Τα tweets του Forrest Gump 462

Η ΕΠΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Quiz: Μπορεί να υπάρξει κάτι πιο αστείο από τη συγκεκριμένη φωτογραφία;

Απάντηση: Ναι. Η δικαιολογία μέσω twitter, που την ακολούθησε.

Ο νεοφώτιστος βουλευτής της ΝΔ Ανδρέας Ψυχάρης αποφασίζει να ενδώσει στον πειρασμό ενός «selfie», όπως αποκαλούνται πλέον και επισήμως οι αυτοφωτογραφίσεις που συνήθως κοινοποιούνται στα social media. Δεν είναι και τόσο κακό: Βρίσκεται στην ολομέλεια κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό, τα πράγματα για τη ΝΔ έχουν πάει καλά και τι πιο ανθρώπινο (καλά, ας μην υπερβάλλουμε...) από το να θέλει να μοιραστεί με τους followers του στο twitter ή/και στο Facebook την ευφορία του για άλλη μια κοινοβουλευτική νίκη του κόμματός του. Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι κάνει στενή παρέα με τον Άδωνι και είναι αναμενόμενο να έχει μυηθεί και αυτός στη γοητεία της αμεσότητας των social media. Στο κάτω-κάτω δεν είναι όλοι οι followers του πανεπιστημίου, που λέει ο λόγος. Κάποιοι μασάνε με αυτού του είδους τους πανηγυρισμούς, στο στιλ «Oh yeah, είμαστε winners!» με τον αντίχειρα σηκωμένο, όπως έκανε ο Borat. Και άμα είσαι πολιτικός και εξαρτάσαι και από αυτούς, κάτι πρέπει να τους δώσεις να χαίρονται. Η μόνη ατυχία είναι ότι ο Μενέλαος Μυρίλλας, του πρακτορείου Fosphotos, ήταν εκεί και απαθανάτισε τη στιγμή.

Οπότε, προς τι η ενοχή που ξεπηδάει από το tweet που ακολούθησε το –επίσης λογικό– κράξιμο, μόλις κυκλοφόρησε η συγκεκριμένη πόζα; Γιατί ο νοήμων βουλευτής, αντί να αυτοσαρκαστεί ειλικρινά, προτίμησε να μας πείσει ότι εκτελούσε χρέη φωτορεπόρτερ, που ήθελε να φωτογραφίσει τα άδεια έδρανα της Χρυσής Αυγής; (Σημείωση: Όντως στο timeline του εμφανίζεται μια τέτοια φωτογραφία με άδεια έδρανα, αλλά, come on…). Δηλαδή, στην κοσμοθεωρία του Ανδρέα Ψυχάρη, είναι προτιμότερο να πιστέψουμε ότι όταν φωτογραφίζει (και καλά...) άδεια έδρανα, παίρνει το ύφος του Zoolander και σηκώνει «τυχαία» τον αντίχειρα, ενώ με το άλλο χέρι απομακρύνει όσο περισσότερο μπορεί το iPhone 5s από το πρόσωπό του; Τόσο μοιραίο θα ήταν για το προφίλ του, αν παραδεχόταν ότι έκανε κάτι, σε τελική ανάλυση, ανθρώπινο, κάτι που έχουμε κάνει όλοι μας; Δηλαδή, είναι προτιμότερο να μας πετάξει στα μούτρα μια δικαιολογία που δείχνει ότι μας θεωρεί ηλίθιους;

Είναι απλά μαθηματικά: Αν οι άχρηστοι οργανισμοί και φορείς του Δημοσίου κοστίζουν κάθε χρόνο 80 εκ. με την πώληση του Αστέρα, μπορούν να διατηρηθούν για 5 ολόκληρα χρόνια ακόμα!

● Ναι. Αφενός είναι αρχοντιά και κιμπαριά να τα τρως σε κάτι τόσο περιττό, αντί να τρέχεις σαν το γερο-λαδά να καλύψεις μίζερες τρύπες. Κάτι σαν το «εγώ πληρώνω τον Οργανισμό Αποξήρανσης της Κωπαΐδας που Αγαπώ».

● Αλλά, αφετέρου, το να διατηρείς τους οργανισμούς και τους φορείς απείραχτους, βοηθάει και σε κάτι άλλο: Για τα επόμενα 5 χρόνια, κάθε φορά που τα πράγματα στριμώχνονται, θα μπορείς να ανακοινώνεις το κλείσιμό τους για λόγους οικονομίας!

Λογικό να καταλήξει σε Ινδό επιχειρηματία, η θαλαμηγός του ζεύγους Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου. Με τόση γιόγκα που έχει δει στα deck του, δεν θα καταλάβει καν τη διαφορά...

Το τραγικό δεν είναι ότι οι (και καλά...) υπερήφανοι ιδεολόγοι Χρυσαυγίτες που μας τα ζαλίζουν κάθε τόσο με την «τιμή», χρησιμοποιούν τις απόκριες ως θλιβερή δικαιολογία για τις μεταμφιέσεις τους.

● Το πραγματικά θλιβερό είναι ότι ξέρουν πως αυτές οι δικαιολογίες είναι πολύ πιθανό να πείσουν κάποιους από τους υποστηρικτές τους στα σοβαρά.

Άσχετο, αλλά αυτή στη διαφήμιση που τραγουδάει «... με jumbo στολίδια και τζάκι αναμμένο / Άγιε Βασίλη, σε περιμένω...», από πού ακριβώς περιμένει να μπει ο Άγιος Βασίλης για να μην πάθει εγκαύματα πρώτου βαθμού;

Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...

«Κουβερέκλα»:

Η ελεύθερη καρέκλα σε ένα τραπέζι εστιατορίου που χρησιμοποιείται για να ακουμπήσεις επάνω της το ψωμί, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για τα υπόλοιπα πιάτα.

Απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας

Υπεύθυνος  επικοινωνίας του βουλευτή Μιχάλη Ταμήλου

Η (πραγματική) απορία της εβδομάδας

Δηλαδή, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «έχει σχέδιο απαξίωσης των Πανεπιστημίων (ή του ασφαλιστικού... ή...) είναι σίγουρη ότι δεν την κολακεύει, αφού δείχνει να τη θεωρεί ικανή να εκπονήσει έστω ένα υποτυπώδες σχέδιο;

Η Μετάφραση της Εβδομάδας

Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου (Εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ): «Μακάρι να φτάναμε στο μικρό δαχτυλάκι του Ευάγγελου Αβέρωφ και θα ήταν πολύ καλύτερα...»

«Μετάφραση»: Όσο επείγουσα και σοβαρή κι αν είναι μια συζήτηση, εμείς που πολιτευόμαστε στην Ήπειρο και φωτογραφιζόμαστε υπερήφανοι με τους Τέως, δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε την ευκαιρία να μνημονεύουμε τον Αβέρωφ, γιατί αυτός συμβολίζει για εμάς τη δύναμη του «Αύριο» που λέει και ο Σαμαράς.

Η Αλαβανοποίηση του Λαφαζάνη

Η διαδικασία εξομοίωσης μιας τάσης με ένα ολόκληρο κόμμα. Μόλις ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ανακαλύψει ότι εκείνα που τον συνδέουν με τον Αλέκο Αλαβάνο και το «Σχέδιο Β», το κόμμα που έχει ως σημαία του την επιστροφή στη δραχμή, η ταύτιση θα αρχίσει να γίνεται πιο εμφανής.