Αποτελεί υψίστη υποκρισία όλων εκείνων, που ισχυρίζονται ότι η βία θα εκλείψει εάν στην εξουσία έρθει μία φιλολαϊκή, αριστερή ή επαναστατική κυβέρνηση.
Η πόλωση είναι στο ζενίθ και συντηρείται επιμελώς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο αυτό οι φανατικοί οπαδοί των αριστερίστικων οργανώσεων και των κομμάτων της Αριστεράς θέλουν να πιστεύουν ότι ένας αθώος πατέρας και δύο αθώα τέκνα κακοποιήθηκαν μέσα στο σπίτι τους στο Κουκάκι. Τους εξυπηρετεί μία τέτοια θεώρηση. Την έχουν ανάγκη, προκειμένου να τεκμηριώσουν τα συνθήματα, που καθημερινά εκτοξεύουν οι αρχηγοί τους: «Αναβίωσε το Κράτος της Δεξιάς», «Έτσι ήταν πάντα η Δεξιά», «η Δεξιά επανέφερε το αστυνομικό Κράτος» και πολλά άλλα, που ακούμε.
Όταν από ένα δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι (που ακόμη επιμένει να στηρίζει εντέχνως την προηγούμενη κυβέρνηση και πολλάκις να παραπληροφορεί) άκουσα ότι η αστυνομία εισέβαλε χωρίς την άδεια εισαγγελέως σε οικία και παραβίασε το οικογενειακό άσυλο, τους πίστεψα. Έως ότου πληροφορήθηκα και από επώνυμο γείτονα, μέσω fb, αλλά και από τον υπουργό και την Αστυνομία, ότι οι δύο νεαροί ήσαν στο κατειλημμένο κτήριο και πετούσαν δοχεία με μπογιές στους αστυνομικούς. Στη συνέχεια πέρασαν μέσω της ταράτσας στην πατρική οικία, οι αστυνομικοί παρουσία εισαγγελέως ζήτησαν να εισέλθουν στη διπλανή οικία και, παρά την άρνηση του ιδιοκτήτη, εκείνοι εισήλθαν. Δεν γνωρίζω εάν ο πατέρας προσπάθησε να πάρει το πιστόλι του αστυνομικού. Όμως, υπάρχει μαρτυρία ότι τα ρούχα των δύο νεαρών ήσαν λερωμένα με μπογιές που πέταγαν στους αστυνομικούς.
Οι πολίτες έδωσαν 40% στον Κυριάκο Μητσοτάκη για να διασφαλίσει, μεταξύ πολλών άλλων, την ασφάλεια των πολιτών και την προστασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Είναι σαφές ότι οι προσπάθειες προστασίας της περιουσίας των πανεπιστημίων και της έρευνας και διδασκαλίας, που διεξάγονται σε αυτά, και η ανακατάληψη των δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων, που έχουν παρανόμως καταληφθεί από τους αντιεξουσιαστές, δεν θα γίνουν με τον σταυρό και το θυμιατό.
Στις βόμβες μολότοφ, στις καταστροφές κτηρίων, στις πυρπολήσεις αυτοκινήτων και στις δολοφονίες πολιτών εμείς οι πολίτες αντιτάσσουμε τους πυλώνες της Δημοκρατίας: τη Δικαιοσύνη και τη μόνη νόμιμη βία: αυτήν της Εκτελεστικής Εξουσίας. Διότι αποτελεί υψίστη υποκρισία όλων εκείνων, που ισχυρίζονται ότι η βία θα εκλείψει εάν στην εξουσία έρθει μία φιλολαϊκή, αριστερή ή επαναστατική κυβέρνηση. Βιώσαμε την κρατική βία και στα χρόνια της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Διμοιρίες των ΜΑΤ σε καθημερινή βάση, που απέκλειαν την πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου, προληπτικές συλλήψεις πολιτών σε συγκεντρώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αστυνομική βία εναντίον συνταξιούχων. Στο σημείο αυτό θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ένα απόσπασμα από το πρόσφατο βιβλίο του Γιώργου Δερτιλή, ομότιμου καθηγητή του ΕΚΠΑ και καθηγητή της Ecoles des Hautes Etudes en Science Sociales de Paris, «Λερναίον Κράτος» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, στο οποίο αναφέρει στη σελίδα 145: «Ακόμη και με την επανάσταση, όμως, το κράτος δεν εξοντώνεται. Απλώς καταλαμβάνεται, προκειμένου να μεταλλαχθεί... Γιατί το κράτος έχει την αθανασία της Λερναίας Ύδρας. Τα παλιά κεφάλια πέφτουν, στη θέση τους φυτρώνουν νέα. Έστω και ριζικά αλλαγμένο, το κράτος παραμένει. Η επανάσταση ήταν απλώς ο καταλύτης της μεταβολής του. Άλλωστε καμμία επανάσταση δεν θα μπορούσε να καταργήσει το κράτος. Γιατί θα έπρεπε πρώτα να εξαφανίσει από προσώπου γης το ελιξήριο του κράτους, την βία. Και αυτό θα ήταν, ως φαίνεται, αντίθετο στην φύση του ανθρωπίνου είδους».
Ο ανωτέρω ισχυρισμός δεν βρίσκεται σε αντίθεση με αυτό, που μας είπε η Hannah Arendt στο δοκίμιό της «Περί βίας», όπου αναφέρει ότι «Δύναμη και βία είναι πράγματα αντίθετα. Όταν η μία επικρατεί απόλυτα, η άλλη απουσιάζει». Στην προκειμένη περίπτωση, δύναμη της Πολιτείας είναι το Κράτος Δικαίου και η ταχύτατη απονομή δικαιοσύνης. Όμως, στη χώρα μας το Κράτος Δικαίου έχει αδυνατίσει υπερβολικά τα πολλά τελευταία χρόνια. Τα παραδείγματα πολλά και αποστομωτικά. Ας θυμηθούμε, όμως, και τον Αριστοτέλη στα «Ηθικά Νικομάχεια»: «Οι πυλώνες της Δημοκρατίας είναι η Ηθική και η Δικαιοσύνη» και ας αναρωτηθούμε: πόσο ισχυροί είναι σήμερα οι δύο αυτοί πυλώνες;
Όμως, η διαφορά ημών από «εκείνους» είναι μία και θεμελιώδης. Η Ελληνική Δημοκρατία κατήργησε τη θανατική ποινή και θεώρησε υψίστη εγκληματική πράξη τη δολοφονία ανθρώπου (ακόμη και ζώων το 2013). Εκείνοι, ως φανατικοί εχθροί της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και των θεσμών της, καταργούν το ταμπού του φόνου και επαναφέρουν τη δολοφονία ανθρώπων, ως αυτοσκοπό. Ας θυμηθούμε τη δολοφονία τριών ανθρώπων και ενός αγέννητου στη Μαρφίν. Τότε που οι δολοφόνοι εμπόδιζαν την πυροσβεστική υπηρεσία να πλησιάσει για να σώσει τους φλεγόμενους ανθρώπους. Καθημερινά χρησιμοποιούν το φονικό όπλο της βόμβας μολότοφ, προκειμένου να κάψουν κτήρια, αυτοκίνητα και αστυνομικούς. Την ίδια ώρα, που οι αστυνομικοί χρησιμοποιούν εκτοξευτήρες νερού, βόμβες κρότου – λάμψης και δακρυγόνα για να τους απωθήσουν και όχι να τους δολοφονήσουν, εκείνοι προβαίνουν σε απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικών. Διότι η βόμβα μολότοφ έχει ένα στόχο: να περιλούσει με βενζίνη τον αστυνομικό και να του βάλει φωτιά, ώστε να καεί.
Υ.Γ. Στους «εκείνους» περιλαμβάνονται και όλοι αυτοί που αναφέρονται στους αστυνομικούς ως «Μπάτσοι – Γουρούνια – Δολοφόνοι», αλλά και σε όλους εκείνους (δημοσιογράφους και στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης) που διέδωσαν προχθές την ψευδή είδηση περί απουσίας εισαγγελικής αρχής την ώρα της εισόδου των αστυνομικών στην παρακείμενη της κατάληψης οικίας, στην οποία διέφυγαν οι δύο νεαροί καταληψίες που πετούσαν αντικείμενα στους αστυνομικούς με στόχο να τους τραυματίσουν.
7°
