Την αλήθεια, λένε, δεν την μαθαίνεις από βιβλία. Εμένα την διαχρονική αλήθεια για την Ελληνική πολιτική μου την εκμυστηρεύτηκε ένας τοίχος. Ήταν φρεσκοσοβαντισμένος, ίσα-ίσα για να αναδεικνύει το σύνθημα: «Θάνατος στους Κακούς!» και από κάτω την υπογραφή: «Καλοί».
Την αλήθεια, λένε, δεν την μαθαίνεις από βιβλία. Εμένα την διαχρονική αλήθεια για την Ελληνική πολιτική μου την εκμυστηρεύτηκε ένας τοίχος. Ήταν φρεσκοσοβαντισμένος, ίσα-ίσα για να αναδεικνύει το σύνθημα: «Θάνατος στους Κακούς!» και από κάτω την υπογραφή: «Καλοί».
Είχα, τότε, χάσει το ραντεβού με τη μεταπολίτευση, ως τρόφιμος Ιδρύματος όπου θεωρούν ‘Παιδεία’ να κλείνουν εικοσάχρονους σε μια αίθουσα ώρες μόνους με λευκή κόλλα χαρτί προκειμένου να απαντήσουν ερωτήσεις του είδους «"Είναι αυτή ερώτηση;" Σχολιάστε.». Έτσι λοιπόν, ερμήνευσα και εγώ τον τοίχο όπως ήξερα και με είχαν μάθει, χρησιμοποιώντας την εκφώνηση: «"Θάνατος στους Κακούς! Καλοί" Σχολιάστε».
Και επομένως σχολιάζω:
1. Είναι περιττό στην Ελλάδα να προσδιορίζουμε ποιος είναι κακός και ποιος καλός. Το ξέρουμε όλοι από πριν. Αν δεν το γνωρίζεις ήδη, καλύτερα άστο. Η ιδιότητα του καλού δεν εξαρτάται από τι λες, τι πιστεύεις ή τι κάνεις. Είσαι καλός ή κακός από γεννησιμιού σου και ό,τι και να λες, αυτό δεν αλλάζει. Οι καλοί μπορούν να προτείνουν κακά πράγματα, χωρίς να γίνονται λιγότερο καλοί. Οι κακίες των κακών δεν εξαρτώνται από πράξεις ή επιλογές – τους γνωρίζουμε και τους διακρίνουμε καλά. Αν κάνουν κάτι καλό, αυτό είναι σίγουρα για να μας ξεγελάνε προκειμένου να συνεχίζουν τις κακίες ανενόχλητοι.
2. Πώς γίνεσαι καλός, αν δεν είσαι ήδη; Οπωσδήποτε όχι αν προτείνεις ή κάνεις κάτι καλό. Απλώς πρέπει να σε αποδεχτούν οι άλλοι καλοί και να σε ψηφίσουν στο δικό τους κλαμπ. Για να γίνεις δεκτός στο κλαμπ των καλών, σε προτείνουν κάποια μέλη και σε εγκρίνουν οι υπόλοιποι. Κάτι σαν την Ακαδημία Αθηνών ή το Drones Club στο Piccadilly. Η πρόσμειξη νεοφερμένων όμως δεν πρέπει να αραιώνει το πραγματικό DNA των καλών. Αυτό έχει προσδιοριστεί τελεσίδικα στα καφενεία της μεταπολίτευσης.
3. Καλά το κλαμπ των καλών. Ποιος, όμως, θα ήθελε να γίνει μέλος του κλαμπ του κακών; Εκεί η σοφία της Φυλής δίνει απάντηση χωρίς αποκλεισμούς. Το σύνθημα απευθύνεται σε όλους. Όσοι το διαβάζουν δεν αμφιβάλλουν ότι οι ίδιοι είναι οι πραγματικοί καλοί. Όμως χωρίζονται σε δύο ομάδες: τους καλούς Α (με το συμπλήρωμα κακούς Α) και τους καλούς Β (με το αντίστοιχο συμπλήρωμα κακών Β).
4. Επί δεκαετίες η πολιτική ανασυγκρότηση συνίσταται σε αλλαγές φρουράς καλών. Έφευγαν οι καλοί Α και έμπαιναν οι Β (με αντιμετάθεση κακών). Στην μέση βρίσκουμε δύο κατηγορίες: Μερικούς τυχερούς που ήταν με όλους και κάμποσους άτυχους που ήταν με τους άλλους. Αλλά έτσι και αλλιώς δεν πειράζει αφού όλοι, Α και Β, κάνανε τα ίδια πράγματα. (κατά τεκμήριο καλά). Οι υπόλοιποι (γνωστοί και ως ξενέρωτοι) δεν έχουν σημασία και γενικώς υπάρχουν για να ψηφίζουν και να χειροκροτούν.
5. Πρόσωπα και όχι πολιτικές. Παρέες και όχι επιλογές. Η πολιτική σοφία της μεταπολίτευσης.
6. (Επαλήθευση) Επί 26 χρόνια και 11 εκλογικές περιόδους ζούσαν αυτοί καλά (εναλλασσόμενοι Α και Β) και εμείς (όλοι και άλλοι) καλύτερα. ‘Η έτσι νομίζαμε. Κάποια στιγμή όμως τα καλά πράγματα παραήταν καλά και το απόθεμα καλών με original DNA στέρεψε. Χρειάζεται (λένε και οι δύο ομάδες καλών) ‘Πολιτική Ανανέωση’. Πώς όμως; Μα, με την δοκιμασμένη πολιτική σοφία, βεβαίως:
Οι 58 καλοί, με αποδεδειγμένα σωστό DNA, δεν φτάνουν. Αυτοί θα μας πούνε που κρύφτηκαν οι άλλοι καλοί (και ποιος είναι κακός). Αν, πάλι, ο αριθμός 58 μας πέφτει λίγο δεσμευτικός, υπάρχουν και άλλες μέθοδοι πολιτικών καλλιστείων. Μερικοί ανακαλύπτουν κρυμμένες αρετές για να αναβαπτίσουν παλιούς καλούς , άλλοι αρκούνται να φανερώνουν μειονεξίες για να χαρακτηρίσουν νέους κακούς. Πάντα βέβαια μέσα στο ίδιο οικοσύστημα – από την ίδια δοκιμασμένη γονιδιακή δεξαμενή.
Σε κάθε περίπτωση όμως κρατιόμαστε μακριά από κάθε συζήτηση που θα έδινε ένα νέο (μεταμνημονικό) τεστ DNA – όπως π.χ. για το τι χρειάζεται να κάνουμε μετά τις επόμενες εκλογές. Γιατί, όλοι γνωρίζουμε, βέβαια, τι θα έπρεπε να γίνει. Ξέρουμε επίσης ότι δεν πρέπει να το πούμε γιατί θα μας χαρακτηρίσουν (μαζί πια οι Α και οι Β, οι νέοι και οι παλιοί) και εμάς κακούς.
7. Άρα επιμένουμε να κρατάμε τις επιλογές κρυφό καμάρι, κλείνουμε το μάτι και συνεχίζουμε όπως πριν. Αν χρειαστούμε και κάτι σαν πρόγραμμα, έχουμε καιρό -θα το αποκτήσουμε. Στο μεταξύ, ας είναι καλά η Τρόικα και οι Ευρωπαίοι. Και προ παντός, να μην προκάνουν τίποτε άλλοι φερέλπιδες καλοί και παίξουν εκτός σεναρίου. Ελλοχεύει γαρ η απώλεια του ελέγχου της σούπας. Όπως έλεγε και ο Τοίχος: «Θάνατος στους κακούς"!" Καλοί». Ή αλλιώς, αν βρεις τους Ανανεωτές, τι την θες την Ανανέωση;
8. Στην ερώτηση «Είναι αυτή μια Ερώτηση;» μια απάντηση που βαθμολογήθηκε με άριστα ήταν «Αν αυτή είναι Ερώτηση, τότε Αυτή είναι απάντηση». Στην ΣΟΣ ερώτηση «Είναι αυτό ανανέωση;», τότε εγώ θα απαντούσα (που είναι σίγουρα μέσα, ότι και να γίνει): «Αν αυτοί είναι Ανανεωτές, τότε αυτό είναι Ανανέωση».
19°
