Μακάριος Λαζαρίδης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έπνιξε την πραγματική οικονομία»

Αποτέλεσε για χρόνια το δεξί χέρι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Γνωρίστηκαν όταν ήταν ακόμα έφηβοι και οι δύο. Ο πρόεδρος της ΝΔ τον εμπιστεύτηκε για όλες τις δύσκολες αποστολές και πάντα τον είχε στο πλάι του. Οι δημοσιογράφοι βασιζόμασταν πάντα πάνω στον Μακάριο Λαζαρίδη, διότι είναι ειλικρινής σε όσα λέει και ο λόγος του αποτελεί συμβόλαιο. Όπως μου λέει, «έλεγα πάντοτε στον πρόεδρο, ακόμη και τότε που πολλοί λίγοι πιστεύαμε πως θα γίνει πρόεδρος, ότι, όταν αναλάβει την αρχηγία της παράταξης το μόνο που θέλω από εκείνον είναι να γίνω υποψήφιος βουλευτής στην Καβάλα». Του ζητήσαμε να μας εξηγήσει το γιατί... 

Ποιες είναι οι πρώτες προτεραιότητες μιας κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας στην οικονομία;
Βασικός στόχος μας είναι η ισχυρή ανάπτυξη για αυτοδύναμη Ελλάδα. Είναι η δημιουργία νέων και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας. Για τον σκοπό αυτό θα βάλουμε σε εφαρμογή τέσσερις άξονες πολιτικών: Πρώτον: Άμεση μείωση των φόρων και θεσμοθέτηση πρόσθετων κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων. Κι αυτό θα γίνει με ένα από τα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Δεύτερον: Άμεσο χτύπημα της γραφειοκρατίας με καθιέρωση της ηλεκτρονικής υπογραφής, κλειστές προθεσμίες για τις αδειοδοτήσεις επενδύσεων, γρήγορη εκδίκαση υποθέσεων που σχετίζονται με τις επενδύσεις σε ειδικά τμήματα δικαστηρίων. Τρίτον: Άμεση ενίσχυση της ρευστότητας. Και αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας μας που όχι μόνο θα βοηθήσει στην περαιτέρω μείωση των επιτοκίων δανεισμού των ελληνικών ομολόγων, αλλά και στη συνεπακόλουθη μείωση του κόστους δανεισμού των ελληνικών επιχειρήσεων. Με αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων», αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου στους ιδιώτες, αλλά και πλήρη αξιοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Τέταρτον: Αλλαγή της νοοτροπίας που χαρακτηρίζει το κράτος απέναντι στις επενδύσεις. Δεν μπορεί στον 21ο αιώνα να «ανακαλύπτεται» ξαφνικά ένα δάσος μέσα σε μία έκταση του Ελληνικού, που για 60 χρόνια ήταν αεροδρόμιο. Ούτε, βεβαίως, να κηρύσσεται αρχαιολογικός χώρος ολόκληρος ο Πειραιάς, όταν είναι έτοιμος να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου. 

Επίσης εδώ και μήνες σέρνεται μία παραφιλολογία ότι η Νέα Δημοκρατία θα προχωρήσει σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κάτι που όμως διαψεύδει το κόμμα. Λέτε κατηγορηματικά ότι δεν θα γίνουν απολύσεις; Κι αν δεν γίνουν πώς θα ξεχωρίσει ο καλός από τον κακό δημόσιο υπάλληλο;
Το θράσος, η απόπειρα διαστρέβλωσης, η κινδυνολογία από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ξεπερνούν κάθε όριο. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Δεν θα τα καταφέρουν όμως. Οι Έλληνες δεν τους πιστεύουν πια. Το είπαμε άλλωστε ρητά και κατηγορηματικά. Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων δεν πρόκειται να γίνουν. Παραμύθια με φαντασιακούς δράκους δεν έχουν πέραση. Ας μην εκτίθενται, λοιπόν. Τους διαψεύδει και θα τους διαψεύσουμε στην πράξη.

Εάν όπως λέει η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε θεσμική εκτροπή, παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη, κλείνει το μάτι στην τρομοκρατία, καταστρέφει την Παιδεία και οδηγεί την οικονομία στα βράχια, πώς εξηγείτε ότι ήταν η μόνη μνημονιακή κυβέρνηση που εξάντλησε την 4ετία και διατηρεί ένα ποσοστό πέριξ του 20%;
Πράγματι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη που επέβαλε και εφάρμοσε ένα Μνημόνιο. Το έκανε μάλιστα την ώρα που η χώρα πήγαινε να σταθεί στα πόδια της. Εξαπέλυε επιθέσεις εναντίον της Δικαιοσύνης, όταν δεν της άρεσαν οι αποφάσεις της, και προσπάθησε να στήσει παραδικαστικό κύκλωμα για να σπιλώσει πολιτικούς αντιπάλους της. Έπνιξε την πραγματική οικονομία με 39 φόρους και αλλεπάλληλες αυξήσεις εισφορών. Ενθάρρυνε με την ανοχή της την ανομία. Προσπάθησε ταυτόχρονα να φανατίσει, να πολώσει και να διχάσει. Κινήθηκε και κινείται με γνώμονα τον λαϊκισμό. Αγνόησε τη βούληση των Ελλήνων και επέβαλε με προσκυνημένους αποστάτες την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα είναι η ώρα του λογαριασμού. Πήρε το ειδοποιητήριο στις 26 Μαΐου και δεν το άντεξε. Αναγκάστηκε ουσιαστικά να παραιτηθεί. Και από την ώρα εκείνη άρχισε να καταρρέει. Το πού τελικά θα σταθεί θα το αποφασίσουν οι Έλληνες στις 7 Ιουλίου.

Τώρα πλέον που κυρώθηκε η Συμφωνία των Πρεσπών τι περιθώρια θα έχει η Νέα Δημοκρατία να αλλάξει κάτι αν σχηματίσει κυβέρνηση και τι προτίθεται να κάνει;
Πρωτ' απ’ όλα, και θα το πω όπως το είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η παρακαταθήκη της Μακεδονίας είναι ελληνική και είναι αδιαπραγμάτευτη. Θα το πω και όπως το είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ότι η Ιστορία δεν διαγράφεται και δεν παραγράφεται. Έχουμε αναλάβει τη δέσμευση να αναδείξουμε την πραγματική Μακεδονία, την παρακαταθήκη των αιώνων που είναι αποκλειστικά και μόνο ελληνική. Έχουμε δεσμευτεί να προστατέψουμε τα μακεδονικά προϊόντα μας, αλλά και να κρατήσουμε αλώβητο το δικαίωμα βέτο στην ενταξιακή πορεία των γειτόνων μας. Και κάτι ακόμα: Εμείς οι Μακεδόνες δεν πρόκειται να πούμε ποτέ Μακεδόνες τους Σλάβους.

Ήσασταν επί χρόνια ο στενότερος συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, πριν ακόμα γίνει αρχηγός.
Η γνωριμία μας έγινε το μακρινό 1985. Έφηβοι και οι δύο τότε, 17 εκείνος, 16 εγώ. Μάλιστα το ενδιαφέρον είναι πως τότε ήταν ιεραρχικά υφιστάμενός μου. Εκείνος ήταν υπεύθυνος Ιδεολογικού της ΟΝΝΕΔ Κολωνακίου, ενώ εγώ Γενικός Γραμματέας στην ΟΝΝΕΔ Γκύζη, Αντιπρόεδρος της Α2 Νομαρχιακής και υπεύθυνος Ιδεολογικού της Νομαρχιακής. Αυτό που με έδεσε μαζί του είναι ο χαρακτήρας του Κυριάκου. Παρόλο που ήταν ο γιος του αείμνηστου προέδρου του κόμματος, δεν είχε ίχνος έπαρσης, παρέμενε ήρεμος, πράος, μεθοδικός, εργατικός. Το εντυπωσιακότερο στοιχείο όμως είναι ότι παραμένει μέχρι σήμερα, 35 χρόνια μετά, ο ίδιος άνθρωπος. Αυτή ακριβώς η σταθερότητα της προσωπικότητάς του είναι που εκτίμησα από την πρώτη στιγμή και συνεχίζω να εκτιμώ μέχρι σήμερα. Όσα πέτυχε στην πορεία δεν έκαναν τον Κυριάκο αλαζόνα, αντιθέτως τον έκαναν πολύ πιο σεμνό και υπερτόνισαν τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του.

Ποιες ήταν οι πιο έντονες στιγμές που θυμάστε από αυτή τη διαδρομή με τον τότε υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και νυν πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και κατ’ επέκταση οι στενοί συνεργάτες του είχαμε την τύχη να μας ανατεθεί ένα από τα υπουργεία αιχμής σε μία από τις δυσκολότερες συγκυρίες για την ιστορία της Ελλάδας. Με το δεύτερο μνημόνιο να έχει προ μηνών υπογραφεί, τη χώρα να είναι υπό στενότατη επιτήρηση και τους δανειστές να πιέζουν, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης θα μπορούσε να αποδειχθεί πολιτική γκιλοτίνα για όποιον το αναλάμβανε. Όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δίστασε ποτέ. Με οδηγό την ειλικρίνειά του προς τους πολίτες και το όραμά του για την αναδόμηση της πατρίδας, κατόρθωσε να ενισχύσει τα ΚΕΠ και χωρίς σπατάλη περισσότερων οικονομικών πόρων να ανασυγκροτήσει τις δομές του παραπαίοντος δημοσίου τομέα. Αισθάνομαι την αγωνία, τον μόχθο και τη χαρά της επιτυχίας κάθε φορά που ανακαλώ στη μνήμη μου πόσες ώρες εργασίας, σκέψης, συζητήσεων, συσκέψεων και διαπραγματεύσεων με τους δανειστές χρειάστηκαν, για να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές αυτές. 

Πώς αποφασίσατε να κατέλθετε υποψήφιος στην Καβάλα και όχι σε μία από τις δυο περιφέρειες της Αθήνας;
Αυτή ήταν η ευκολότερη απόφαση της ζωής μου. Είμαι Καβαλιώτης. Γέννημα, θρέμμα. Οι δεσμοί μου με τη μητέρα γη ουδέποτε αποκόπηκαν. Θυμάμαι ότι έλεγα πάντοτε στον πρόεδρο, ακόμη και τότε που πολλοί λίγοι πιστεύαμε πως θα γίνει πρόεδρος, ότι, όταν αναλάβει την αρχηγία της παράταξης, το μόνο που θέλω από εκείνον είναι να γίνω υποψήφιος βουλευτής στην Καβάλα. Πιστεύω στον νομό της Καβάλας. Είναι γεμάτος ευκαιρίες, γεμάτος φυσικό πλούτο και ανθρώπινο δυναμικό καταρτισμένο και εργατικό. Πίστευα και πιστεύω ακράδαντα ότι με το κατάλληλο όραμα και πολλή δουλειά ο νομός της Καβάλας θα γίνει ένας πόλος έλξης για επενδύσεις σε κάθε τομέα της οικονομίας. Γι’ αυτό και το πρώτο που φρόντισα να κάνω ήταν να ζητήσω τη συνεργασία του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ ΑΜΘ στην εκπόνηση του αναπτυξιακού σχεδίου «Καβάλα 2020 - 2050».

Ποιες εικόνες έχετε από τα παιδικά χρόνια εκεί;
Ο πατέρας μου βρήκε εργασία στην Αθήνα, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, και μετακομίσαμε από την Καβάλα, όταν ήμουν μόλις εννέα μηνών. Όμως η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη από Καβάλα. Ανυπομονούσα να κλείσουν τα σχολεία, για να φύγω την ίδια ή το πολύ την επόμενη ημέρα για την Καβάλα. Τρεις μήνες τα καλοκαίρια, δύο εβδομάδες τα Χριστούγεννα και άλλες τόσες το Πάσχα ήμουν στο Καρά Ορμάν, το Περιγιάλι μου. Στο σπίτι των παππούδων από την πλευρά της μητέρας μου. Θυμάμαι τις παρέες, την ανεμελιά, τη ζωή στη γειτονιά, τους καβγάδες, τους παιδικούς έρωτες, τη ζεστασιά του σπιτιού.

 Η Εβελίνα και η Κωνσταντίνα σάς προτιμούν δημοσιογράφο ή πολιτικό;
Η Εβελίνα και η Κωνσταντίνα με προτιμούν ευτυχισμένο, γεμάτο. Συμμερίζονται το πάθος μου για τη δημοσιογραφία, όμως ξέρουν ότι θα γίνω πραγματικά ευτυχισμένος και ήρεμος, αν εκμεταλλευτώ τη μοναδική ευκαιρία που μου δίδεται να επιστρέψω στη γενέτειρά μου κάτι απ’ αυτά που μου έδωσε. Στέκονται λοιπόν δίπλα στον πατέρα τους, τον βοηθούν όσο περισσότερο μπορούν και του δίνουν δύναμη, για να συνεχίσει, για να πετύχει, για να βάλει το λιθαράκι του, ώστε η Καβάλα μας να πάρει τη θέση που της αξίζει.