Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού και τη θέση του ΚΚΕ.
Τελικά είναι πολύ πιθανόν οι Έλληνες που βρίσκονται στο εξωτερικό να μη διευκολυνθούν και τόσο πολύ στην προσπάθεια άσκησης του, αναγνωρισμένου, δικαιώματός τους να ψηφίζουν στις βουλευτικές εκλογές. Είναι δηλαδή πολύ πιθανόν να διευκολυνθούν μόνο όσοι μένουν σε πόλεις με προξενεία και οι υπόλοιποι θα πρέπει να περιμένουν μια άλλη βουλή, με πιο λίγους αριστερούς βουλευτές, που θα μπορεί να ψηφίσει κάτι καλύτερο.
Οι πρώτοι υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να διευκολύνουν την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν των Ελλήνων του εξωτερικού αρκεί αυτό να μην παίζει κανένα ρόλο στο αποτέλεσμα των εκλογών. Δεν έχουν πρόβλημα να ψηφίζουν οι ομογενείς αρκεί η ψήφος τους να μη μετράει καθώς, όπως είπε ο σύντροφος Κατρούγκαλος, «μπορεί η ψήφος αυτή να αλλοιώσει το αποτέλεσμα και εκεί που προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθει τελικά πρώτη η Νέα Δημοκρατία».
Για να είμαι ειλικρινής κάπως δυσκολεύτηκα να απορρίψω την πρόταση του συντρόφου σύμφωνα με την οποία οι ψήφοι των Ελλήνων που μπορεί να αλλάξουν το επιθυμητό αποτέλεσμα καλό είναι να μην υπολογίζονται, καθώς έχω κάνει ανάλογες σκέψεις για την Κρήτη κάποια βράδια εκλογών βλέποντας τον εκλογικό χάρτη. Αλλά, δυστυχώς, δεν είμαι κομμουνιστής όπως (κατα δήλωση του) ο σύντροφος Κατρούγκαλος και προτιμώ να μετράει η ψήφος όλων κι ας μην μου αρέσει αυτό που ψηφίζουν.
Ευτυχώς είναι κομμουνιστές οι σύντροφοι βουλευτές του ΚΚΕ, οι οποίοι ανέχονται να μετράει κανονικά η ψήφος των Ελλήνων του Εξωτερικού, αλλά να μπορούν να ψηφίζουν μόνο όσοι ζουν σε πόλεις που έχουν ελληνική πρεσβεία ή προξενείο και όσοι έχουν χρόνο και χρήμα να κάνουν εκατοντάδες χιλιόμετρα. Την επιστολική ψήφο, που θα τους διευκόλυνε όλους, την απορρίπτουν γιατί και οι παραχωρήσεις στη δημοκρατία έχουν τα όρια τους.
Κανονικά τα όρια στη δημοκρατία που βάζει το ΚΚΕ ή οποιοδήποτε κόμμα της αντιπολίτευσης, δεν θα είχαν σημασία, αλλά δυστυχώς για να διευκολυνθούν, έστω και λίγο, οι Έλληνες του εξωτερικού που θέλουν να ασκήσουν το δημοκρατικό τους δικαίωμα, χρειάζονται 200 ψήφοι και με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να λένε «αφού δεν μας ψηφίζετε μη σώσετε και ψηφίσετε», οι βουλευτές του ΚΚΕ είναι απολύτως απαραίτητοι τουλάχιστον για να μετράει η ψήφος όσων τελικά ψηφίσουν.
Είναι μεγάλη ειρωνία της τύχης που η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού εξαρτάται από τους βουλευτές ενός κόμματος που στόχο έχει την κατάργηση της ψήφου και των εκλογών γενικώς, αλλά αυτά έχει η δημοκρατία. Καμιά φορά δεσμεύεται και εξαρτάται από αυτούς που θέλουν να την καταλύσουν.
Σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν ξέρω πώς είναι καλύτερο να την αντιμετωπίσει κανείς. Όσοι λένε «από τα ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα, ας γίνει η αρχή και ας διευκολυνθεί η άσκηση του δικαιώματος για κάποιους και αργότερα θα δούμε και για τους υπόλοιπους» δίκιο μου φαίνεται να έχουν και ταυτόχρονα δεν μπορώ να διαφωνήσω με όσους λένε πως αυτό το σκεπτικό είναι υπεύθυνο που η Ελλάδα δεν έχει, ποτέ και πουθενά, τίποτα περισσότερο από μια Παναγιώταινα και συνεχώς η απόσταση της από τις άλλες χώρες της Δύσης μεγαλώνει.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα η Ελλάδα να μην είναι άξια για περισσότερα από την Παναγιώταινα. Υπάρχει η περίπτωση τόσα να μπορεί και τόσα να κάνει και κάθε προσπάθεια να μοιάσει με χώρα της Δύσης να είναι το ίδιο καταδικασμένη με την προσπάθεια ενός γαϊδάρου να πετάξει. Και μπράβο της.
