Πώς γίνεται να διαδηλώνεις κατά «αντεργατικών μέτρων που έρχονται» όταν έχει ψηφίσει πολλά «αντεργατικά μέτρα».
Οι πολίτες που κατέβηκαν την Τρίτη για να διαδηλώσουν ήταν πανθομολογουμένως λίγοι. Ίσως έφταιγε η βροχή, ίσως ο μικρός χρόνος ζωής της νέας κυβέρνησης, ίσως η αίσθηση πως μετά από 10 χρόνια κρίσης, 3μιση μνημόνια και αναρίθμητες πορείες η κοινωνία δεν αντέχει να ξαναπαίξει το ίδιο έργο. Ωστόσο, υπήρξαν στιγμιότυπα της πορείας που έγιναν viral. Αυτά με τον πρώην υπουργό Οικονομικών, τον πρώην υφυπουργό Εργασίας και άλλα στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που κατέβηκαν να διαδηλώσουν ενάντια στα «αντεργατικά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση». Επιστροφή στα χρόνια 2010-2014 θα έλεγε κανείς. Πλην όμως έχει προηγηθεί η τετραετία 2015- 2019 και το 1μιση μνημόνιο που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ποια είναι τα μέτρα που διαπραγματεύτηκε, ψήφισε και εφάρμοσε η κυβέρνηση τα στελέχη της οποίας διαδήλωσαν σήμερα «ενάντια σε αντεργατικές πολιτικές».
Το τρίτο μνημόνιο, λοιπόν, και οι εφαρμοστικοί νόμοι που ακολούθησαν με την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έφεραν για πρώτη φορά στην χώρα μας την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Με τη διάταξη, καταργήθηκε το δικαίωμα του εκάστοτε υπουργού Εργασίας να αποτρέπει τις ομαδικές απολύσεις ασκώντας βέτο. Μάλιστα, η προέγκριση της διαδικασίας αντικαταστάθηκε από τη γνωμοδότηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, η οποία μάλιστα «απλώς μπορεί να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο».
Επίσης η τρίτη αξιολόγηση του 2017 έφερε ριζοσπαστικές αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982. Μέχρι εκείνη τη στιγμή για να θεωρείται νόμιμη η λήψη απόφασης για απεργία απαιτείτο η παρουσία του 1/3 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Με τη διάταξη Αχτσιόγλου προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασιστεί απεργία θα πρέπει να συμμετέχει το 50+1% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα πρωτοβάθμια σωματεία. Έτσι η λήψη απόφασης για απεργία πλέον έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη υπόθεση. Ταυτόχρονα θεσπίστηκε ότι τα δικαστήρια θα αποφαίνονται με διαδικασίες fast track για το αν μια απεργία είναι νόμιμη ή όχι, ενώ επανήλθε μερικώς από το παράθυρο το lock out, το δικαίωμα δηλαδή ανταπεργίας του εργοδότη. Επίσης υπήρξαν αλλαγές επί τα χείρω για τους συνδικαλιστές στις άδειες που μπορούν να λαμβάνουν, ενώ έγινε πιο εύκολη η απόλυση ενός εκπροσώπου εργαζομένων. Χαρακτηριστική είναι η χθεσινή ανακοίνωση του αντιπροέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ όπου αναφέρει ότι ο Βρούτσης «συνεχίζει το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης και της κ. Αχτσιόγλου, η οποία καθιέρωσε για πρώτη φορά το 50% +1 για τη λήψη αποφάσεων από τις Γενικές Συνελεύσεις των συνδικάτων». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η ανακοίνωση του ΚΚΕ που ασκεί σφοδρότατη κριτική και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: «Η νέα επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας αποτελεί συνέχεια του νόμου Αχτσιόγλου, αφού στη διάταξη που προβλέπει το 50% συν ένα για τις συνελεύσεις των σωματείων, το σχέδιο Βρούτση, με πρόσχημα την ενίσχυση της δημοκρατίας, προσθέτει την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις αποφάσεις των συνδικάτων».
Πέρα όμως από τον περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων, στην τετραετία που προηγήθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μείωσε το ύψος του επιδόματος που δίνεται σε τρίτεκνους και πολύτεκνους εργαζόμενους γονείς, ενώ πλήγμα δέχθηκαν την τελευταία 4ετία και οι συντάξεις με 15 περικοπές σε επικουρικές, μερίσματα, χηρείας, κύριες- μέσω της αύξησης της εισφοράς υγείας, επιβολή ανώτατου πλαφόν, κατάργηση πρόωρων συντάξεων και φυσικά με την σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, του βοηθήματος, δηλαδή, των χαμηλοσυνταξιούχων.
Εν κατακλείδι, ας κάνουμε καλύτερα μία πορεία για την κλιματική αλλαγή.
Μια προσπάθεια να σκιαγραφηθεί η εικόνα της πλέον εύλογης και πιθανής απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, στην υποθετική περίπτωση κοινής ελληνο-τουρκικής προσφυγής σε αυτό
Κανείς δεν θα εκπλαγεί αν οι εποχιακοί πυροσβέστες που μπουκάραν στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας πάρουν μέρος στον επόμενο διαγωνισμό για τις προσλήψεις εποχιακών, προσληφθούν ή μονιμοποιηθούν
