Γιατί ενδιαφερόμαστε ακόμα για τα spread;Αφού πλέον υποτίθεται ότι βρήκαμε λεφτά από αλλού.
Γιατί έχουν φτάσει γύρω στις 600 κάτι μονάδες και, σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Χαρδαβέλλα, όταν αγγίξουν τις 666 θα ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος Βασιλιάς, θα χτυπήσει με το σπαθί του τη γη και θα αναβλύσει το πετρέλαιο που υπάρχει κάτω από όλη την Ελλάδα και το οποίο οι σκοτεινές δυνάμεις δεν μας αφήνουν τόσα χρόνια να ανακαλύψουμε.
Αίσχος! Ακόμα δεν ήρθε καλά-καλά το ΔΝΤκαι κατέβηκαν οι παράνομες διαφημιστικές πινακίδες από τους δρόμους; Τόσο εύκολα σκύβουμε το κεφάλι και αρχίζουμε να εφαρμόζουμε τους νόμους;
Μη φοβάσαι, δεν χάνουμε τόσο εύκολα την ταυτότητά μας. Η θυσία των πινακίδων ήταν μια πράξη αντίστασης. Διότι χωρίς πινακίδες με διαφημίσεις νυχτερινών κέντρων, αυτοκινήτων και τηλεοράσεων plasma, ο κατακτητής δεν θα έχει κανένα στοιχείο για το πού διοχετεύονται τα ελεύθερα χρήματα που δεν δηλώνονται στην εφορία και θα νομίζει ότι κάνουμε ό,τι μας λέει.
Θέλω διακαώς να συμμετάσχω στην καμπάνια «Βαστάτε Έλληνες» που ξεκίνησε ο οπλαρχηγός Αυτιάς, αλλά μήπως ξέρετε εσείς τι ακριβώς πρέπει να «βαστήξω»;
Το τηλεκοντρόλ. Και να το «βαστήξεις γερά» ώστε να μην αφήσεις κανέναν να το πάρει και να αλλάξει το κανάλι που εμφανίζεται η νέα Σοφία Βέμπο της αντίστασης: Η Ρούλα.
Μην ειρωνεύεστε!Η Ρούλα, τώρα που τη χρειάστηκε πραγματικά η χώρα, βγήκε με αυτοθυσία να προσφέρει παρηγοριά. Αυτό δεν σας κάνει να σκεφτείτε πόσο ανάγκη την έχει ο ταπεινωμένος ελληνικός λαός;
Μα δεν ειρωνεύομαι! Μόνο μια γνήσια ελληνοπούλα θα έβαζε την πατρίδα πάνω από τον εαυτό της και δεν θα υπολόγιζε ούτε το προγούλι της ούτε τίποτα, μπροστά στην ανάγκη να αναπτερώσει το ηθικό όλων μας. Γιατί στα «πέτρινα χρόνια» των Νομισματικών Ταμείων χρειάζεσαι, όσο ποτέ άλλοτε, κάποιον να σου θυμίζει ότι κάποτε αρκούσε να τσιρίζεις μερικά «καλέεεεεε» για να κερδίσεις το χειροκρότημα και να γίνεις ζωντανός μύθος. Άσε που λόγω εμφάνισης, παραπέμπει υποσυνείδητα στα «χρυσά χρόνια» του Ανδρέα Παπανδρέου γιατί εμφανισιακά μοιάζει σαν κλώνος της Δήμητρας Λιάνη και της Ρίτας Σακελλαρίου.
Πώς καταφέρνουν όλοι και παίρνουν αμέσως το αιφνιδιασμένο «δεν-είχα-καταλάβει-τίποτα-και-πέφτω-από-τα-σύννεφα» ύφος κάθε φορά που ένα τηλεμοντέλο συλλαμβάνεται να κάνει βίζιτες;
Μα εκπλήσσονται όντως. Γιατί όταν τη βλέπουν να χαϊδεύεται σε τζακούζι, να σκύβει ναζιάρικα φορώντας string και να γλείφει όλο νόημα ποτήρια σαμπάνιας, δεν υποψιάζονται ότι πρόκειται για διαφήμιση telemarketing, αφού λείπει από κάτω το τηλέφωνο παραγγελιών. Άσε που μπερδεύονται γιατί όταν ακούν τη λέξη «βίζιτα» εκείνοι νομίζουν ότι γράφεται «βύζιτα» (με «ύψιλον» από το «βυζί») και τους φαίνεται απολύτως φυσικό.
Τελικά, γιατί δεν κάνουμε ένα δημοψήφισμα; Να δείξουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι το κοινό ψήφισε να αποχωρήσουν από το παιχνίδι!
Γιατί αποκαλύφθηκε ένα σκάνδαλο με την ελληνική εταιρεία που είχε αναλάβει το televoting. Και δεν εμπιστευόμαστε να το αναθέσουμε σε κάποια ξένη που δεν ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφια της.
Γιατί το ΕΣΡ κάλεσε σε απολογία την εκπομπή που φιλοξένησε την τρανσέξουαλ πρωταγωνίστρια της ταινίας «Στρέλλα»; Αφού δεν έκανε τίποτα προκλητικό.
Αυτό είναι και το προκλητικό. Αν δεν κάνει ένα drag show παριστάνοντας τη Βλαχοπούλου ή, έστω, αν δεν μιλήσει για το «δράμα με τον πατέρα της που την έσπρωξε στο λάθος δρόμο», τα παιδιά κινδυνεύουν να νομίσουν ότι οι «τρανσέξουαλ» είναι κανονικοί άνθρωποι και όχι Τζούλιες. Με αποτέλεσμα να παρασυρθούν και να τις πάρουν σοβαρά, αντί να γελάσουν όπως είναι το σωστό.
Συγνώμη, αλλά ακούγοντας το διάγγελμα της Τζούλιας δεν βρήκα καμία διαφορά με αυτά που λένε σοβαρά στις πολιτικές εκπομπές. Προς τι λοιπόν τέτοια αγανάκτηση;
Μα ακριβώς γι’ αυτό!
Με ποιο δικαίωμα διατάζουν «εμπρός βήμα ταχύ» στο τραγουδάκι «Ο Μάιος μας έφτασε»; Ακόμα και στις εργατικές γιορτές πάνε να επιβάλουν πια την εντατικοποίηση;
Μα όχι, πρόκειται για γνωστό λάθος: Το ποιηματάκι λέει «εμπρός βήματα “Χι”», διότι προτρέπει τις γυναίκες να περπατάνε με τόσο προκλητικό τρόπο που να χρειάζεται να μπει η προειδοποίηση «Χι» του ακατάλληλου. Ώστε να τις ακολουθήσουμε για να «τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή» (για τα περαιτέρω). Στην πραγματικότητα δηλαδή, είναι ένα ποιηματάκι κατά της υπογεννητικότητας.
4°
