12 πρόωρες σκέψεις για τις πρόωρες εκλογές

Γράφω το κομμάτι αυτό ξημερώματα Κυριακής προς Δευτέρα, με τη διαφορά των δύο πρώτων κομμάτων να βρίσκεται στο 9,4%, τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται μόνο σε έξι από τους πενήντα τόσους νομούς της χώρας και με την παραδοχή πως οι ανακοινωμένες πρόωρες εκλογές θα «κάτσουν» στις 30 Ιουνίου:

1. Αν και το 9,4% της διαφοράς στις ευρωπαϊκές εκλογές είναι που έφερε την προκήρυξη των πρόωρων βουλευτικών, αυτές οι ευρωπαϊκές δεν θα μείνουν και πολύ στη μνήμη μας, παρά μόνο σαν θρυαλλίδα για την προκήρυξη των πρόωρων βουλευτικών. Ακόμα λιγότερο θα απασχολήσει την κοινή γνώμη ο δεύτερος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, αφού η χώρα ήδη βρίσκεται σε εθνική προεκλογική περίοδο.

2. Αυτό που κυρίως ηττήθηκε ήταν νομίζω η αλαζονεία του πρωθυπουργού, η οίησή του πως ό,τι κι αν κάνει του βγαίνει, όσα ψέματα κι αν πει πιάνουνε, όσες κωλοτούμπες κι αν εκτελέσει επιβραβεύονται, όσα ΤΕΙ κι αν «ανωτατοποιήσει» καλά είναι κλπ. Με δυο λόγια, αυτό που κυρίως ηττήθηκε ήταν ο αμοραλισμός, η ανηθικότητα, το ψέμα, η ασυνέπεια. 

3. Ηττήθηκε επίσης ο «πολακισμός», ως συνώνυμο της λεκτικής βίας που χαρακτηρίζει κάθε ολοκληρωτισμό (ο κ. Κυμπουρόπουλος έρχεται μέχρι στιγμής πρώτος στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας), ο «δουρισμός» (ο κ. Τσίπρας δε θα μπορούσε να αντέξει την επέτειο του ενός έτους από τους ανάλγητους απίθανους χειρισμούς της κ. Δούρου, του κ. Τόσκα και του εαυτού του στο Μάτι κλπ), ο «παππισμός» (ποιος ξεχνάει τις μεθοδεύσεις του κ. Παππά στα μίντια;), ο φιλοχρυσαυγιτισμός (με την έννοια ότι η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να καθυστερήσει τη δίκη της Χρυσής Αυγής, μήπως και αυτή η οργάνωση-κόμμα κόψει ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία), ο «θανισμός» (με χειραγωγητικές επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη), ο «κυριτσισμός» («δεν υπάρχουν νεκροί από μολότοφ», ο εστί μεθερμηνευόμενο «ναι στο μπάχαλα») και μια σειρά άλλοι κυβερνητικοί -ισμοί. 

4. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης δεν πήραν μόνο, ούτε κυρίως θετικές ψήφους (δηλαδή υπέρ τους), όσο αρνητικές (δηλαδή κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα). Αυτό προσαυξάνει τις ελπίδες των ψηφοφόρων από την επόμενη κυβέρνηση, που θα έχει κορμό τη Νέα Δημοκρατία, που ίσως να είναι και μόνη της. Νομίζω ωστόσο ότι ο κόσμος δεν θα περιμένει θαύματα από τον κ. Μητσοτάκη, απλά μια ηθικότερη και ειλικρινέστερη διακυβέρνηση. Θα ισχύσει αυτό;  

5. Ο κ. Τσίπρας προσβλέπει ήδη στις μεθεπόμενες εκλογές, που θα γίνουν με απλή αναλογική (την οποία είχε ψηφίσει η δική του Βουλή, ώστε να «μπαχαλοποιήσει» όσο μπορεί την κατάσταση), σχεδιάζοντας προφανώς ενδιάμεσα μια «σκληρή» αντιπολίτευση. Το είπε και στη δήλωσή του: «Δε θα φύγω, θα κάτσω να αγωνιστώ». Για να το κάνει αυτό, βέβαια, θα πρέπει να διαχειριστεί μια δεύτερη ήττα μέσα σε κάτι παραπάνω από ένα μήνα, επομένως αμφισβήτηση, επικρίσεις, γκρίνιες, διαφοροποίηση στελεχών, «άπλυτα που θα βγαίνουν στη φόρα», παραιτήσεις και όλα τα συναφή. Δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ σε ήττες. Θα τα καταφέρει να διατηρήσει την ηγεμονία του;   

6. Αναρωτιέμαι προσωπικά πώς νιώθουν όλοι οι παλιοί φίλοι που «γεφυροποιήθηκαν» και/ή υπουργοποιήθηκαν, υποκύπτοντας στη γοητεία του κ. Τσίπρα, πώς νιώθουν τώρα όχι τόσο μετά την ήττα (και τη δεύτερη επερχόμενη), αλλά μετά από την εκλογή διάφορων απίθανων «συμμάχων» στο Ευρωκοινοβούλιο (Έλενα Κουντουρά, Αλέξης Γεωργούλης, Πέτρος Κόκκαλης), από τη συμπόρευση με τον κ. Θύμιο Λυμπερόπουλο, τον κ. Κώστα Ζουράρι και άλλους συναφείς στην «Προοδευτική Συμμαχία». Νιώθουν δικαιωμένοι; Ή μήπως, μαζί με τον πρωθυπουργό, ξέχασαν κιόλας την πολύχρονη συμπόρευση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ;

7. Ο κόσμος πήρε όσα ψίχουλα έδωσε ρουσφετολογώντας παλαιοκομματικότατα ο κ. Τσίπρας, πράγματι τα πήρε («13 σύνταξη»: εδώ καγχάζουμε με την ορολογία), αλλά δεν τον ψήφισε. Γιατί, νομίζω, συνειδητοποίησε ότι ήταν όπως ο σκύλος του κυνηγού στο ανέκδοτο: Ένας κυνηγός και ο σκύλος του περιπλανήθηκαν στο δάσος και χάθηκαν. Δεν περνούσαν θηράματα, σώθηκαν οι τροφές, πείνασαν. Τότε ο κυνηγός έκοψε την ουρά του σκύλου, τη μαγείρεψε και την έφαγε. Στο τέλος έριξε τα κόκαλα της ουράς στο ζώο, λέγοντας: «Φάε και συ, σκύλε». 

8. Κρίνοντας όχι μόνο από την προεκλογική περίοδο, αλλά ιδίως από τη δήλωση Τσίπρα μετά την ήττα, θα ζήσουμε πρωτοφανή πράγματα καθώς και σπασμωδικές κινήσεις όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές: ανασχηματισμός; (που αν γίνει πρώτο θύμα θα είναι ο κ. Πολάκης), περαιτέρω παροχές; δημόσιες καταγγελίες; σκανδαλολογία; διλήμματα; ακόμα πιο κομματική ΕΡΤ; κι άλλα ρουσφέτια; τρελοί διορισμοί απ’ το παράθυρο; κάτι άλλο, απρόβλεπτο κι πρωτότυπο;). Και η προεκλογική πόλωση θα αυξάνεται, ενώ σε διεθνές επίπεδο η Ακροδεξιά ανεβαίνει και τα ελληνοτουρκικά προβλήματα θα οξύνονται.

9. Στα μικρότερα κόμματα: Το ΚΙΝΑΛ έπιασε μεν χαμηλότερο ποσοστό σε σύγκριση με  την Ελιά πέντε χρόνια πριν, ήταν και συνασπισμός ΠΑΣΟΚ – ΚΙΔΗΣΟ, αλλά σε γενικές γραμμές κράτησε. Αυτό είναι τώρα το καθαυτό κόμμα του Κέντρου. Οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι «πάτωσαν», για διαφορετικούς λόγος το καθένα (το Ποτάμι ίσως επειδή το είχα ψηφίσει εγώ), ενώ ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή έπεσαν κάπως (ο κ. Μιχαλολιάκος είπε: «Χάσαμε μια μάχη, όχι και τον πόλεμο»). Από την άλλη, πολλές ψήφους πήραν ο κ. Βελόπουλος και ο κ. Βαρουφάκης, καθώς και πολλά άλλα ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα, έτσι ώστε το συνολικό ποσοστό των «δύο άκρων» να είναι περίπου το ίδιο.  

10. Και τα δυο μεγάλα κόμματα προβλέπω πως θα ανεβούνε, τόσο σε ψήφους, όσο και σε ποσοστό. Θα τραβήξουν ψήφους από τα μικρότερα κόμματα λόγω πόλωσης, θα μειωθεί κάπως και η αποχή, γιατί κάποιοι ψηφοφόροι που δεν πήγανε στις χτεσινές «άχρηστες» εκλογές θα πάνε στις 30 του μήνα.

11. Σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, ξεχωρίζουν η ευρεία πρωτιά του κ. Μπακογιάννη στην Αθήνα και του κ. Μώραλη στον Πειραιά, η μεγάλη πτώση της κ. Δούρου στην Αττική (την πλησίασε αλλά δεν την έφτασε ο κ. Σγουρός), τα πολύ ψηλά ποσοστά αρκετών δημάρχων κι ενός περιφερειάρχη που εκλέχτηκαν από τον πρώτο γύρο, καθώς και η διεκδίκηση της δεύτερης θέσης στη Θεσσαλονίκη από τρία ψηφοδέλτια.

12. Τέλος, η απερχόμενη κυβέρνηση αφήνει και κάποια θετικά στοιχεία (νόμος για τα ομόφυλα ζευγάρια, συμφωνία των Πρεσπών και κάτι ψιλά). Ας ελπίσουμε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας θα ανανεωθεί σε φιλελεύθερη κατεύθυνση, ώστε ο νέος πρωθυπουργός, δηλωμένος φιλελεύθερος, να έχει τα χέρια του λυμένα και να μην πιεστεί σε αλλαγές στους παραπάνω τομείς.