Πολιτικη & Οικονομια

Πώς συνδέονται εφαρμοσμένη γνώση, κοινωνική πολιτική και Δήμοι

Το παράδειγμα του Πολυδύναμου κέντρου υγείας, ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, στα Άνω Πατήσια

Ανδρέας Βασιλιάς
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η σημασία της ποιότητας της γνώσης στην εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής σ’ ένα δήμο

Ένα ζήτημα που κυριαρχεί στην κρίση των πολιτών, εκ των υστέρων και αφού έχει ήδη ολοκληρωθεί η θητεία είτε μιας κυβέρνησης είτε μιας δημοτικής αρχής, είναι: αφού οι υποψήφιοι υποσχέθηκαν αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα, γιατί δεν τα εφάρμοσαν; Ή επίσης, αφού ο συγκεκριμένος συνδυασμός υποστηρίζει ότι είναι υπέρ της προόδου, γιατί έκανε τόσα ελάχιστα για την πρόοδο; Προφανώς και οι υποθέσεις είναι πολλές, ωστόσο επιλέγω να ασχοληθώ με δύο παραμέτρους τις οποίες θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές για τον λόγο ότι εμπεριέχουν μέσα της μια πολιτική και μια επιστημονική διάσταση. Αναφέρομαι: α) στην ποιότητα της γνώσης των υποψηφίων, π.χ. δημοτικών συμβούλων, με βάση τη διορατικότητα τους, β) στην ποιότητα του παρεχόμενου έργου. Επιλέγω επίσης το χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, Α΄ βαθμού, ένα δήμο δηλαδή, μιας και εδώ τα ζητήματα είναι περισσότερο αντιληπτά στην καθημερινότητα των πολιτών, π.χ. οργάνωση και λειτουργία των παιδικών σταθμών και όπου δεν αρκεί να υπάρχει ένας σταθμός σ’ ένα διαμέρισμα και να λείπει από ένα άλλο, ούτε φυσικά ο σταθμός να λειτουργεί σε συνθήκες «κατοχής», απλώς «στοιβάζοντας» παιδιά.

Το ζήτημα της ποιότητας στην παροχή υπηρεσιών ενός κράτους προς τους πολίτες του, αποτελεί σήμερα, για τις χώρες της Ε.Ε. έναν από τους βασικούς δείκτες απρόσκοπτης λειτουργίας της δημοκρατίας. Κλασικό παράδειγμα η εφαρμογή της πρωτοβάθμιας πρόληψης στο χώρο της υγείας, της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας. Ειδικότερα σε ότι αφορά σε μια δημοτική αρχή, η οποία φυσικά λειτουργεί και αποφασίζει ανεξάρτητα από την κεντρική διοίκηση και με δικούς της πόρους, η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες αποτελεί το κεντρικό ζήτημα. Κάθε απερχόμενη δημοτική αρχή θα κριθεί με βάση αυτό. Με άλλα λόγια ο βαθμός ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες μιας συγκεκριμένης δημοτικής κοινότητας είναι δείγμα εμβάθυνσης της δημοκρατίας. Ειδικότερα μάλιστα όταν προεκλογικά μια δημοτική παράταξη προτάσσει ένα προοδευτικό πρόγραμμα. Όσο καλύτερες λοιπόν είναι οι παρεχόμενες υπηρεσίες, τόσο δημοκρατικότερες είναι και οι συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων. Κι αυτή η παράμετρος εξαρτάται άμεσα από την πολιτική οξυδέρκεια και αυτονομία του υπεύθυνου δημοτικού συμβούλου.

Ωστόσο συχνά βλέπουμε ότι η εφαρμογή ποιοτικών παρεμβάσεων πόρρω απέχουν από τις προεκλογικές εξαγγελίες. Ή οι εφαρμογές χάνονται στις συμπληγάδες αντιτιθέμενων πολιτικών ιδεολογημάτων. Ή γίνονται πράγματα «μισά», ή αποσπασματικά. Ή γίνονται πράγματα για μια θητεία και την επόμενη «εξαφανίζονται». Προφανώς και συμβαίνουν πολλά και διάφορα. Είναι θέματα που αφορούν δημοτικούς συμβούλους και αντιδημάρχους, σε πολιτικό επίπεδο; Προφανώς και είναι. Γνωρίζουν τη σημασία τους; Προφανώς και τη γνωρίζουν. Τότε γιατί δεν προχωρούν στην εφαρμογή τους ή στη διατήρηση τους; Δεν προχωρούν γιατί έχουν άλλες πολιτικές επιλογές, αλλά και γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν σε βάθος το συγκεκριμένο νόημα: την ποιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες, μέρος της οποίας είναι η διατήρηση τους, η σταθερότητα τους και φυσικά ο υψηλός βαθμός ποιότητας τους. Γιατί για παράδειγμα, δεν μπορεί ένας δήμος να παρέχει δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ταυτόχρονα η οργάνωση και λειτουργία του τομέα κοινωνικής πρόνοιας του δήμου να είναι απαρχαιωμένη και ανήμπορη. Η ευθύνη, λοιπόν, για τη συγκεκριμένη «αβλεψία» ανήκει στο δημοτικό σύμβουλο που είναι υπεύθυνος για την οργάνωση και τον στρατηγικό σχεδιασμό του τομέα κοινωνικής προστασίας του δήμου ο οποίος, εάν δεν είναι αντίθετος, τότε έχει έλλειψη γνώσεων και ταυτόχρονα δεν αναζητά βοήθεια, για δικούς του ιδεολογικοπολιτικούς λόγους.

Θα κλείσω το σύντομο σχόλιο μου με μια πολιτική επισήμανση, αναφορικά με το δήμο της Αθήνας, υποστηρίζοντας ότι εάν ο απερχόμενος δήμαρχος πέτυχε, ήταν γιατί, εκτός του συμμαζέματος των οικονομικών, και λοιπών πολλών άλλων, αναφορικά με το συγκεκριμένο ζήτημα της ποιότητας της γνώσης σε συγκεκριμένα ζητήματα που άπτονται της κοινωνικής αλληλεγγύης, έβαλε τον πήχη λίγο παραπάνω. Αυτή του η πολιτική «δυσκολεύει» τη θέση των νέων υποψήφιων και θα αποτελέσει στο εξής το μέτρο για όσους θα επιχειρήσουν να μιλήσουν για κοινωνική πολιτική, στα δημοτικά πλαίσια, με βάση ένα προοδευτικό ιδεολογικό πρόταγμα. Το παράδειγμα του Πολυδύναμου κέντρου υγείας, ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, στα Άνω Πατήσια είναι η βάση που χρειάζεται να περάσουν.