Πολιτικη & Οικονομια

Την εχθροπάθεια δεν την αποχωρίστηκε ποτέ το κόμμα που κυβέρνησε τα τελευταία 4,5 χρόνια

Αν και η ανάταξη της οικονομίας είναι το μεγάλο στοίχημα της επόμενης κυβέρνησης, η πραγματική ευκαιρία είναι να αφήσουμε πίσω τον λόγο του διχασμού

Δήμητρα Γκρους
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μετά τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών και την προκήρυξη των νέων, παρουσιάζεται μια ελπίδα και μια ευκαιρία

Το σύνθημα που έφερε την κυβέρνηση Σύριζα-Ανέλ στην εξουσία δεν επιβεβαιώθηκε. Η ελπίδα δεν ήρθε ποτέ γιατί εργαλειοποιήθηκε, όπως εργαλειοποιήθηκαν οι έννοιες λαός, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, ακροδεξιά και τόσες άλλες. Τώρα, μετά τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών και την προκήρυξη νέων, παρουσιάζεται μπροστά μας μια ελπίδα και μια ευκαιρία.

Αν και η ανάταξη της οικονομίας θα είναι το μεγάλο στοίχημα της επόμενης κυβέρνησης, η πραγματικά μεγάλη ευκαιρία μας είναι να αφήσουμε πίσω τον διχαστικό λόγο που κυριάρχησε τα χρόνια πριν το ’15. Να απαλλαγούμε από τη ρητορεία του μίσους που ποτέ δεν εγκατέλειψε το κυβερνών κόμμα και δηλητηρίασε την πολιτική ζωή της χώρας και τις ζωές μας: Το εμείς και εσείς. Το θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν. Ο πρωθυπουργός δεν κυβέρνησε, ρήτα και ομολογημένα, σαν πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων. Με κορυφαία στιγμή το δημοψήφισμα του 2015, όταν όσοι υπερασπίστηκαν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας τέθηκαν εκτός εθνικού κορμού, ενώ τους αποδίδονταν οι χαρακτηρισμοί γερμανοτσολιάς, προσκυνημένοι, προδότες –μέρος του πολιτικού λεξιλογίου των προηγούμενων χρόνων– μαζί με χλευασμό και περιφρόνηση.

Αλλά και μετά, από τη θέση του κομφορμισμού της εξουσίας και αφού ήρθαν τα μνημόνια, ο διχασμός υπήρξε κύριο εργαλείο άσκησης πολιτικής. Όσοι υποδείκνυαν τα ψέματα, όσοι έκαναν κριτική, οι πολιτικοί αντίπαλοι, βαφτίζονταν εχθροί του λαού. Την εχθροπάθεια δεν την αποχωρίστηκε ποτέ το κόμμα που κυβέρνησε τα τελευταία 4,5 χρόνια, ο μηχανισμός προπαγάνδας ήταν πάντα σε ετοιμότητα να στοιχειοθετεί κατηγορίες, να στήνει δικαστήρια και να βγάζει ετυμηγορίες, να δείχνει όσους δεν συντάσσονταν στην κυβερνητική γραμμή.

Υπό αυτή την έννοια ακουγόταν περίεργο να μιλάνε κάποιοι για συναίνεση και συγκρότηση προοδευτικού μετώπου, ή οι υπουργοί, τα στελέχη και οι φίλοι της κυβέρνησης για δολοφονίες χαρακτήρων ή επιθέσεις από ΜΜΕ. Βρισκόμενοι στο στρατόπεδο του εξουσιαστή, από θέση ισχύος και τυφλωμένοι από τα προνόμια, απέκρυψαν τους όρους επιβολής της εξουσίας τους. Για αυτό και το ελπιδοφόρο μήνυμα αυτών των εκλογών είναι ότι μαζί με την πολιτική απρέπεια ηττήθηκε η αλαζονική τυφλότητα, η αμετροέπεια και η έπαρση της εξουσίας.

Κι αν έχουμε συνηθίσει τα ψέματα να είναι μέρος της πολιτικής, τα τελευταία χρόνια ζήσαμε μια πλήρη αυτονόμηση των λεγομένων από τα πράγματα. Αξιοποιώντας στο έπακρο τη δυνατότητα αυτή της γλώσσας, η διακυβέρνηση υποκαταστάθηκε από την επικοινωνία και τα τεχνάσματα, μετατράπηκε σε τέχνη της εξαπάτησης. Πάντα στο όνομα ενός κάποιος ηθικού πλεονεκτήματος οντολογικής φύσης, που ποτέ δεν επιβεβαιωνόταν.

Το κόμμα που ηττήθηκε στις χθεσινές κάλπες επικαλέστηκε το νέο, αλλά κυβέρνησε εφαρμόζοντας τα χειρότερα χαρακτηριστικά του παλιού συστήματος: νεποτισμός, άλωση του κράτους, επεμβάσεις στη δικαιοσύνη και τους θεσμούς. Και στην εκπνοή του πολιτικού του χρόνου, άφησε το στίγμα της πολιτικής του φυσιογνωμίας επενδύοντας στην εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων με λίγα ευρώ λίγες μόλις μέρες πριν τις εκλογές, με χυδαίο και προσβλητικό τρόπο.

Φορώντας το προσωπείο του προοδευτισμού ο πρωθυπουργός και η ομάδα του, όσο μάχονταν τις σκοτεινές δυνάμεις της ακροδεξιάς, του νεοφιλελευθερισμού και του ΔΝΤ, υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις του μηχανισμού εξαπάτησης και υποτίμησαν όχι μόνο τους πολιτικούς τους αντιπάλους αλλά και τον λαό, όπως τον είχαν φανταστεί. Έναν λαό που θα είναι ευγνώμων για τα επιδόματα και τις φιλανθρωπίες από τα ματωμένα υπερπλεονάσματα, καθημαγμένο αλλά υποταγμένο και ελεγχόμενο μέσω της εισχώρησης της εξουσίας στους θεσμούς και τον έλεγχο στα μέσα επικοινωνίας. Αυτό ήταν το όραμά τους, μια κοινωνία όπου η υπακοή θα είναι το κύριο συστατικό, όπου «θα διοικούν οι πολλοί και θα υπακούουν οι λίγοι» όπως είπε σε μια αποστροφή του λόγου του ο πρωθυπουργός, και όχι μια δημοκρατική κοινωνία συναίνεσης, ευημερίας και αξιοκρατίας.

Για αυτό ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα συμπαθεί ή σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκει ο καθένας, είναι ανακουφιστική η σκέψη ότι όλα αυτά θα τα αφήσουμε πίσω μας. Και έχει σημασία η ποιότητα του λόγου του νικητή των χθεσινών εκλογών και πιθανότατα επόμενου πρωθυπουργού, ενός λόγου ενωτικού και μετριοπαθή, που μακάρι να σηματοδοτεί ένα άλλο πολιτικό ήθος που τόσο το έχουμε ανάγκη.

«Στέκομαι μπροστά σας με απόλυτη επίγνωση της πατριωτικής ευθύνης. Θα αλλάξω την πορεία της πατρίδας. Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη. Ζητώ από τα στελέχη να το αντιμετωπίσουν με σεμνότητα και αίσθημα ευθύνης. Δεν υπάρχει κάποιος που θα τελειώσει κάποιους. Ξεκινώ έναν καινούργιο αγώνα, θα γυρίσω όλη την Ελλάδα για να πείσω όλους τους Έλληνες.... Σέβομαι απόλυτα όσους έκαναν άλλες επιλογές. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι. Είμαι εδώ για να ενώσω όλους τους Έλληνες». -Κ.Μ.