. αυτοαπασχολούμενους για πέντε χρόνια. Μικροπράγματα, δηλαδή (εκτός αν είσαι ο αυτοαπασχολούμενος που τα πληρώνει). Έτσι λοιπόν κι εγώ που παρακολουθώ το θέμα από το 2011 (όταν το πρωτοάνοιξα με ερώτησή μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή), έχω αρχίσει να κάνω –όπως βλέπετε κι από τον τίτλο– την αυτοκριτική μου. Τι θέλω κι ανακατεύομαι; Υπάρχουν άλλωστε πάντα διαθέσιμοι και οι σύγχρονοι Κουτσόγιωργες, οι οποίοι θα αναφωνήσουν. «Δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε». Ή οι ακόμα αποτελεσματικότεροι οπαδοί του «μαζί τα φάγατε», που θα αναφωνήσουν. Εσείς δεν βγήκατε με τη Νέα Δημοκρατία το 2009. «Μαζί τα φάγατε»!
Βλέπω ταυτόχρονα και τη σιωπή της αντιπολίτευσης και αισθάνομαι ακόμα χειρότερα. Για να μην το σχολιάζουν οι σοφές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που επί παντός ομιλούν, κάτι θα ξέρουν καλύτερα.
Πρέπει όμως να σας εξομολογηθώ κάτι. Όπως μου έλεγαν και οι δικοί μου από όταν ήμουν μικρό παιδί («αυτό το πείσμα σου, βρε παιδάκι μου»), έχω ένα προσωπικό ελάττωμα. Είμαι υπερβολικά επίμονος. Θα συνεχίσω λοιπόν να μιλώ για το θέμα αυτό μέχρι να υπάρξουν απαντήσεις. Επαναλαμβάνω λοιπόν τις ερωτήσεις που Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ αρνούνται για την ώρα να απαντήσουν:
• Πόσα χρωστούν σήμερα στις τράπεζες (το 2012 είχαν χρέη άνω των 270 εκ. ευρώ);
• Πόσους τόκους πληρώνουν (με 8% που ήταν το παλαιό επιτόκιο της κρατικής Αγροτικής, που ήταν ο κύριος δανειστής, οι τόκοι μόνο πρέπει να ξεπερνούν τα 22-23 εκ. ευρώ, ενώ οι κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν και τα δύο κόμματα μαζί δεν ξεπερνά τα 9 εκ.);
• Πόσο κεφάλαιο επιστρέφουν ετησίως και πότε σκοπεύουν να αποπληρώσουν τα δάνεια αυτά;
• Τι εγγυήσεις έχουν προσφέρει για τα εν λόγω δάνεια;
• Πόσο αύξησαν το 2012 το δανεισμό τους (η ΝΔ ξέρουμε από τον ισολογισμό της ότι τον αύξησε κατά 15 εκ.) και γιατί το έκαναν όταν γνώριζαν ότι δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα παλιά δάνεια;
• Η τροπολογία που ψήφισαν το 2012 αμνήστευε τους τραπεζίτες αποποινικοποιώντας την «απιστία» για χορήγηση επισφαλών δανείων σε κόμματα;
Επίσης με την ευκαιρία ρωτώ και την Τράπεζα της Ελλάδος, τι προβλέπουν οι δικές της ελεγκτικές αρμοδιότητες για την χορήγηση επισφαλών δανείων από τράπεζες με γνώση της επισφάλειας από τους τραπεζίτες που κάνουν τις σχετικές χορηγήσεις;
Εκ των προτέρων ζητώ συγνώμη που ενοχλώ όλους αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους που είναι τόσο συνεπαρμένοι με την αποστολή της σωτηρίας της χώρας, ώστε τέτοια μικρά θέματα δεν τους απασχολούν. Οι φορολογούμενοι όμως που πωλούν τα σπίτια τους για να πληρώσουν φόρους ακινήτων, οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ που τους κάνουν ποινικές διώξεις διότι καθυστερούν εισφορές (που δεν έχουν να πληρώσουν), οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που μένουν απλήρωτοι γιατί το κράτος δεν εξοφλεί τις υποχρεώσεις που έχει προς τις επιχειρήσεις, έχουν άλλη άποψη περί της σωτηρίας της χώρας. Για λογαριασμό τους, λοιπόν, θα επιμείνω. Μέχρι να υπάρξουν απαντήσεις και να αποδοθούν ευθύνες.
