Γιώργος Δημακόπουλος: «Στις ευρωεκλογές ψηφίζουμε για την Ελλάδα στην Ευρώπη»

Το Ποτάμι εκπροσωπεί την ανοιχτή Ευρώπη, των μεταρρυθμίσεων και των δικαιωμάτων, τονίζει ο Γιώργος Δημακόπουλος, υποψήφιος με το Ποτάμι στις Ευρωεκλογές, σημειώνοντας τη σημασία του να είμαστε προσηλωμένοι στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Είναι πτυχιούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΤΕ, εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα στη μελέτη και εφαρμογή ενεργειακών συστημάτων και αρθρογραφεί τακτικά στην Athens Voice για πολιτικά και κοινωνικά θέματα.

Είστε υποψήφιος για την Ευρωβουλή με το Ποτάμι. Ο λόγος;
Για χρόνια στα άρθρα μου γράφω για την ανάγκη μεγαλύτερης και ενεργητικότερης συμμετοχή των πολιτών, και επιμένω για την αυτόνομη κάθοδο του Ποταμιού στις εκλογές. Θα φυγομαχούσα αν δεν αποδεχόμουν την πρόταση για την υποψηφιότητα. Δεν έχω διαφημιστή, δεν έχω επικοινωνιολόγο, δεν κάνω διαφήμιση, δεν έφτιαξα φυλλάδιο (μου έφτιαξε μία κάρτα-σκίτσο η κόρη μου αλλά δεν την τύπωσα), δεν έκανα χορηγούμενο προφίλ, δεν κατεβαίνω για να εκλεγώ ευρωβουλευτής, συμμετέχω μαζί με εκείνους που θέλουμε να αλλάξουμε την πορεία της χώρας, να είμαστε το ρυμουλκό που θα τραβήξει με ασφάλεια την Ελλάδα στην Ευρώπη, με σκοπό να δώσουμε τη σκυτάλη σε άλλους πολίτες που θα συνεχίσουν την προσπάθεια.  
 
Τί σημαίνουν οι εκλογές για το κόμμα που εκπροσωπείτε; Ποια η βασική σας επιδίωξη;
Να συνεχίσουμε να εκπροσωπούμε τους ανήσυχους πολίτες και να συμπορευόμαστε μαζί τους. Είναι μια σκηνή στο «Κill bill 2» του Ταραντίνο όπου η Ούμα Θέρμαν με επιμονή, στόχευση και προσήλωση με συνεχή χτυπήματα στο αδύναμο σημείο καταφέρνει να βγει από το φέρετρο που την έχουν θάψει ζωντανή. Ήταν η αντίστοιχη κατάσταση με αυτή που βίωσε το Ποτάμι όταν (πληρώνοντας τα λάθη του στην επιλογή των υποψηφίων του 2015) τον Ιανουάριο με αφορμή το Μακεδονικό, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ –με μεταγραφές των βουλευτών του– άφησαν τους πολίτες που ψήφισαν Ποτάμι στις εκλογές χωρίς εκπροσώπους, χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα. Το Ποτάμι διόρθωσε τα δικά του εσωκομματικά λάθη, έσπασε το φράγμα και συνεχίζει χωρίς τα βαρίδια. Συνεχίζει μπροστά, μαζί με τους πολίτες.    
 
Κατά τη γνώμη σας, τι θα «μετρήσει» περισσότερο ως κριτήριο για την ψήφο των πολιτών στις ευρωεκλογές;
Το κριτήριο που χρειάζεται να μετρήσουν είναι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός των κομμάτων, το σχέδιο και το πρόγραμμά τους για περισσότερη Ευρώπη. Το κριτήριο δεν πρέπει να είναι η φτηνή εσωτερική πολιτική «εμείς ή αυτοί». Η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι το κίνητρο. Σε μια εποχή που ο κόσμος μας «συνταξιδεύει» στο κινητό μας, η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι το νέο app! Και το κάνεις download μόνο στην κάλπη.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση νομίζουν ότι η χώρα και οι πολίτες της περιστρέφονται γύρω από τις καρέκλες τους, ότι η ΕΕ μπορεί να περιμένει τις αυταπάτες και τα ψέματά τους

Παρ’ όλα αυτά η πορεία προς την ευρωκάλπη έχει αποκτήσει έντονα χαρακτηριστικά εθνικής αναμέτρησης… Κυβέρνηση και αντιπολίτευση νομίζουν ότι η χώρα και οι πολίτες της περιστρέφονται γύρω από τις καρέκλες τους, ότι η ΕΕ μπορεί να περιμένει τις αυταπάτες και τα ψέματά τους, όταν βαπτίζουν τις ευρωεκλογές είτε ως δημοψήφισμα είτε ως πρόταση εμπιστοσύνης. Είναι οι δυνάμεις της ακινησίας. Στις Ευρωεκλογές ψηφίζουμε για την Ελλάδα στην Ευρώπη. Μπροστά μας είναι μόνο οι ευρωεκλογές. Και θα απαντήσουμε στο ερώτημα ποια Ευρώπη θέλουμε. Στο ερώτημα ποια Ελλάδα θέλουμε, θα απαντήσουμε στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Κάθε φορά οφείλουμε να δίνουμε τη σωστή απάντηση στο σωστό ερώτημα.  
 
Πολλοί θεωρούν ότι χρειαζόμαστε «περισσότερη Ευρώπη» και συνεπώς αυτό πρέπει να είναι το μήνυμα των ευρωεκλογών. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
Υπάρχει μια γενιά πολιτών στην Ευρώπη που έχουν γνωρίσει ως μόνο τους νόμισμα το Ευρώ, που μιλά τα αγγλικά το ίδιο εύκολα με τη μητρική γλώσσα της, που ψάχνει με αγωνία για δουλειά αντίστοιχη των προσόντων της, που ζει σε ανοιχτά σύνορα, χωρίς στενούς εθνικισμούς, είναι η γενιά του ERASMUS, η γενιά που δεν ξεχωρίζει μειονότητες, που ενδιαφέρεται για την κλιματική αλλαγή –για την ενεργειακή μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας– για τα κοινά σύνορα και τον ευρωστρατό, για την Ευρώπη που πρέπει να είναι αλληλέγγυα και να βοηθήσει με ένα σχέδιο Μάρσαλ την Αφρική, είναι τα παιδιά της Ευρώπης. Το Ποτάμι εκπροσωπεί αυτή την ανοιxτή Ευρώπη των μεταρρυθμίσεων, και των δικαιωμάτων. Πιστεύουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Διεκδικούμε περισσότερη Ευρώπη - ισχυρότερη Ελλάδα.
 
Ποια είναι η απάντηση στους ευρωσκεπτικιστές; Ποια είναι η μεγαλύτερη νίκη των ευρωσκεπτικιστών;
Το 53% του Ναι στο Brexit. Ποια είναι η μεγαλύτερη ήττα τους; Το Brexit. Για τρία χρόνια οι ευρωσκεπτικιστες δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτό που ζήτησαν, και οι πολίτες της Μεγάλης Βρετανίας είναι απογοητευμένοι, μετέωροι, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, παγιδευμένοι στο αδιέξοδο της λανθασμένης πολιτικής επιλογής μιας μικρής πλειοψηφίας που έχει μετανιώσει και ζητά νέο δημοψήφισμα που θα ανοίξει την «επιστροφή» τους στην Ευρώπη.    

Το μεταναστικό θα επηρεάσει την ευρω-ψήφο και πόσο;
Το κάνουμε περισσότερο ζήτημα από ό,τι πραγματικά είναι. Ζούμε στην ήπειρο που οι μεταναστεύσεις είναι συνεχείς. Η Ευρώπη ήταν και είναι ανοιχτή, τολμηρή και πολύχρωμη. Από την αρχή της κρίσης έχουν φύγει στην ΕΕ πάνω από 570 χιλ. νέοι Έλληνες μετανάστες brain drain. Εκεί που ζουν ελάχιστοι τους βλέπουν ως μετανάστες που θα τους πάρουν τις δουλειές. Σχεδόν 110 χιλ. Έλληνες συμπολίτες μας εκπρόσωποι της generation 2 και μεγαλύτεροι, καλούνται να συμμετάσχουν για πρώτη φορά. Το 4,2% του πληθυσμού της ΕΕ σχεδόν 21,6 εκ. είναι ο αριθμός των ατόμων που ζουν σε κράτη μέλη της ΕΕ και έχουν ιθαγένεια τρίτης χώρας. Αλίμονο, αν μια οικονομική υπερδύναμη 28 χωρών με πληθυσμό 500 εκ. πολιτών δεν μπορεί να ενσωματώσει τους 4 εκ. πρόσφυγες - μετανάστες των τελευταίων ετών. Αυτό που χρειάζεται είναι αυτό που ζητάει το Ποτάμι, ο Μακρόν, ο Φερχόφστατ: κατανομή των προσφύγων στα κράτη-μέλη με βάση την αρχή της αλληλεγγύης και κοινό ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την ενσωμάτωσή τους. 
 
Ας μιλήσουμε για την Ελλάδα και τη σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι πρέπει να διορθωθεί την επομένη των εκλογών;
Τα προβλήματα για την Ελλάδα στην ΕΕ είναι κοινά με τα περισσότερα κράτη-μέλη. Το μεγαλύτερο «πρόβλημα» είναι εσωτερικό και πρέπει να το λύσουμε μόνοι μας. Πρέπει να είμαστε προσηλωμένοι στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, χωρίς μπρος πίσω. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε οι ουραγοί της Ευρώπης, όπου κάθε ευρωπαϊκή οικονομική ή κοινωνική πολιτική θα νομοθετείται στη χώρα μας με καθυστέρηση χρόνων. Οφείλουμε να πάμε την Ελλάδα μπροστά στην Ευρώπη, να είμαστε πρωτοπόροι τολμηροί και γενναίοι. Να κάνουμε σήμερα τις αλλαγές που χρειάζονται στον χρόνο που χρειάζονται. Να μη φοβόμαστε το μέλλον, να μην αφήνουμε τον χρόνο να περνάει χαμένος. Να το πάρουμε σερί, όπως τραγουδά η Αθερίδου «κοιμάσαι 20, ξυπνάς 30, κοιμάσαι 20, ξυπνάς 40, οι στόχοι θέλουν χρόνο και ο χρόνος μικραίνει». Πρέπει να ξεφύγουμε από την ακινησία, να πάψουμε να είμαστε η χώρα της χαμένης ευκαιρίας. Μόνο με περισσότερη συμμετοχή, θάρρος και τόλμη θα τα καταφέρουμε.