Mετά τον σύντροφο Ραγκούση, τον σύντροφο Κόκκαλη, τον σύντροφο Ύπο κ.α. το προοδευτικό μέτωπο ενισχύεται από τον σύντροφο Άρη Σπηλιωτόπουλο.
Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση (αυτό παθαίνει κανείς όταν η χαρά ξεπερνά το σύνηθες... γίνεται κλάμα) πληροφορήθηκα πως το εμφυλιοπολεμικό κάλεσμα του συντρόφου Αλέκση (του ανθρώπου που θεωρεί ανατριχιαστικά επίκαιρη μια ομιλία του Άρη του Βελουχιώτη την οποία θα μπορούσε άνετα να είχε γράψει ο Βελόπουλος ή ο Λιακόπουλος και στην οποία ο Γιάννης (sic) Καποδίστριας περιγράφεται ως «ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας») συνεχίζει να βρίσκει αποδέκτες.
Έτσι, μετά τον σύντροφο Ραγκούση, τη συντρόφισσα Κουντουρά, τον σύντροφο Μπίστη, τον σύντροφο Θεοχαρόπουλο, τη συντρόφισσα Ρεπούση, τον σύντροφο Κόκκαλη, τον σύντροφο Ύπο και διάφορους άλλους αξιόλογους (άλλος στο γλείψιμο, άλλος στην υπόκλιση, αλλος στην ανάληψη δημόσιων έργων) συμπολίτες, το προοδευτικό μέτωπο ενισχύεται από τον σύντροφο Άρη Σπηλιωτόπουλο.
Πιο συγκεκριμένα, όταν ο σπουδαίος Έλληνας πολιτικός ερωτήθη αν τον αφορά το κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για το «προοδευτικό μέτωπο εναντίον της ακροδεξιάς» δήλωσε: «Προφανώς. Τον οιονδήποτε συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία τον αφορά αυτό το ζήτημα. Γιατί, όποιος συμμετέχει σε μια διαδικασία, συμμετέχει με ένα πρόσημο προσήλωσης στο λεγόμενο δημοκρατικό τόξο των δυνάμεων. Αν λοιπόν το πρόσωπό του είναι δημοκρατικό, ένα τέτοιο προσκλητήριο τον αφορά» (ναι, το ξέρω ότι είναι έκθεση μπακαλιάρων αλλά σκεφτείτε ότι είναι λόγια πολιτικού για τον οποίο η πιο μεγάλη μας απορία ήταν το αν βάφει ή όχι τα μαλλιά του).
Μετά από αυτή τη δήλωση ο ΣΥΡΙΖΑ καθίσταται και επισήμως το πρώτο μετασατιρικό κόμμα, καθώς καμία σάτιρική επινόηση δεν μπορεί να ξεπεράσει την συριζαϊκή πραγματικότητα και η οποιαδήποτε απόπειρα γελοιοποίησης δεν μπορεί να ξεπεράσει την αυτογελοιοποίηση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και των καθ’όλα αξιόλογων συμπολιτών οι οποίοι, έχοντας φάει πόρτα από όλα τα άλλα κόμματα εξουσίας, τον περιτριγυρίζουν όπως οι μύγες τα κόπρανα (ζητώ συγγνώμη από τις μύγες).
Κάποιοι κακόψυχοι συμπολίτες συνδέουν τις δηλώσεις του συντροφου Άρη με τις αποκαλύψεις για τις στενές σχέσεις του πρωθυπουργού και άλλων μεγαλοστελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με θαλαμηγούς. Ο σ.Άρης, λένε, ως γνήσιο παιδί της θάλασσας (όπως μαρτυρούν και οι σχετικές φωτογραφίες) ήταν αδύνατο να μην σπεύσει να ενώσει τις δυνάμεις του με τους υπόλοιπους θαλασσόλυκους της αριστεράς και των κινημάτων. Φυσικά αυτές οι απόψεις εκτός από τη σκατοψυχιά που φανερώνουν δεν λαμβάνουν υπόψιν του το σημαντικότερο: ο σύντροφος Άρης ήταν (και αυτός) ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κωνσταντίνου του Ικανού/Έντιμου/Εργατικού και ως εκ τούτου η φυσική πολιτική του θέση είναι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν πριν από δύο ή τρία (δεν θυμάμαι, αλλά δεν έχει και σημασία) χρόνια είχα γράψει ότι ο Καραμανλής ήταν ο πρώτος συριζαίος πρωθυπουργός, κάποιοι παραξενεύτηκαν. Όμως κάτι ο πρόεδρος ΠίΠης (ο βασικός συνένοχος του Καραμανλή στην ελληνική καταστροφή και χρεοκοπία), κάτι ο Καμμένος, κάτι ο Αντώναρος, κάτι η Παπακώστα, κάτι η Κουντουρά, κάτι ο Θύμιος ο Λυμπερόπουλος, κάτι οι Καραμανλικοί δημοσιογράφοι (συγγνώμη αν ξεχνάω κάποιον στρατιώτη της επανίδρυσης του κράτους) δεν υπάρχει κανείς πια που να μην καταλαβαίνει πως οι καραμανλικοί δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια 5η φάλαγγα που λειτουργεί στο εσωτερικό της Νέας της Δημοκρατίας, είτε υποστηρίζοντας ανοιχτά τον ΣΥΡΙΖΑ είτε υποσκάπτοντας τον Μητσοτάκη. Με δεδομένο μάλιστα ο ηγέτης τους ούτε κακιά κουβέντα έχει πει για κανέναν από τους στενούς του συνεργάτες που ασπάστηκαν (και επισήμως) τον Τσιπρισμό, ούτε καλή κουβέντα έχει αφήσει να βγει από το στόμα του για τον αρχηγό του κόμματος στα έδρανα του οποίου απολαμβάνει εδώ και χρόνια την τέλεια αργοσμισθία, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι ακόμα κι αν δεν έχει ενεργή συμμετοχή στις κινήσεις των δικών του ανθρώπων, σίγουρα τις εγκρίνει.
Υπό αυτήν την έννοια, νομίζω πως η επικείμενη προσχώρηση του συντρόφου Αρη στο προοδευτικό μέτωπο πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθηθεί από την προσχώρηση του ίδιου του Κωνσταντίνου του Ικανού/Έντιμου/Εργατικού. Θα είναι, νομίζω, καλό για όλους. Για την επόμενη κυβέρνηση θα είναι καλό να μην έχει στις τάξεις της κανεναν σαμποτέρ, για τον ίδιο θα είναι καλό να πάει σε ένα κόμμα που φανερά του ταιριάζει καλύτερα και για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καλό να συσπειρώσει όλες του τις δυνάμεις. Και μπράβο του.
3°
