Στις 13 Φεβρουαρίου 1993, λίγο πριν τις 8 μ.μ, ο Γιάννης Ιωαννίδης έβγαλε το σακάκι του και το προσέφερε επιδεικτικά στον Σταύρο Τσανίδη. Το γεγονός δεν θα ελάμβανε ιστορικές διαστάσεις αν ο Τσανίδης ήταν μετρ εστιατορίου ή ιδιοκτήτης καθαριστηρίου. Όμως Τσανίδης ήταν διαιτητής μπάσκετ και το περιστατικό έλαβε χώρα στο παρκέ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, στο πλαίσιο αναμέτρησης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον ΠΑΟΚ. Έτσι συμβαίνουν αυτά. Ξαφνικά. Χωρίς σχέδιο και σκηνοθεσία. Κάθε μεγάλος άνδρας κάνει μια κίνηση, μια χειρονομία, που προσδίδει θεατρικότητα στην ιστορική προσωπικότητα. Ο Αλέξανδρος έκοψε το γόρδιο δεσμό. Ο Ιούλιος Καίσαρας διέβη τον Ρουβίκωνα. Ο Ιωαννίδης έδωσε το σακάκι του στον Τσανίδη. Είκοσι χρόνια μετά, τέτοιες μέρες πέρσι, οι δύο άνδρες συναντήθηκαν σε μία κοπή πίτας. Αυτή τη φορά ο Ιωαννίδης έδωσε στον Τσανίδη ένα κομμάτι βασιλόπιτα και μια τιμητική πλακέτα. Όσοι το είδαν δεν ρίγησαν, απλώς. Είχαν σπασμούς. Δεν ξέρω πώς πέρασε ο Τσανίδης αυτή την εικοσαετία. Πιθανότατα να έσερνε, σαν μπάλα δεμένη στο πόδι, την αγωνία για τα μούτρα που του κράταγε ο Ιωαννίδης.
Εν προκειμένω μας είναι αδιάφορο. Όλοι, όμως, γνωρίζουμε τι έκανε ο Ιωαννίδης αυτά τα χρόνια. Κέρδισε μερικούς εγχώριους τίτλους, αν και δεν ευτύχησε να επιτύχει καμία διεθνή διάκριση. Και μετά αποχώρησε από τον πάγκο για να πάρει θέση στην εξέδρα των επισήμων ως πολιτικός. Αν μη τι άλλο οι επιλογές που, διαχρονικά, κάνει η Α΄ Θεσσαλονίκης αποδεικνύουν ότι στη συγκεκριμένη περιφέρεια η σοφία του λαού εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν είναι, όμως, μόνο η ευστοχία των λαϊκών επιλογών. Είναι και η βούληση των πολιτικών ανδρών που μετουσιώνει τη συγκυρία σε ιστορία. Ο Γιάννης Ιωαννίδης θα είναι υποψήφιος για την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Και δεν ξέρεις πού να σταθείς πρώτα. Στην προδιάθεση των ψηφοφόρων ή στην επιλογή του Σαμαρά; Απ’ όπου και αν ξεκινήσεις, να το κάνεις με δέος και συστολή.
Για λόγους που αδυνατώ να κατανοήσω η, υποτίθεται, εξωστρεφής, μεταρρυθμιστική και εκσυγχρονιστική Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης είναι το πρόσωπο της νέας εποχής στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Θα μου πεις ότι την ίδια άποψη διατηρούσε και για τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, συνεπώς η επιλογή μεταφέρει κάποια ψήγματα προόδου. Άλλωστε από την έπαρση και τα χρυσαυγίτικα νεύματα του νεαρού Τζιτζικώστα, ασφαλέστερος θεωρείται ο Ιωαννίδης που είχε και την πολιτική ευθύνη του ΟΠΑΠ, συνεπώς τυγχάνει της απολύτου εμπιστοσύνης Σαμαρά. Όμως όταν τον βλέπεις ως κεντρική πρόταση συνειδητοποιείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Με την περιφέρεια, τη χώρα, μπορεί και με τον καθένα μας ξεχωριστά. Κανένας δεν ξέρει για ποιο λόγο ο Ιωαννίδης θεωρείται ικανός και, κυρίως, σύγχρονος περιφερειάρχης. Και εντάξει, ο Ιωαννίδης έχει τρέξει δέκα δύσκολα πρότζεκτ στη ζωή του. H Αγλαΐα Κυρίτση, που θα διεκδικήσει το Βόρειο Αιγαίο για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ, με τι προδιαγραφές θα κάτσει στην καρέκλα; Η γυναίκα είναι μία καλή δημοσιογράφος, σεμνή παρουσιάστρια που συνέδεσε το πρόσωπό της με τα «αντιστασιακά» δελτία έξω από την ΕΡΤ. Αυτό σίγουρα την καθιστά συμπαθητική. Όμως δεν είμαι σίγουρος αν την κάνει και ικανή να αναλάβει διοίκηση. Αδιάφορο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το έψαξαν ούτε για τον Καρυπίδη.
Ακόμα και ο λόγος για τον οποίο απέσυραν την υποστήριξή τους δεν έχει να κάνει με την επάρκειά του, αλλά με την απουσία πολιτικής ορθότητας στη δημόσια συμπεριφορά του. Ο τύπος ήταν ένα βήμα πριν μιλήσει για τους Ελ και τους Νεφελίμ. Αυτό δεν ενόχλησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε και στον Σείριο θα έσκιζαν το μνημόνιο. Όλα αυτά είναι εξοργιστικά για σας, αλλά εξόχως βολικά για τα κόμματα. Όσο πιο ανεπαρκής και άπειρος, απαίδευτος, είναι ο υποψήφιος, τόσο ισχυρότερος και ο δεσμός εξάρτησης με το κόμμα και τους μηχανισμούς. Επίσης η εκλογική βάση δεν δίνει, τελικά, μεγάλη σημασία σε αυτά. Θα ψηφίσει Αγλαΐα Κυρίτση επειδή την ξέρει από την τηλεόραση. Περίπου για τους ίδιους λόγους θα επιλέξει Ιωαννίδη. Ο κόσμος, μάλλον ο κοσμάκης, έχει αρκετά στο κεφάλι του. Εδώ του ζητάνε να ξέρει και τους ευρωβουλευτές. Θα βγει από τα ρούχα του και δεν υπάρχει ένας Τσανίδης να του τα δώσει.
20°
