Με συγκίνηση χαιρετίζω τις αρνητικές αντιδράσεις στην πρόταση του Γεωργίου του Ανδρέα του Παπανδρέου για την αποποινικοποίηση των μαλακών ναρκωτικών η οποία έγινε με αφορμή την αποποινικοποίηση όχι απλώς της χρήσης αλλά και της διάθεσης μαριχουάνας, που ψηφίστηκε από την κατάπτυστη βουλή της Ουρουγουάης.
Είναι, νομίζω, κοινή πεποίθηση πως οι απόψεις για αποποινικοποίηση της χρήσης και της εμπορίας των ναρκωτικών ουσιών δεν είναι απλώς και μόνο μια πρόκληση στα χρηστά μας ήθη. Είναι μια βαθιά αντεργατική και άρα αντιλαϊκή θέση, καθώς σημαίνει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας από τις συμμορίες του υποκόσμου οι οποίες θα χάσουν την πιο μεγάλη πηγή εσόδων τους με καταστροφικά για την οικονομία αποτελέσματα. Θα μπορούσα να πω και για τις θέσεις εργασίας όσων ασχολούνται με τη δίωξη και την καταστολή, αλλά νομίζω πως είναι περιττό, καθώς πολύ συχνά αυτές εντάσσονται στην προηγούμενη κατηγορία.
Ο Willie Nelson σε δύο φωτογραφίες που τις χωρίζουν μόλις 46 χρόνια. Ακόμα και σ’ αυτό το μικρό διάστημα οι καταστροφικές επιπτώσεις της χρήσης μαριχουάνας είναι εμφανείς.
Νομίζω πως όλοι οι ευσυνείδητοι πολίτες τούτης δω της πολύπαθης χώρας πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στα νεοταξίτικα σχέδια αυτών οι οποίοι δεν αρκούνται στους καθημερινούς ψεκασμούς, αλλά θέλουν να κάνουν εμάς, τα παιδιά και ίσως και τα κατοικίδιά μας, χρήστες ναρκωτικών. Και να μη σταματήσουμε εκεί. Πιστεύω ακράδαντα πως πρέπει να πάμε ένα βήμα πιο πέρα και να ζητήσουμε και την απαγόρευση της διάθεσης και της χρήσης αλκοόλ. Πολλοί μπορεί να ξινίζετε να μούτρα σας, αλλά όλοι αναγνωρίζετε το κακό που κάνει στην υγεία η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, το πρόβλημα του αλκοολισμού, τους θανάτους και τους τραυματισμούς που προκαλούν οι συμπολίτες μας που οδηγούν μεθυσμένοι και τέλος το κακό που προκαλούν τα γουρούν... ζητώ συγνώμη... οι συμπολίτες μας που σαπίζουν στο ξύλο γυναίκα, παιδιά και ό,τι άλλο βρεθεί στο δρόμο τους για να γιορτάσουν το μεθύσι τους.
Προφανώς ο αγώνας μας δεν πρέπει να σταματήσει ούτε στο αλκοόλ. Νομίζω πως χρέος της πολιτείας είναι να απαγορεύσει εντελώς και το τσιγάρο, που είναι το ναρκωτικό εισόδου στο χασίς, που είναι το ναρκωτικό εισόδου στα πιο βαριά ναρκωτικά. Επίσης, πρέπει να απαγορεύσει όλες τις λιπαρές τροφές που για τόσους θανάτους είναι υπεύθυνες. Για τη ζάχαρη δεν χρειάζεται να τα πω. Τα ξέρετε. Ακόμα, πρέπει οπωσδήποτε να απαγορευτούν ποδήλατα και μηχανάκια που όλοι ξέρουμε πόσο επικίνδυνα είναι για τους αναβάτες τους. Τα αυτοκίνητα πρέπει να αποκτήσουν κόφτη, όταν η ταχήτυτα ξεπερνά τα 50 χλμ. την ώρα. Πρέπει να απαγορευτούν τα εξτρίμ τα σπορ που τόσα θύματα έχουν και μάλλον –τώρα που το σκέφτομαι– καλύτερο είναι να απαγορευτούν όλα τα σπορ καθώς, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλα είναι επικίνδυνα και σε αρκετές περιπτώσεις παρασύρουν τους νέους στον εφιάλτη του πρωταθλητισμού και των αναβολικών.
Για να μην τα πολυλογώ, τα ναρκωτικά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου κι αν πραγματικά θέλουμε ένα κράτος που να προστατεύει τους πολίτες από τον εαυτό τους θα πρέπει να αγωνιστούμε με κάθε μέσο για την απαγόρευση όλων των ουσιών, δραστηριοτήτων και αντικειμένων που θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των κατοίκων αυτής της χώρας.
Αθλητισμός: Just say NO
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να υψώσω τη σφιγμένη μου αριστερή γροθιά προκειμένου να τιμήσω τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Τσουκαλά, Τσακαλώτο και Σταθάκη, οι οποίοι επιβεβαιώνουν μια αλήθεια τόσο παλιά όσο και ο Κάρολος ο Μαρξ. Ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα τόσο απωθητικό, όσο ελκυστικά είναι τα οφέλη του. Και σε διάφορους πονηρούς, εχθρούς του λαϊκού του κινήματος, που ελπίζουν πως αποκαλύψεις όπως αυτές για το πόθεν έσχες των τριών συντρόφων θα κλονίσουν την πίστη στο δίκαιο αγώνα και στις αιώνιες αλήθειες που συμβολίζει η Παντιέρα η Ρόσα, θα πω το εξής: Καλό είναι να μην ξεχνούν αυτοί οι αντιδραστικοί πως το κυρίαρχο αίτημα των δυνάμεων της ανατροπής είναι η επιστροφή της ευμάρειας που αποκτήσαμε χάρη στα εργαλεία του καπιταλισμού και του χρηματοπιστωτικού συστήματος και μπράβο μας.
Εμπρός για έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο χαρτοφυλάκιο
Να τελειώσω με ένα μήνυμα συμπαράστασης στον αγωνιστή που διώκεται επειδή θέλησε να ζήσει ελεύθερος, μακριά από τις συμβάσεις και τις επιταγές του συστήματος. Μιλάω φυσικά για τον Μιχάλη τον Λιάπη ο οποίος παραβίασε ένα στοπ, οδηγώντας ένα SUV με πλαστές πινακίδες, χωρίς ασφάλιση και πληρωμένα τέλη κυκλοφορίας, καταφέρνοντας έτσι να γίνει σύμβολο του αντισυστημικού αγώνα. Ο Έλληνας Heisenberg, όπως ήταν αναμενόμενο, από τις πρώτες ώρες της σύλληψής του έχει διασυρθεί από τα συστημικά μέσα της μαζικής της ενημέρωσης τα οποία έφτασαν στο σημείο να πουν πως κατά την προσαγωγή του κρατούσε μπουφάν προκειμένου να κρύψει τις χειροπέδες που του έδεναν τα χέρια, ενώ όλοι καταλαβαίνουμε πως το κρατούσε για να κρύψει τη στύση που του προκάλεσε η παραβίαση του νόμου και μπράβο του.
Από τη σελίδα του face του book της ραδιοφωνικής μου εκπομπής «Ό,τι να ’ναι - ΣΚΑΙ 100,3»
«Όσα είπαν στους θαμώνες του μουσείου προφανώς και αξιολογούνται. Όμως η χώρα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, ούτε στο 1993, ούτε στο 2012, ούτε φυσικά στο 2008»
25°
