Αυτοκαταγγελία

Λίγες μέρες απομένουν μέχρι την 7η Ιουλίου. Καταλαβαίνω την αγωνία των κυβερνητικών. Τους πέρασε ο χρόνος, χάθηκαν οι ευκαιρίες να γίνουν πλάστες του νέου κόσμου, να εγκαταστήσουν επί τέλους στην ιστορία για πρώτη φορά μια Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας.

Θα επιχειρήσω να θέσω στη διάθεση των κυβερνητικών μια ιδέα. Μια ιδέα εξόδου από την κρίση στην οποία έχουν δεινά περιέλθει. Μέχρι τώρα οι κυβερνητικοί τα κατάφερναν μια χαρά με την κρίση και τις μικρότερες κρίσεις που σαν μικρές καταιγίδες συμπλήρωναν το τοπίο.

Είχαν στα χέρια τους μια μέθοδο δοκιμασμένη, επεξεργασμένη ήδη στην ιστορία. Κάθε μεγάλος δημαγωγός πρόσθετε κάτι στο εργαλείο, βελτίωνε πλευρές της μεθόδου, από τον Ροβεσπιέρο μέχρι τους σύγχρονους μπρεξίστες. Την καταγγελία.

Ο καταγγελτικός λόγος δεν είναι εφεύρεση του ΣΥΡΙΖΑ. Το μέχρι χθες κόμμα εξουσίας είναι ένας αντιγραφέας. Η καταγγελία είναι ένας αφορισμός θρησκευτικού τύπου. Είναι ένας λόγος και μια στάση συνολικής καταδίκης. Δεν αναγνωρίζει εξαιρέσεις, δεν αποδέχεται υποπεριπτώσεις, δεν συγχωρεί και δεν ανέχεται. Σαν θυελλώδης άνεμος παρασύρει και αδιάκριτα ξεριζώνει ο,τι βρει μπροστά του.

Η καταγγελία καθώς ριζικά παραποιεί και καταλυτικά διαστρέφει είναι μια ανώτερη μορφή του ψεύδους. Αποτελεσματικό, δοκιμασμένα αποτελεσματικό. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αφαίρεσε από τους κυβερνητικούς ιερείς της τρέχουσας επανάστασης το όργανο της καταγγελίας. Είναι οι ίδιοι πια τα ζιζάνια του κάμπου.

Μία μέθοδος τους απομένει, μία οδό εξόδου διαθέτουν. Την θέτω υπόψιν τους. Την μέθοδο της αυτοκαταγγελίας. Μπορούν, μόλις προλαβαίνουν. Να καταγγείλλουν τον εαυτό τους.

Σχετικό Άρθρο

Πολιτικη & Οικονομια Μείωση φόρων δια πάσαν νόσον...

Παντελής Καψής 15.06.2019, 14:24

Αν είχαν προλάβει. Αν είχαν προλάβει οι κυβερνητικοί. Θα είχαν επεξεργασθεί ένα νέο ψεύδος. Ένα ψεύδος διάδοχο του προηγουμένου. Θα διεκδικούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μια νέα υπόσταση, ένα ανανεωμένο είναι, κάτι σαν μια αναγεννημένη φύση.

Δεν πρόλαβε. Και επειδή δεν πρόλαβε να χτίσει το δεύτερο ψεύδος το προορισμένο να γίνει διάδοχος του πρώτου, έχει ακόμη μια ευκαιρία. Την ευκαιρία της έσχατης παράστασης. Της καταγγελίας του ίδιου του εαυτού του, της αυτοκαταγγελίας του.