Κώστας Ζαχαριάδης: Ο 35άρης που βγαίνει πάντα μπροστά

Στην τηλεόραση αντιμετωπίζουμε συχνά ένα πρόβλημα. Όταν προκύπτει μία πολιτική κρίση τα περισσότερα στελέχη του κόμματος που περνάει την κρίση κρύβονται. Όταν πρόκειται για τον ΣΥΡΙΖΑ, η σίγουρη λύση σε αυτή την περίπτωση είναι ο Κώστας Ζαχαριάδης. Ο μόλις 35 ετών πολιτικός που εντάχθηκε ως φοιτητής στον ΣΥΡΙΖΑ και από τότε τολμάει πάντα να βγει μπροστά, να βρεθεί αντιμέτωπος ακόμα και με τους πιο δύσκολους συνομιλητές και να δώσει τη μάχη για όσα στηρίζει. Αυτό ετοιμάζεται να κάνει και τώρα ως υποψήφιος βουλευτής στο Βόρειο Τομέα της Β΄ Αθήνας.   

Διάβασα σε συνέντευξή σας που αναφέρατε ότι «δεν πάμε ούτε να χάσουμε με αξιοπρέπεια, ούτε να μειώσουμε τη διαφορά. Πάμε να κερδίσουμε μια δύσκολη μάχη». Γιατί λέτε ότι οι πολίτες θα πρέπει να σας εμπιστευτούν μία ακόμη τετραετία;
Η σύγκριση του τι παραλάβαμε το 2015 και πώς ολοκληρώνουμε τη διακυβέρνησή μας στα μακροοικονομικά μεγέθη και συνολικά στους κοινωνικούς δείκτες σήμερα, είναι ενδεικτική της προσπάθειας που έγινε αυτά τα χρόνια. Θέλουμε εντολή συνέχισης της διακυβέρνησής μας για μια ακόμη τετραετία, για να προχωρήσουμε στην εφαρμογή του προγράμματος και των δεσμεύσεών μας. Για να συνεχίσουμε να έχουμε σταθερότητα και ανάκαμψη στην οικονομία. Για να συνεχίσουμε να μειώνουμε την ανεργία και να ενισχύουμε την πλήρη και καλά αμειβόμενη απασχόληση. Για να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε όλα όσα ξεκινήσαμε το 2015 – από τον ολοκλήρωση του κτηματολογίου μέχρι την πλήρη μετάβαση στο ψηφιακό δημόσιο και τις στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις. Είναι πράγματι μια δύσκολη μάχη, είναι μια μάχη για το αύριο του τόπου εκτός μνημονίων πλέον. Είναι η πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια που η ελληνική κοινωνία καλείται να ψηφίσει ένα πρόγραμμα και μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει την ατζέντα της χωρίς μνημονιακές δεσμεύσεις. Κι εάν καταφέραμε σημαντικά πράγματα εντός μνημονίου, όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και μας χρεοκόπησαν και διαχειρίστηκαν τη χρεοκοπία με έναν άθλιο και πλήρως αναποτελεσματικό τρόπο, είναι βέβαιο ότι με τα «χέρια λυμένα», εκτός ασφυκτικής δημοσιονομικής επιτροπείας, μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα.    

Το μήνυμα που βγήκε από το εκλογικό αποτέλεσμα ποιο ήταν κατά τη γνώμη σας σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ότι χρειάζεται να δούμε λάθη, αστοχίες και παραλείψεις μας, να δούμε σε ποιους τομείς καθυστερήσαμε και γιατί, και να βελτιώσουμε τις αδυναμίες μας. Είναι μια διαδικασία την οποία ήδη προχωράμε, και αυτό αποτυπώνεται και από το περιεχόμενο και τις δεσμεύσεις που παρουσίασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για την επόμενη τετραετία. Η κοινωνία είναι ταλαιπωρημένη, πολύ ταλαιπωρημένη, και το κατανοούμε απόλυτα. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο αυξάνουμε την ένταση της δουλειάς μας για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα συμβόλαιο ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης με τον ελληνικό λαό.

 Το βασικό δίλημμα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «με τους πολλούς ή με τις ελίτ». Ωστόσο, θεωρείτε ότι το συμμερίζονται οι πολίτες δεδομένου ότι στις εκλογές είδαμε ότι η ΝΔ νίκησε σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες και σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες;
Η ΝΔ κέρδισε με διαφορά μεγαλύτερη του 9%, είναι λογικό να είναι πρώτη παντού, όμως η δεξιά όπου κυβέρνησε, και στην Ελλάδα και διεθνώς, όξυνε τις κοινωνικές ανισότητες και απέτυχε στο να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής ομαλότητας και κοινωνικής ειρήνης, η στρατηγική της δεξιάς είναι ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο ακραίος, εξοντωτικός κανιβαλισμός. Το πρόγραμμα της ΝΔ έχει ανεδαφικές παραδοχές γι’ αυτό ή υποκρύπτει κρυφή ατζέντα ή είναι ανεφάρμοστο. Ας δούμε όμως και τα δικά μας λάθη. Είναι ανάγκη να κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια σε ζητήματα που δεν παίρνουμε καλό βαθμό, όπως η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, η ενίσχυση και στήριξη των μεσαίων στρωμάτων και η βελτίωση της ποιότητας της εργασίας, των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτό είναι για εμάς το μήνυμα της κάλπης, και αυτά τα θέματα προσπαθούμε να «τρέξουμε», με ολοκληρωμένη στόχευση και πλάνο. Εκεί που δεν τα έχουμε πάει καλά να δουλέψουμε πιο αποτελεσματικά, εκεί που είμαστε στη σωστή κατεύθυνση να επιταχύνουμε.

Ποια είναι τα 3 πρώτα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από μία επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Παρουσιάσαμε το πρόγραμμά μας για την επόμενη τετραετία, το οποίο περιλαμβάνει δώδεκα (12) δεσμεύσεις. Εκεί θα εστιάσουμε, και πάνω σε αυτούς τους άξονες θα «απλωθεί» η πολιτική μας: ο στόχος για 500.000 νέες και ποιοτικές δουλειές (με βάση την πρόοδο που έγινε από το 2015 ως σήμερα με δημιουργία 380.000 νέων θέσεων εργασίας), «ούτε μία ώρα απλήρωτη εργασία», αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 7,5% το 2020 και 7,5% το 2021, μόνιμες προσλήψεις 10.000 ατόμων στην Υγεία και 15.000 στην Παιδεία, θέση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς για όλα τα παιδιά, Πράσινη Ανάπτυξη (32% παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και 32,5% εξοικονόμηση έως το 2030), καθώς επίσης και επενδύσεις με στόχο τον διπλασιασμό Ξένων Άμεσων Επενδύσεων και αύξηση εξαγωγών στο 50% του ΑΕΠ έως το 2025. Επίσης, στους βασικούς μας στόχους είναι η μείωση προκαταβολής φόρου στο 50%, η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισόδημα έως 20.000 ευρώ, ενώ στοχεύουμε και σε ένα πλήρως ψηφιοποιημένο δημόσιο και στην καθιέρωση του πολιτικού γάμου για ομόφυλα ζευγάρια.

Εάν μετά τις εκλογές προκύψει ένα κακό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα τεθεί θέμα ηγεσίας;
Πάμε να δώσουμε μια μεγάλη και δύσκολη εκλογική μάχη με ηγέτη τον Τσίπρα. Ακόμα και στο σενάριο που ο λαός επιλέξει για εμάς την αντιπολίτευση, ο Τσίπρας θα είναι ο ηγέτης μας. Η συμβολή του στη μετάβαση από ένα κόμμα του 4% σε κόμμα μεγάλο και κυβερνητικό είναι αναντικατάστατη. Ο Τσίπρας είναι ένας νέος άνθρωπος, ένας πολιτικός με διεθνές κύρος, ένας πολιτικός αρχηγός που έχει πολλά να δώσει στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας αλλά και στο προοδευτικό στρατόπεδο στην Ευρώπη. Επιτρέψτε μου να θεωρήσω όμως τη συζήτηση λίγο άκαιρη. Αυτό που μας απασχολεί είναι η καλύτερη δυνατή επίδοση στις εκλογές, η επικοινωνία του προγράμματός μας στην κοινωνία και η καθημερινή επαφή με τον κόσμο.   

 Ένα από τα βασικά συνθήματα του κόμματός σας είναι να ξεμπερδεύουμε με το παλιό. Σε αυτό το πλαίσιο έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για τα άτομα από το ΠΑΣΟΚ που εντάξατε στο κόμμα. Για παράδειγμα, ο κ. Μωραΐτης, η κ. Ξενογιαννακοπούλου, ο κ. Τζουμάκας ή ο κ. Κοτσακάς δεν ανήκουν στο «παλιό»;
Δεν είναι αποκλειστικά θέμα προσώπων, αλλά κυρίως πολιτικών επιλογών. Των πολιτικών επιλογών που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και στα μεγάλα αδιέξοδα, και των ηγεσιών που διαχειρίστηκαν με τρόπο αναποτελεσματικό και κοινωνικά ανάλγητο τις τύχες της χώρας. Με αυτά ξεμπερδεύουμε, «παντρεύοντας» παράλληλα τη νεότερη με την παλαιότερη γενιά, ενσωματώνοντας και πρόσωπα από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας που θέλουν να ενισχυθούν οι προοδευτικές δυνάμεις και δεν χωρούν σε μια ιδιότυπη κεντροαριστερά που αποτελεί συχνά δεκανίκι των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και ιδεών. 

Είσαστε μόλις 35 ετών, τι σας έλειψε από την ανεμελιά των νεανικών χρόνων εξαιτίας της ενασχόλησης με την πολιτική;
Δεν θεωρώ ότι μου έχει λείψει κάτι. Η ενασχόληση με την πολιτική είναι πηγή έμπνευσης και χαράς. Δεν γίνεται αλλιώς. Όπως έλεγε και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, «η ενασχόληση με τα πολιτικά και τα κομματικά είναι εθελοντική». Είναι, λοιπόν, επιλογή που μέχρι στιγμής με γεμίζει και μου ανοίγει νέους ορίζοντες.